Daar haal ik mijn schouders niet voor op

Korte samenvatting van de laatste paar weken:

• Twee weken geleden ben ik geopereerd! Er was op korte termijn een gaatje in de agenda van de chirurg, dus ik hoefde toch niet zo lang te wachten;
• De operatie ging goed. Ik heb een nachtje in het ziekenhuis doorgebracht, met mijn vriend naast me op de slaapbank;
• Ik moest naar huis met een drain. Een slangetje van vlak onder de wond naar een soort vacuüm bidon. En dan een tasje mee om de hele tijd dat ding mee te kunnen dragen. Super irritant;
• Na een week raakte de drain verstopt. Want behalve wondvocht komt er ook weefsel uit de wond. Dus tussendoor nog even naar het ziekenhuis om de drain eruit te halen terwijl ik eigenlijk nog te veel wondvocht produceerde.

Gisteren was weer eens een drukke ziekenhuis dag. Het begon bij de apotheek om daar mijn Tamoxifen en Lucrin op te halen. Ik had niet verwacht dat ik die laatste, een injectie, mee zou krijgen, maar oké. Pleur 't maar in me tassie. 

Daarna de chirurg. De headliner.

Ze hebben geen kankercellen aangetroffen in de klieren die ze met het okselkliertoilet hebben verwijderd! Yay!

Wat een opluchting. Ik zei al dat ik liever had dat ze helemaal niks aantroffen (en dat de operatie dus eigenlijk 'overkill' was), dan dat ik de operatie niet had gedaan en altijd in onzekerheid zou zitten of er misschien toch nog kankercellen zaten en hoeveel dan wel niet...

Over een paar weken ga ik naar de radioloog voor bestralingen en over een jaar mag ik terugkomen voor een MRI-scan ter controle. In principe is het hoofdstuk operatie nu afgesloten.

Ik krijg nog wel binnenkort een CT-scan om mijn thymus in kaart te brengen.

Thymus? Ja, thymus.

Als in: je kan de thymus krijgen?

Soort van.

De thymus (of zwezerik) is een orgaan tussen het borstbeen dat belangrijk is voor je immuunsysteem. Bij baby's is dat ding heel duidelijk aanwezig, naarmate je ouder wordt slinkt het. Bij mij lijkt het iets groter te zijn dan gemiddeld voor mijn leeftijd. 

Is dat erg?

Hoeft niet. Sommige mensen hebben gewoon een wat grotere thymus. Maar het is toch verstandig om er nog even extra naar te kijken, als we ziekenhuis protocol moeten geloven. De chirurg vroeg zelf aan mij wat ik wilde doen en ik wil het dan toch liever  weten. Dan komt die vraag niet terug bij elke scan waar mijn thymus ook onuitgenodigd op de foto wilt.

De afspraak daarna was om de zwelling onder mijn oksel (veroorzaakt door wondvocht dat geen kant meer op kon), weg te laten prikken. Zo'n 110 ml. Dat is ongeveer wat ik dagelijks produceerde toen ik de drain nog had, dus over een week is dat best oké. Mogelijk dat ik nog een keer (of een paar keer) terug moet komen als er toch weer vocht ophoopt.

Helaas is de flexibiliteit van mijn schouder is niet zo goed als ze zouden willen, dus ik krijg een doorverwijzing naar een fysiotherapeut om me te helpen bij de oefeningen die ik nu zelf al doe.

Daarna volgde de uitleg over mijn reeds opgehaalde medicatie. Te veel om allemaal samen te vatten. Bijwerkingen, leefstijladviezen... Je kan het je allemaal wel voorstellen.

Ik krijg dit omdat mijn borstkanker hormoongevoelig is (voor 90%/90% welteverstaan). Achtergebleven kankercellen kunnen zonder oestrogeen niet groeien en sterven een langzame dood. 

De Lucrin krijg ik om mij in de overgang te brengen. Hierdoor blijft mijn hormoonspiegel gelijk (en laag) zodat de andere medicatie goed zijn werk kan doen. Deze prik krijg ik eerst elke vier weken, maar na 3x wordt dit een driemaandelijks bezoekje aan de huisarts. 

De Tamoxifen zal ik maar omschrijven als een Trojaans paard dat op de receptoren van de kankercellen gaat zitten, zodat mijn oestrogeen elders onderdak moet zoeken. In een leuke stal ofzo.

Aan deze medicatie zit ik voor minimaal 5 jaar "vast". Over twee jaar zou ik, eventueel, een pauze in kunnen lassen om zwanger te worden. Daarna moet ik gewoon de rest van de kuur afmaken.

Veel informatie hè? Vond ik ook.

Gisteren de prik gehad, vandaag het eerste pilletje... Op naar de bestralingen!