68. Klein Dilemma....

Ik zit er een beetje mee in mijn maag en vraag me af of ik de enige ben die hier moeite mee heeft. Ik zit nog niet zo lang op Facebook (ik geef toe, ik ben een digitale laatbloeier) en hoewel ik het over het algemeen een handig medium vind, komen er met regelmaat berichten voorbij met het toch wel dringende verzoek om het bericht te delen en op die manier je respect te laten blijken.

Ik vind het prima om berichten te delen als daarmee bepaalde doelen worden gesteund of belangrijke zaken onder de aandacht worden gebracht, maar ik merk dat ik er steeds meer moeite mee heb als er weer een bericht voorbij komt van iemand die kanker heeft en dat aan die bewuste persoon respect en medeleven moet worden betuigd door het bericht te delen op je tijdlijn.

De eerste keer dat ik zo'n verzoek kreeg was ik diep geraakt door de hartverscheurende boodschap en omdat het afkomstig was van een persoon die zelf recent is getroffen door deze vreselijke ziekte en die ik tamelijk goed ken, deelde ik bijna automatisch dit bericht. De tweede keer dat ik zo'n verzoek onder ogen kreeg, viel het me ineens op dat de inhoud van de hartverscheurende boodschap niet echt betrekking had op de persoon in kwestie, maar dat het een soort samengesteld bericht betrof. Met enige aarzeling, maar denkend aan de persoon in kwestie, deelde ik uiteindelijk toch het bericht.

Onlangs kreeg ik opnieuw het verzoek om respect te betuigen aan iedereen die aan kanker lijdt en op de een of andere manier gingen mijn kortgeknipte haren spontaan overeind staan en stelde ik mezelf een aantal (verontwaardigde) vragen. Hoezo, moet iemand die aan kanker lijdt met nadruk respect krijgen?
Hoe zit het dan met al die andere mensen die geen kanker hebben, maar worstelen met andere vreselijke ziekten of kwalen, verdienen die dan geen respect? Of mensen die om welke reden dan ook in moeilijke omstandigheden verkeren? Eigenlijk ben ik van mening dat iedereen respect verdiend en dat het niet uitmaakt of je ziek of gezond bent.

Denkend aan mijn eigen situatie vroeg ik mezelf af of zo'n bericht voor mij persoonlijk een toegevoegde waarde zou hebben en het antwoord op die vraag was een levensgroot NEE. Sterker nog, ik zou me ernstig bezwaard voelen als een goedbedoeld persoon me respect zou betuigen omdat ik toevallig de pech heb gehad om kanker te krijgen.

Ik ben van meet af aan open geweest over mijn ziekte en heb duidelijk gecommuniceerd dat ik het erg op prijs zou stellen als de mensen me op dezelfde manier zouden behandelen als dat ze dat deden voordat ik kanker kreeg. Op een enkeling na is dat ook gelukt en daar ben ik bijzonder blij mee. Voordat ik kanker kreeg werd ik al met respect behandeld en het stuit me eerlijk gezegd een beetje tegen de borst om een extra portie respect op te eisen omdat ik toevallig kanker heb. Het voelt voor mij een beetje alsof er gegrossierd wordt met de emoties die kanker losmaakt.

Ik heb de persoon in kwestie zeer tactvol bericht dat ik dit bericht en ook soortgelijke berichten niet meer wilde delen en ook uiterst zorgvuldig mijn eigen gedachten hierover gedeeld. Ik kreeg een nogal boze reactie terug dat er in het kort op neer kwam dat het harteloos was om dat bericht niet te delen. Ik, als kankerpatiënt notabene, zou toch moeten weten hoe belangrijk het is om respect te krijgen? Uit respect voor de persoon in kwestie ben ik hier niet nader op ingegaan en heb hem, zoals altijd sterkte gewenst met de komende behandeling.

En toch....ondanks het feit dat ik volledig achter mijn eigen denkwijze sta, zit er toch ergens een gemeen addertje onder het gras dat me het idee wil geven dat ik door mijn weigering toch een tikkie harteloos ben geweest....zucht! Lieve lotgenoten, hoe gaan jullie hier mee om?

www.kanker.nl/rita1958/blog