Met zo’n mooie uitslag kunnen we weer even vooruit kijken

Ik zit in de taxi op weg naar Nijmegen voor mijn volgende immunotherapie. Toch met een ander gevoel als gisteren, toen Bas en ik ook naar het Radboud moesten voor de uitslag van mijn CT scan. 

Het was een week geweest met veel uitersten en wisselende emoties. Verdriet, spanning en blijheid kwamen voorbij.  Vorige week waren Bas en ik samen naar de uitvaart van Adelien geweest. Iets wat op ons veel indruk maakte en waarbij we beiden weer extra beseften hoe zeer we moeten genieten van de tijd die we nu samen hebben en wat voor pijn gemis met zich meebrengt. Na de uitvaart hadden we in de auto een fijn gesprek, waarbij wel bleek dat niet alleen ik zo’n situatie op mezelf projecteer, maar ook Bas dezelfde gedachten heeft. Je denkt meer na over de mensen die daar later voor mij zullen zitten, welke muziek je wilt draaien, wie er iets zal zeggen en dat soort dingen. Nu heb ik al veel dingen voor mijn eigen uitvaart op papier staan, maar ik heb het allemaal toch nog eens doorgelezen. Daarnaast ook nog eens met eens op het internet zitten neuzen naar bloemstukken, kisten e.d. Terwijl ik daar dan mee bezig ben, vind ik het soms ook een bizarre situatie. Ik zit dan niet op Pinterest te kijken naar lesideeën voor mijn klas, inspiratie voor de  kerst, recepten of andere “gewone” onderwerpen zoals vele anderen op dat moment wel zouden doen. Nu is het niet zo dat ik dat allemaal helemaal niet meer doe hoor, maar op de momenten dat ik kisten aan het vergelijken ben en denk: o dat is ook wel een mooie, want daar kan een foto en tekst op die ik van te voren zelf nog uit kan zoeken, ben ik me er nog meer van bewust dat heel veel mensen dit een ver van mijn bed show zullen vinden. En gelukkig maar. 

Om onze gedachten te verzetten stond er afgelopen weekend een lang weekend naar de Eifel op de planning. Heerlijk met vrienden spelletjes spelen, wandelen en veel bijkletsen. Wat was het extra boffen dat het ook nog eens had gesneeuwd en we dus konden genieten van mooie wandelingen door het prachtige winterlandschap. 

Met veel spanning stapten we dinsdag dus het ziekenhuis in voor de uitslag van de CT-scan. Een uur later stapten we zeker 10 kilo lichter weer naar buiten. Mijn arts vertelde gelukkig toen we binnenkwamen meteen al dat ze goed nieuws had.  De tumoren die er zitten zijn niet gegroeid en er zijn geen nieuwe plekken gevonden, dus dit is het meest goede nieuws wat we konden krijgen. Het nieuws wordt meteen  gedeeld met familie en vrienden en we merken dat velen met ons mee hebben geleefd. Om ons heen realiseren de mensen zich inmiddels wel dat zo’n dag de hele wereld weer op zijn kop kan zetten en hoeveel impact een goede of slechte uitslag kan hebben op ons dagelijkse leven.

De immunotherapie zit er nu ik dit verder schrijf weer in. Het was nog even spannend toen ik op de afdeling aankwam. Mijn arts had gisteren al wel verteld dat mijn urine nog even extra gecheckt moest worden, omdat er vorige week te veel eiwitten in zaten. Dat bleek vandaag na een extra check helaas ook nog het geval te zijn. De verpleegkundige ging even overleggen met mijn arts en kwam terug met twee grote bruine containers. Ik kon gelukkig de kuur wel krijgen, maar moet 24 uur mijn urine op gaan vangen en dan extra laten controleren. Het te veel aan eiwitten kan duiden op nierschade. Een bijwerking die vaker voorkomt bij de Bevacizumab (mijn immunotherapie). Het zal toch niet zo zijn dat straks de therapie goed werkt, maar ik hem niet kan krijgen omdat mijn nieren roet in het eten gaan gooien. Nog maar even niet te veel aan denken en vooral nagenieten van de goede scanuitslag. 

Nog een klein stukje en ik ben weer thuis uit Nijmegen. Net ontving ik nog een ontzettend lief berichtje van vrienden waar we het afgelopen weekend mee weg waren geweest. Hun dochter Isabella van 8 had op een feestje een wens-tekening mogen maken. Onder een prachtige regenboog staan een groter en een kleiner poppetje hand in hand. Op de achterkant staat geschreven: Dat Bianca nog lang bij ons is. Daar gaan we voor Isabella, wat een prachtige wens uit een bijzonder liefdevol hart.

Ik wens jullie allemaal nog een goede week. Hopelijk met nog veel sinterklaaspret, fijne berichten en veel liefdevolle momenten!

Liefs Bianca

 

16 reacties

Lieve Bianca,

Wat een heerlijk nieuws en geweldig dat de immunotherapie aanslaat. Ik hoop ook dat je nierprobleem een tijdelijk iets is en dat ze zich herstellen zodat je de medicijnen kan blijven ontvangen. 

Waar ik nog moest huilen om je vorige blog, kon ik glimlachen bij je foto's van deze blog. En wat superlief van Isabella. Zo mooi in al zijn eenvoud. 

Liefs, Mirjam

Laatst bewerkt: 01/12/2021 - 20:17
6 december 2021 om 18.49

Gelukkig deze keer ook stof om te lachen Mirjam😁. Ik heb het er vaak met Bas over dat er op 1 dag zoveel uiteenlopende dingen gebeuren, van heel fijn, tot heel verdrietig. Maar gelukkig hebben hier de fijne, gelukkige momenten nog wel de overhand. Wens jou ook weer wat lichtjes en fijne momentjes toe! Al zal dat zeker nu de feestdagen er weer aankomen,het gemis vast vaak ook extra goed voelbaar zijn.
liefs Bianca

Laatst bewerkt: 06/12/2021 - 18:49

Lieve Bianca....

Ben iedere keer weer even stil als ik je blog heb gelezen,.....wat fijn dat de therapie werkt, en dat je je ook steeds weer kracht, moed en energie hebt geput uit jullie mooie reizen en tripjes en natuurlijk uit jullie dierbare contacten.

Liefs Sjoertje

 

 

Laatst bewerkt: 01/12/2021 - 21:03

Weer prachtig geschreven Bianca! En wat superfijn dat de scan uitslag 'goed' was, dat geeft altijd zoveel opluchting. We hebben elkaar helaas weer gemist. Mooie collage van jullie weekend in de Eiffel!

Geniet van de komende weken!

Liefs, Gera🌸

Laatst bewerkt: 01/12/2021 - 23:10
6 december 2021 om 18.56

Trouwens Henri, was jij niet van de treinen? Het is wel iets anders, maar ik heb ontdekt dat ik Lego toch ook wel heel leuk vind. Is ook iets bouwen/ creëren toch?😁 Bas had mij verrast met een leuk kersthuis. 

Laatst bewerkt: 06/12/2021 - 18:56

Dappere Bianca,

Met bewondering en herkenning heb ik je blog weer gelezen.

Genieten gaat jullie goed af samen, dat is zo belangrijk en fijn he. Gelukkig een fijne uitslag van de scan, hopelijk werken je nieren wel mee zeg. Dat zou inderdaad wel heel erg jammer zijn als je daardoor met de immunotherapie moet stoppen. Succes met alles!

Ik heb ook al veel op papier staan voor mijn uitvaart. Soms voelt dat fijn, maar toch ook erg verdrietig. Vooral voor degenen die achterblijven denk ik. Maar gelukkig hebben we allebei nog hoop op de immunotherapie.

Bedankt voor je verhaal en de prachtige foto's! 

Lieve groetjes Carla

Laatst bewerkt: 02/12/2021 - 07:54
6 december 2021 om 19.00

Hoi Carla,

Wat een enorm lief berichtje weer van jou! Wat je zegt is helemaal waar, bijzonder hè dat immunotherapie zo kan werken. Elke keer als ik daar over nadenk ben ik zo dankbaar dat het er is en mij/ jou en nog vele anderen extra tijd geeft. Dat het voor jou ook nog maar heel lang mag werken!

liefs Bianca

Laatst bewerkt: 06/12/2021 - 19:00

Wat fijn om dit te lezen! En ook al ken ik je niet in het echt maar natuurlijk hoop ik ook dat je er nog heel lang mag zijn zodat jij kunt blijven genieten van je geliefden en het leven en wij van jouw verhalen!

Op nog vele mooie uitslagen!

Liefs, Mariska 

Laatst bewerkt: 02/12/2021 - 09:11

Lieve Bianca,

Wat fijn dat de uitslag goed is! Ik hoop van harte dat je nieren geen roet in het eten gaan gooien.

Tegelijk laat je in je blog weer goed zien hoe absurd de situatie is. Dat een jonge vrouw als jij bezig is met haar eigen uitvaart en blij mag zijn met 'weer even vooruitkijken'. Je zou 40 jaar vooruit moeten kunnen kijken, verdikkeme. Maar het is wat het is.

Liefs en sterkte,

Hanneke 

Laatst bewerkt: 02/12/2021 - 10:38
6 december 2021 om 19.18

Lieve Hanneke,

Wat je zegt is waar, als we er over nadenken komen we vaak absurde dingen tegen. Maar helaas vaak wel de realiteit. Soms denken we er maar even niet te veel over na. Dat is niet altijd even helpend. 
Ik hoop dat deze week jou weer wat goeds gaat brengen en het allemaal een beetje te doen is. 

liefs Bianca

Laatst bewerkt: 06/12/2021 - 19:18

Lieve Bianca

Dank je wel voor je laatste blog! Het zet mij weer met beide benen op de grond, je verwoordt het allemaal zo duidelijk. Heel herkenbaar wat je schrijft over  "Het  gaat goed"  Jullie  doen veel, mooie plaatjes, mooie ervaringen, maar de andere kant van de medaille, die zie je niet als je jouw blog niet leest.

Voor ons is dat helaas ook wel bekend, komende week is onze "vakantie" -zo noemen we de periode tussen twee kuren in-  voorbij,  dan hebben we weer een ziekenhuisweek, met de vaste controles en bij goede uitslagen aan het infuus. Dus ja.... wat is goed? Alles is betrekkelijk, we mogen zeker niet mopperen, Hans reageert heel goed op de immuuntherapie, heeft bijwerkingen en andere klachten onder controle, we gaan er nog steeds voor, maar steeds onverwacht klinkt dat stemmetje " Alles is eindig"!  

Bij ons is onze eindigheid gezien onze leeftijden sowieso dichterbij dan bij jou. Dat maakt ook dat ik kan relativeren. Maar t blijft pittig! Grote bewondering voor jullie....Liefs Sjoertje

Laatst bewerkt: 07/01/2023 - 19:49