Opnieuw wat wolken..
Druk met de AFT reconstructie, de tweede liposuctie en lipofilling was 21-3 jl. en er ontstaat al echt een soort van borst. Een fantastische ‘nieuwe’ reconstructie ontwikkeling die wel heel veel energie en doorzettingsvermogen vraagt. Maar het is te doen.
Omdat er geen druk op de nieuwe borst mag komen is het advies om op je rug te slapen (niet te sporten,belasten, zwemmen, sauna, rustig aan etc.).
En dan lig je ‘s nachts wakker met je armen half gekruist over je compressiebroek (omdat er uit flanken en binnen bovenbenen 300 cc vetcellen is geoogst).
Zo In die positie gaat het als vanzelf om weer even de automatische check up naar de gezonde borst te doen.
Vrijwel direct vond mijn vingertop een vreemd kuiltje (nog nooit gevoeld) en in dat kuiltje een kogeltje naast dat kogeltje voelde ik ook een raar strengetje…..
Nu had ik twee dagen later toch bij de plastisch chirurg de AFT controle en heb ik de volgende ochtend gelijk gebeld of er ook nog wat tijd was om dan even met mij mee te kijken. Dat kon. Super.
Een kwartier later belde de medisch secretaresse nog even terug. Ze had voor de zekerheid de mamacare verpleegkundige gewaarschuwd. Deze belde vlot erna. Met mijn uitleg heeft ze op haar beurt mijn oncologisch chirurg geïnformeerd en weer niet veel later telefoon….. we willen een echo en een mammo….
De medisch secretaresse had in de tussentijd, mijn controle bij de PC, lichamelijk onderzoek, echo, mammo en uitslag ervan al samen op een middag geregeld. Hoe geweldig is dit!
Op de echo en mammo zijn diverse kalk spatjes en een cluster van 5 mm gezien. Om helemaal zeker te zijn volgt nu nog een MRI.
Met mijn voorgeschiedenis DCIS en het invasieve carcinoom in de andere borst staan nu alle bogen strak gespannen.
Dinsdag a.s. afspraak voor de borst MRI en woensdag einde middag hoor ik hoe verder.
Het ziet er niet super positief uit….
Tien maanden geleden was er bij de andere borst nog de enorme paniek en angst, lang wachten op duidelijkheid en maar niet horen hoe, wat etc.
Nu gelukkig omringt door een medisch team met ogen en oren, aandacht en zorg en dat maakt dat het mij nu lukt om rustig te blijven.
Het is pas iets als het iets is.
2 reacties
Duimen maar.
Ja, het is pas iets als het iets is. Ik duim met Willy mee! Fijn dat je zo gesteund wordt door het medische team. Laat je wat horen? Sterkte!