13. Tuinieren op "hoog" niveau.....
Ergens....in de loop van gisterenmiddag gebeurde het... Een klein zaadje was ontkiemd en schoot wortel in de bijzonder vruchtbare aarde van mijn "gedachtetuin". Met elke angstige gedachte aan de blaasspoeling van morgen gaf ik het, onschuldig ogende, plantje ongewild een scheutje voeding. In de loop van de avond had ik met alle; Stel dat....Als dat.... en O jeetje, wat als... een dusdanige mix aan voedingsstoffen aan het kleine plantje toegediend, dat die was uitgegroeid tot een enorm tapijt van pikzwarte planten, die nauwelijks nog licht en ruimte bood aan andere gewassen.
"Wat je zaait, zul je oogsten" luidt een oude tuinwijsheid, maar toen ik na uren onrustig woelen in mijn bed, eindelijk de moed op kon brengen om mijn oogst van de dag te plukken, schrok ik enorm. Haastig begon ik aan een nadere inspectie van mijn gedachtegoed en zag tot mijn schrik dat het enorme veld van Angst en Negativiteit, de tere, kostbare plantjes van Vertrouwen en Positiviteit bijna volledig had overwoekerd. "Geen tijd te verliezen, onmiddellijk in actie komen" luidde de dringende boodschap van de 'opper' tuinvrouw en ik ging meteen aan de slag!
Ik begon de kwijnende plantjes van Vertrouwen te voeden met een mix aan gedachten als; 'genezende' spoeling i.p.v 'angstige, gemene, agressieve'spoeling. Met het omdraaien van 'nare' bijwerkingen in 'noodzakelijke werking tot herstel' en zag halverwege dit karwei dat het tapijt van angst langzaam begon weg te kwijnen. De plantjes van Vertrouwen kregen hierdoor langzamerhand meer licht en begonnen hun hangende kopjes op te richten. Ik bleef onophoudelijk voedingstoffen toedienen en aanvankelijk aarzelend, maar niet veel later met heel veel overtuiging begon het Vertrouwen te groeien. Aangestoken door deze plotselinge groei, kwam het, eveneens weggekwijnde, Positiviteit opnieuw tot leven en tezamen groeiden ze tegen de ochtend uit tot een kleurrijk tapijt dat de zwarte kleuren van Angst en Negativiteit volledig deed verdwijnen.
Ik werd vanmorgen wakker met dit beeld voor ogen en met het gevoel alsof ik de hele nacht keihard aan het werk was geweest. Geen spoor van angst bij de gedachte aan de naderende spoeling. Toen mijn man me onderweg naar het ziekenhuis vroeg of ik tegen de behandeling opzag, hoorde ik mezelf vol overtuiging zeggen; 'nee hoor, sterker nog, ik kijk er naar uit, ik heb nu pas echt het gevoel dat ik onderweg ben naar herstel en deze behandeling is een route daar naar toe!'
Nu, uren later na die eerste en gedenkwaardige spoeling, zit ik, terwijl ik dit schrijf, te genieten van mijn ontluikende tuin. De Hyacinten geuren heerlijk, de viooltjes zijn een kleurige lust voor het oog en een merel neemt een spetterend bad pal voor mijn neus. En de bijwerkingen? Ja, die zijn er ook, het krampt af en toe flink in de blaas, moet wat vaker en pijnlijker plassen, als ik even loop voel ik het litteken in de blaas pijnlijk steken. Verder voel ik me ongekend moe, dus heb ik een prima excuus om niets te doen behalve met volle teugen genieten van de zon en al het moois om me heen. Vanavond, neem ik me lui voor, ga ik opnieuw mijn tuin inspecteren op ongenode gasten en ongewenste wildgroei en vooral niet vergeten de juiste plantjes water en voeding te geven. Maar dat is pas vanavond, nu even rust en lui zijn, 'herstellen' is ook een werkwoord heb ik zojuist ontdekt!
https://www.kanker.nl/rita1958/blog
6 reacties
knuffel
Transformatie "Ik voel me vrolijk en veilig bij de veranderingen die om me heen gebeuren."
Er komen positieve veranderingen voor je aan. Oude patronen, overtuigingen en ideeën vallen weg en zullen vervangen worden voor levenskracht en nieuwe wegen. Je zult de wereld snel door andere ogen gaan zien.
Je ziel wilt dat je weet: Als de Phoenix die majestueus uit de as stijgt, staat er een grote verandering voor de deur in je leven. Je staat aan het begin, in het midden of aan het einde van een enorme transforamtie in je leven. Probeer je niet vast te klampen aan oude patronen en begrensde manieren van denken. Ook al lijkt het of je je momenteel in troebel water bevindt, het water zal snel weer helder zijn. Het is allemaal voor je eigen bestwil!
Liefs Theresia
Wat heb jij dit allemaal mooi omschreven. Geweldig knap! En hoe jij jezelf hebt weten te herpakken. Topper hoor. Ben er wel ff stil van.... had je zojuist nog ff berichtje gedaan en nu lees ik dit. Maar toch..genieten van de viooltjes en de vogel in het water... de kleine dingen. Die ook zo mooi kunnen zijn. Ik koekeloer elke dag vanuit mijn bed in de woonkamer over het ruime veld... daar lopen soms hertjes. Vorige week telkens met zijn twee...tot op een ochtend..ze waren er niet ! Ik mistte ze gewoon, ze waren al bijna een ond3rdeel van mijn dag geworden ..gek he? Tot afgelopen zaterdag, de thuiszorg nawr buiten keek en zei.." He kijk es 3 hertjes! " Ik was blij dat ze er weer waren. Ook mooi ...dat we zulke dingen zien toch? Ik kon dat vroeger niet echt zo... maar nu wel.
Dikke knuffel van mij!
Knuffel terug!!!