Je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet er van te genieten

Ik lig op een van de mooiste plekjes van Portugal. Het zonnetje schijnt en ik voel een klein briesje langs mijn gezicht gaan. We wanen ons in een klein paradijsje op aarde. Een fijn vakantiehuis met uitzicht op zee en een prachtig oud fort. Niet alleen overdag een geweldig uitzicht, maar ook ‘s morgens als de zon opkomt en ‘s nachts als je alle lampjes van de haven en de bootjes te zien zijn. Bevoorrecht voel ik mij. Soms o zo dubbel, want ik ben me er steeds weer van bewust dat we hier zonder die verrekte #*#ziekte waarschijnlijk nu niet waren geweest. Daarnaast voel ik me een bofkont dat we dit allemaal zo samen mogen doen. We praten er samen over en het is fijn dat Bas zo af en toe even zegt dat we het ook dik verdienen. 

Genieten doen we zeker. Het is heerlijk om de zon op mijn lijf te voelen. Het lijkt wel zomer, terwijl het natuurlijk in Nederland al volop herfst is. Hier heb je daar echt helemaal geen benul van. Tussen palmbomen, terrasjes, strand, bloemen en vlinders voelt die herfst heel ver weg. Al werden we in de afgelopen week tijdens een pittige wandeling toch even aan de herfst herinnerd. We ontdekten hier een bijzondere eikelsoort. Eentje die groeit aan een struik en een dopje met prikkels heeft. Hmmm had ik toch even een fotootje moeten maken bedenk ik mij nu. Mijn eerste ingeving was ook, meenemen en wanneer we thuis zijn aan de kinderen op school laten zien, iets wat ik anders ook altijd deed als ik iets moois of bijzonders tegenkwam. Mijn leerlingen kennis laten maken met nieuwe dingen, zeker als het om de natuur ging. Ik heb de eikels nu toch maar laten hangen. Het is toch anders als je niet meer je eigen klasje hebt. Ik denk aan mijn collega’s die nu hard aan het werk zijn op school, een schoolkamp aan het voorbereiden zijn en iedere ochtend om 8 uur paraat staan. Ondanks de prachtige omgeving hier, toch een beetje jaloers hen. Jaloers op het gewone leven dat zij leiden. Ik wil niet ondankbaar klinken, maar als ik met iemand mocht ruilen…….

Ik voel me gelukkig wel weer een stuk beter dan in de week voordat we op vakantie gingen. Vakantiestress en zorgen om mijn gezondheid zijn vast de combinatie geweest die ervoor zorgden dat ik minder goed in mijn vel zat, veel last van buikpijn, gewrichten en ‘s nachts slecht slapen. Ook voelde ik me kwetsbaarder om met mijn gezondheid op reis te gaan en het zorgde ervoor dat ik ook wel meer bezig was met de vraag: Wat als er op vakantie iets zou zijn?. Ik heb normaal al een hekel aan onverwachte dingen (qua gezondheid dan en ziekenhuisbezoekjes😁, leuke verrassingen zijn wel altijd welkom 😉), maar als ik thuis ben heb ik in ieder geval mijn eigen huisarts, bekende ziekenhuis en specialisten in de buurt. Toch wil ik niet dat die gedachten me ervan weerhouden om biijvoobeeld op reis te gaan. Dit soort dingen ondernemen zorgt er ook voor dat ik juist wat meer vertrouwen krijg in mezelf. Met voldoende medicatie op zak en een ziekenhuis in de buurt komt dat dan dus helemaal goed. Daarnaast merk ik dat het nu prima gaat, ik slaap ‘s nachts lekker, heb minder last van buikpijn en denk dat het beste medicijn dus gewoon is: geregeld dit soort reisjes ondernemen😆. Zouden ze dat op dokterrecept kunnen geven? Ik ben blij dat de zorgverzeking in NL over het algemeen goed gergeld is, maar ik denk toch dat ze zo ver niet zullen gaan😂. 

Vanmorgen toch even al op internet zitten neuzen voor december, januari, februari, maart. Waar is het lekker weer of welk ander plekje zouden we dan nog aan kunnen doen. De goede energie die ik steeds opdoe door naar dit soort dingen uit te kunnen kijken op momenten dat ik het lastig heb, doet mij veel goed, dus dat houden we erin. Soms vragen mensen zich wel eens af hoe wij het toch voor elkaar krijgen om zo positief samen in het leven te blijven staan?. Dan denk ik dat dit toch wel een een klein onderdeel ervan is en er aan bijdraagt dat we het beiden redden in de moeilijke situatie waarin we zitten. 

Gisteren toen we in Lissabon waren overviel het verdrietige gevoel me even. We liepen door een straatje en boven op een balkon stond een man gitaar te spelen en te zingen. Even was daar het besef dat je het zo fijn samen hebt en dit gevoel eigenlijk voor altijd vast zou willen blijven houden. Ik focus me dan maar weer snel op de gedachten dat we het fijn hebben samen en laat de gedachten dat ik zou willen dat het voor altijd was, maar weer snel varen. We lopen weer verder op zoek naar het volgende moois dat er allemaal te zien is. 

Ik had het er met Bas nog over. Wat maakt het leven leuk? Voor mij is dat toch ook wel dingen doen die nieuw zijn. Nieuwe plekken bezoeken, nieuwe dingen eten, nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen uitproberen en dat hoeft dan helemaal niet meteen de dingen te zijn waar je interesses liggen. Op ontdekking naar dingen die je misschien wel doen verrassen, gewoon omdat je het nog nooit hebt gedaan. Dat houdt het spannend en avontuurlijk. En wat is het dan fijn als je die nieuwe dingen niet in je eentje hoeft te doen, maar samen met de man waar je het allermeeste van houdt. Al is het ook leuk om te ontdekken dat je de dingen juist niet allemaal precies hetzelfde ervaart, dat levert leuke gesprekken en hylarische momenten op. Bas die niet zoveel moet hebben van het zand op het strand of het snorkelen in zee, maar het doet en in ieder geval probeert omdat hij weet dat ik het zo leuk vind. Dankjewel lieve schat, dat je alles (nou ja bijna alles dan😉) voor mij doet, aan me denkt, mij helpt en er altijd voor mij bent. Want het allerleukste in het leven is als je het kunt delen met iemand. Je kunt nog zoveel hebben, dingen meemaken, mooie reizen maken enzovoorts. Met z’n tweetjes is dat toch allemaal net wat leuker dan alleen. Tenminste dat vind ik, maar ja ik ben dan ook die bofkont in de liefde😉☺️.

We genieten hier nog even door en komen dan weer met bakken goede energie (en een lekker gezond kleurtje😁) naar huis. Daar staat dan wel weer een volgende immunotherapie met bijbehorende bloeduitslagen op mij te wachten. Altijd weer een spannende en onrustige week, maar nu eerst nog hier lekker genieten, genieten en nog eens genieten. Maar ja op zo’n plekje als hier is dat natuurlijk ook niet zo heel moeilijk. Het is juist de kunst om dat op de normale plekjes en onder normale omstandigheden ook te kunnen. 

Fijne dag allemaal, ook als het vandaag regent, stormt, je gewoon moet werken of iets moet doen waar je niet zoveel zin in hebt, hopelijk is er straks bij jou ook even ruimte voor een fijn “gewoon” momentje. En als we terugkomen zullen we een beetje Portugese zon meenemen naar Nederland.

Liefs Bianca