Zonnetje?
Gisteren telefonisch afspraak met verpleegkundig specialist om 17.10 u. Toen het 17.30 u was nog steeds niets… waardeloos! Uit irritatie kijk ik in mijn mail box…niets! Hmm heb ik me dan vergist? Log direct in op het patiëntenportaal en zie dat er nu een bel afspraak met mijn oncologisch chirurg gepland staat om 18.00 u. Nu begin ik me toch echt zorgen te maken.
Om 18.12 telefoon ja met … nou de uitslag van de MRI is goed hoor… Op een dergelijk bericht was ik na alles en het wachten niet echt berekend. Toch probeer ik blij te zijn. Maar de onrust blijft.
Omdat ik me toch zorgen maak over het gevonden groepje kalkspatten (wat er stiekem in 10 maanden tijd is neergestreken) wordt er vandaag toch nog extra ruggespraak gehouden met de radioloog. Dat is super fijn! En na wat heen en weer praten wordt de jaarlijkse controle nu verkort naar een half jaar. Ook dat is fijn!
Nu alles in mijn hoofd terug schakelen naar niveau normaal. Alles is oke!
Gek genoeg lukt het me, na dit jaar en mijn ervaring in het eerste ziekenhuis, beter om me zorgen te maken dan andersom.
Het is pas iets als het iets is.
Voor nu is het het niet …. en door!
1 reactie
Wat beschrijf je duidelijk hoe hard het schakelen is en daarmee om te gaan.
Fijn dat je weer door kunt!