94. Drukte van jewelste in het hoofd...

  • Openbaar blog
  • donderdag 20 december 2018
  • 1468 x gelezen

Jeetje wat vliegt de tijd, april is al bijna voorbij! Het gaat eigenlijk best wel goed met mij en ik heb in lichamelijk opzicht dus niets klagen. Inmiddels ben ik vrijwel dagelijks aan het sporten in mijn pas opgeleverde privé sportschooltje op zolder. Ik was het zo beu om steeds maar weer naar de sportschool te gaan en te moeten wachten tot het toestel van mijn keuze vrij was. Ik kan nu, wanneer ik maar wil en zo lang als ik wil op de roeitrainer....heerlijk!

Voordat mijn privé sportschooltje een feit was moest er heel wat (denk)werk verzet worden om van een overvolle hobbykamer een multifunctionele ruimte te kunnen maken. Ik heb met pijn in het hart afscheid moeten nemen van heel veel onnodige, ruimtevretende, maar o zo dierbare spullen. Drie autoladingen vol 'afdankers' verder had ik dan eindelijk de benodigde ruimte vrijgemaakt om de kamer een nieuwe invulling te kunnen geven. Terwijl ik dit zo lees lijkt het een klusje van niets, maar helaas bleek dit in de praktijk toch anders te werken.

Sinds ik vorig jaar in een dip belandde, zijn mijn hersenen een eigen leven gaan leiden en slaan door het minste of geringste volledig door, er lijkt geen rem meer op mijn denken te zitten. Volgens de therapeut die ik een enkele keer heb geraadpleegd, is dit het gevolg van de burn-out die ik kort voordat ik kanker kreeg heb gehad en alle kankerervaringen die ik daarna kreeg. Mijn hersenen zijn als het ware voortdurend overprikkeld en dat is (vind ik zelf) een verdomd lastige handicap. Kon ik voor de misère toesloeg met het grootste gemak multitasken, nu mag ik blij zijn als ik me op een taak kan concentreren. De overgevoeligheid voor geluid neemt nu gelukkig geleidelijk aan iets af en klinkt het toetsenbord van mijn collega me niet zo vaak meer als een machinegeweer in de oren. Er zit dus een ietsiepietsie verbetering in de zaak, maar voor het overige blijft het dweilen met de kraan open in die bovenkamer van mij.

Daar had ik vooral last van in de periode dat we met de zolderkamer bezig waren; het nadenken over de meest eenvoudige zaken kostte me de grootste moeite en was nauwelijks te combineren met het 'gewone' denkwerk dat ik op mijn werk heb. Dat mijn hersenen overuren draaide kwam vooral tot uiting in de uiterst gedetailleerde dromen die me herhaaldelijk uit de slaap haalde. Overdag kon ik het allemaal nog een beetje overzien en onder controle houden, maar in mijn slaap waren de remmen volledig los. Toen het denkwerk en het concept van de invulling, dan eindelijk klaar was en ik de uitvoering daarvan uit handen kon geven, had ik de hoop dat het eindelijk rustig zou worden in mijn 'bovenkamer' en ik weer een ongestoorde nachtrust zou hebben, maar helaas...

Ik wil er eigenlijk geen probleem van maken, ik vind dat ik blij moet zijn dat het lichamelijk zo goed gaat, maar op sommige momenten voel ik me toch een tikkie moedeloos worden. Ik kan zo vreselijk terugverlangen naar de tijd van voor alle misère, toen het gewoon rustig was in mijn hoofd, ik in slaap viel zodra mijn hoofd het kussen raakte en droomloos doorsliep tot de volgende ochtend. Er was maar weinig wat me uit de slaap kon houden en nu... Eigenlijk is het te gek voor woorden, de meest simpele gebeurtenissen worden in mijn slaap tot vervelens toe 'geherkouwd' door mijn hersenen en maken mij herhaaldelijk wakker....zucht....zinloos gedoe allemaal! De 'piekerknop' die vooral gedurende de kankerperiode non stop aan stond, lijkt nu met geen mogelijkheid op de 'uit stand' te krijgen en dat is zo nu en dan zeer frustrerend en vooral heel vermoeiend....

De zolderkamer is op een paar puntjes op de i na klaar. De muren zijn prachtig jade groen geverfd, het overgebleven beuken meubilair geeft een warme sfeer en de zilvergrijs geverfde attributen zorgen voor een heldere uitstraling. Er is nu ruimte om te fitnessen, hobbyen en heel belangrijk....te relaxen! Hopelijk heeft deze 'green room' een positief effect op mijn hectische hoofd. Het voelt in ieder geval heel erg goed om in die ruimte te zijn. Het eerste schilderij gemaakt in deze kamer, op een bijna afgedankt, oud en onooglijk dienblad, stemt me in ieder geval hoopvol. Zo, en nu genoeg geklaagd en gezucht, over tot de orde van de dag!

http://www.kanker.nl/rita1958/blog
 

Reageren
Volgend blogbericht

16 reacties

Lieve Rita, Wat leuk dat je zo aan het sporten bent en wat knap dat je dit project ondanks de dip en je denkproblemen voor elkaar hebt weten te krijgen. Ik hoop dat de rust in je hoofd terugkeert. Kijk naar de momenten dat het wel gaat. Er zijn tijden dat het hopenloos is. Ik heb ook nog Tinnitus dus het is nooit stil in mijn hoofd qua geluid en ook regelmatig door allerlei gepieker. Voor de slechte nachten heb een boek naast mijn bed waarin ik dan even ga lezen met een hoofdlampje op om manlief niet te storen. Als ik de slaperigheid voel komen dan leg ik gauw mijn boek weg en klik mijn lampje uit. Vooral duffe boeken met Russische namen werken bij mij. Toitoi en groetjes, Dorothé
Laatst bewerkt: 21/04/2018 - 21:17
Reageren
Lieve Dorothé,

Jeetje, die Tinnitus lijkt me echt om wanhopig van te worden. Ik had jaren geleden een lichte variant daarvan als gevolg van een bijholteontstekening, maar gelukkig was ik daar na een paar maanden vanaf! Zo irritant dat gesuis en geruis in het oor. Ik slaap vreemd genoeg heel snel in, maar na ongeveer een uur zit ik kennelijk in de droomfase en schrik ik wakker om vervolgens weer in te slapen. Dat gaat de hele nacht zo door en als ik geluk heb wordt ik slechts drie keer wakker, maar vooral op werkdagen is dit gemiddeld vijf of zes keer. Ik kan me niet herinneren dat ik de afgelopen zes maanden een hele nacht heb doorgeslapen. Op advies van de therapeut probeer ik s'avonds zoveel mogelijk prikkels te vermijden dus een boek gaan lezen lijkt me niet echt verstandig (ik heb ook geen saaie boeken vrees ik), maar in ieder geval bedankt voor de tip en fijn dat het jou wel helpt! Dat sporten is heerlijk, het maakt me vrolijk en zorgt ervoor dat ik me ondanks het slaapgebrek toch goed voel!

Groetjes, Rita.
Laatst bewerkt: 22/04/2018 - 07:51
Reageren
Lieve Rita, fijn dat je een sportkamer hebt! En dat je de drukte in je hoofd weet aan te pakken! Goed, met wisselend succes, en niet alles lukt. Maar die voortvarendheid vind ik geweldig. Het zal gewoon tijd kosten. Ik voel me ook niet zoals voor de misere, hoop heel hard dat het langzaam weer meer als vroeger wordt. En dan houd ik mezelf dat maar voor: Het heeft tijd nodig. Niet de tijd die wij in gedachten hadden, maar de tijd die onze psyche nodig heeft. Geniet van je zolder!
Laatst bewerkt: 22/04/2018 - 08:03
Reageren
Lieve Anne, dank je voor je waardevolle advies! Ik heb niet zoveel geduld vrees ik😀. Meestal kan ik er goed mee omgaan, maar soms wordt het me even teveel en dan is het heel heilzaam voor me om hier lekker mijn hart te kunnen luchten en te ervaren dat ik niet de enige ben die met de naweeën worstelt!  Genieten doe ik ondanks alles nog steeds en zeker van mijn nieuwe 'green room!
Laatst bewerkt: 22/04/2018 - 08:52
Reageren
Hoi lieve Rita, het is zo herkenbaar wat je schrijft, het wakker schrikken en dan worden er weer allemaal beren losgelaten. Bij mij is het langzaam aan het overgaan, ik droom eigenlijk bij nooit, was heel vaak wakker, maar dat gaan steeds beter en slaap ik door, maar ik ben altijd rond 6 uur al wakker. Dat vind ik zeker nu het licht is niet zo erg. 
Wat mij help is als ik net in bed lig aan leuke dingen te gaan denken die me blij maken. Ik ben zo vertrokken en de beren blijven op afstand. 
Liefs, Doortje
Laatst bewerkt: 22/04/2018 - 17:22
Reageren
Hey lieve Doortje, weet je, het zijn niet alleen maar vervelende beren die mijn slaap verstoren. Ik droom regelmatig ook over de leuke en grappige dingen die ik overdag heb meegemaakt en wordt ik bulderend van het lachen wakker (en Fred daardoor dus ook). Heel leuk allemaal, maar zie dan maar eens opnieuw in slaap te vallen.... Dat het bij jou nu beter gaat stemt me hoopvol, fijn dat je dit even meldde!

Liefs, terug!
Laatst bewerkt: 22/04/2018 - 18:30
Reageren
Hallo Rita. Wat een boel informatie lees ik in je blog. En wat is je geest hard aan het werk om jouw te leren dat het roer om moet. Bewustwording en zingeving in plaats van moeten en maar door hollen. Tijd voor jezelf nemen en vooral het jezelf gunnen en jezelf de moeite waard vinden om aandacht aan te geven. Een nieuwe balans vinden na een paar jaar chaos en geleefd worden. Het valt niet mee maar jou gaat het wel lukken om die balans te vinden en bewust om te gaan met de dingen in het leven die goed voor je zijn en jezelf meer te beschermen tegen dingen die niet goed voor je zijn. Geniet van je green room en van de rust en blijheid die het je geeft. Lieve knuffel Anne
Laatst bewerkt: 22/04/2018 - 21:50
Reageren
Je zet me aan het denken Anne! Het gekke is dat ik voor mijn gevoel vorig jaar dat roer al drastisch heb omgegooid. Er zijn sindsdien veel minder moetens in mijn leven. Op mijn werk heb ik een flinke stap terug gezet en heb eigenlijk best wel een relaxed baantje waarin ik mijn werkzaamheden zelf kan indelen. Ik neem royaal de tijd voor mezelf en we doen veel en vaak leuke dingen. Daarom snap ik dat onrustige gedoe in mijn hoofd ook niet zo goed. Mijn hoofd had vanuit dat gezichtspunt al lang een stuk rustiger moeten zijn, maar helaas is dat niet zo. Als het nou dromen waren waar ik iets mee kon, waar ik bepaalde inzichten uit kon halen, dan had ik het niet zo erg gevonden, maar de dromen zijn niets meer en niets minder een herhaling van alles wat er die dag gebeurd is. Ik zie mezelf douchen, tandenpoetsen, ontbijten, etc.etc. en na zo'n 'herhalingsdroom' schrik ik dus steeds wakker....te gek voor woorden dus en vooral volstrekt zinloos lijkt me. Hoop echt intens dat dit zinloze gedoe snel ophoudt en tot die tijd leven we maar gewoon verder😀😀😀 Dank voor je lieve knuffel en een dikke kus voor jou!
Laatst bewerkt: 23/04/2018 - 17:24
Reageren
Hallo Rita. Vorig jaar vertelde je inderdaad dat je het roer om ging gooien. Dat heb je ook gedaan. Maar het zeggen is een ding. Het doen een tweede. En als je het dan doet raakt je lichaam en geest ontregeld en komt alles wat jaren is onderdrukt eruit en komt de tijd van verwerken en herstructureren. Zelfs je manier van tanden poetsen blijkbaar. Dit gaat voorbij hoor. Als je zo lang altijd maar bezig bent geweest is het moeilijk voor je geest aan die rust te wennen. Maar ik begrijp heel goed dat het niet leuk is als je s'nachts steeds wakker schrikt van de gekste dingen. Je geest en lichaam zijn wonderbaarlijke bezittingen met een eigen willetje. Bedenk dat ze wel altijd voor je aan het werk zijn en het beste met je voorhebben al is dat soms moeilijk te geloven. Ik wens je toe dat de nachten snel beter worden en je rust weer keert. Lieve groet Anne
Laatst bewerkt: 24/04/2018 - 09:42
Reageren
Ja lieve Rita, dat hoofd.....zo herkenbaar. Ik denk dat lichamelijke inspanning je goed zal doen. Ik masseer mijn lymfeklieren als opdracht van mijn fysio. Dat is zo slaapverwekkend. Ik moet heel zachtjes masseren op een supertraag tempo. Beide kanten van hals, oksel liezen en daarna 5 keer heel diep in en en uitademen. Op de een of andere manier word ik daar heel rustig van. Ik hoop dat jij ook een manier gaat vinden om die onrust kwijt te raken. Knuffel, Sabine
Laatst bewerkt: 24/04/2018 - 20:44
Reageren
Rita ik lees nog de reacties mee en ik denk dat je ook baat zou kunnen hebben bij mindfulness oefeningen voor overdag maar ook als je wakker bent 's nachts. Zelf gebruik ik dat momenteel minder daarom dacht ik er niet aan. Er is er bijvoorbeeld eentje waarbij je je gedachten op een wolkje laat verder wegvliegen of de 'bodyscan'. Het is een soort meditatie m'n waardoor je losser komt van alle drukte in je hoofd. Als het je aanspreekt zal ik er nog een en ander over opzoeken en je sturen.
Laatst bewerkt: 25/04/2018 - 04:54
Reageren
Hi Rita, Eerst wilde ik het je privé sturen naar misschien hebben anderen er ook wat aan. Op deze site http://nuevennu.nl/gratis-online-cursus-mindfulness/ kun je eens kijken. Zelf heb ik veel gehad aan de boeken van Ruby Wax (geleend van de bieb) en hier zijn ook nog mindfulnessmeditaties te vinden die ook bij PsyQ werden aanbevolen http://www.gerschurink.nl/audio.php Zelf vond ik die audiobestanden erg fijn omdat je dan makkelijker gefocust bent. Ik heb bij PsyQ destijds een cursus van 8 weken gevolgd. Ik gebruik er nog steeds allerlei dingen uit die ik heb geleerd. Het heeft me ook geholpen met dankbaarheid en aanvaarding.
Laatst bewerkt: 28/04/2018 - 12:48
Reageren