8. 2e Turt zit erop....

De 2e Turt, of zoals de uroloog het noemde; RE TUR van de blaas, zit erop. Dit keer heb ik meegekeken en ik vond het best wel een indrukwekkende ervaring, al had ik vooral bij de voorbereiding het gevoel, dat mijn blaas zou veranderen in een 'gereedsschapskist' Tjonge, wat een slangen en instrumenten zijn daarvoor nodig zeg. Het grote voordeel van het wakker zijn is toch wel dat ik meteen op de hoogte was van de interne toestand.

De arts, overigens een heel fijne vent, was aangenaam verrast over het vlotte herstel van de wond en ik kon zelf ook maar nauwelijks geloven dat op de plek waar nu alleen nog maar een smalle witte streep zichtbaar was, dat weerzinwekkende 'gedrocht' had gezeten. Lang kon ik hier echter niet van genieten want uit het fraaie litteken, een groot gebied daaromheen en uit de spierlaag werd weefsel weggehaald. Vooral het 'gegraaf' in de spierlaag vond ik niet zo'n prettige aanblik.

Tijdens het spoelen van de blaas heb ik hem gevraagd naar de mogelijkheden van behandeling indien het spierinvasief blijkt te zijn. Tot mijn grote opluchting zou dat in mijn geval niet meteen betekenen dat ik mijn blaas moet gaan missen. Het mogelijk besmette gebied zit op een zeer gunstige plek, tegen het 'dak' van de blaas. Door deze gunstige ligging, ver bij de vitale organen vandaan, bestaat de mogelijkheid om dit gebied te bestralen en in het allerergste geval zou ik hooguit een klein stukje van de blaas moeten missen.

Wanneer de gradatie iets gunstiger is, T1 G3 zal de behandeling vrijwel zeker bestaan uit de BCG spoelingen, maar ook in dit gunstige geval neigt hij naar bestraling van het gebied, mogelijk in combinatie met spoelingen om de terugkeer van de poliepen zo goed als uit te sluiten. Wel gaf hij aan, hierin niet het alleenrecht te hebben omdat de uiteindelijke keuze van behandeling in een uitgebreid team van verschillende deskundigen wordt besloten.

Nou.... daar moet ik het even mee doen; aan de ene kant opluchting en aan de andere kant talloze vragen die nog niet te beantwoorden zijn. Op mijn vraag of ik de, naar mijn inschatting, forse lappen weggenomen vlees mocht zien, moest hij lachen en toonde me het potje waarin het weefsel zich bevond. Tot de rand toe gevuld, maar niet zulke grote stukken als ik n.a.v. de beelden had ingeschat.

De talloze vragen, de hinderlijke aanwezigheid van de katheder en de forse pijn bovenin de blaas, hebben me de hele nacht dusdanig beziggehouden dat er van slapen niet veel is gekomen. Tot overmaat van ramp raakte mijn neus verstopt en gaf de thermometer een lichte verhoging aan. Een flinke domper want ik moest voor alle zekerheid een nachtje langer blijven dan gepland. De katheder mocht er gelukkig wel uit. Er werd weer bloed afgenomen, ik kreeg neusdruppels, zwaardere pijnstillers en een slaappil voor de nacht. Vanmiddag mocht ik dan eindelijk naar huis. Donderdag 26 februari moet ik terug voor de uitslag.... en dat is best heel spannend.....!!!!

https://www.kanker.nl/rita1958/blog