Doorgaan

Dat zei Sylvia en wie ben ik om tegen Sylvia in te gaan? Niemand, zo dapper Syl!. Ik hoop zo dat we onze deal na kunnen komen Syl! Dagboek gaat nog even door. Hoe lang hou ik het zelf uit? Kweenie, Kziewel.

17 juli 2017, 09.00 uur
Maandag dus. Op de medicijnen en het wassen na is alles al weer klaar. De canule doe ik helemaal zelf, maar ik heb vannacht veel gehoest en daarvan krijg ik pijn in mijn keel en daarom kan ik niet goed slikken en dat is balen want dan blijf ik aan de sondevoeding hangen. Nu nog in mijn neus, straks in mijn buikwand, rechtstreeks in de maag. What the fuck. Als het zo doorgaat wordt het twee maanden aan de sonde. Godvergloeiende nee toch he! Nog zoiets waar je nooit bij stilstaat, zo beroerd dat dat is.
Niet zo'n toffe nacht gehad. Vaak wakker en dat hoesten.. Juist nu ik straks naar mijn slikoefeningen moet. Da's nou jammer. Met alleen de canule in mijn keel naar huis... Dat is een lichtbundel Lucie, niet zomaar een straaltje. Maar nu is het nog geeneens zoveel licht als een kaarsje op de maan. Ik ga bellen voor mijn pillen. Zelf via de sonde inbrengen, nog even niet. Ik kan net overweg met de canule, alles is zwart, dat ene lichtje wat er steeds maar niet is.... Je zou er dood aan kunnen gaan.
12.43 uur
Slikfunctie? Nee hoor, alles loopt direct mijn luchtpijp in, niets in de slokdarm. Geeft weer een lekker positief gevoel. Nu moet ik straks die sonde in mijn buik. GVD. Waarom is er helemaal niks goed behalve Lucie?
Ik ben er doodziek van, dan maar weer aan de kalmering. Keihard nodig om de realiteit een beetje vast te houden. Weg zwart, weg stank. Snij het maar weg die verrottenis!!!

Vrolijk he? Ik sta er zelf van te kijken, bah. Morgen wordt het nog veel leuker! Toen tenminste, of toch niet? Denk van niet. Of toch?

18 juli 2017,7.24 uur
Feitenlijstje om je wat op te vrolijken John: Gisteren kaft van dit boekje beschreven. Weer gedoe? Ja, kriebelhoest op het dak tegen een uur of 5. Helemaal onder het snot en het slijm. Geneveld en zo.
Twaalf uur, het slikken wordt niks, yoehee, bij opstaan gemene spierpijn in mijn nek, hatsekidee doe er dan maar twee. Gedurende gisteravond steeds weer in slaap gevallen. En toen weer niet meer. Drie uur vannacht toch nog een slaappil gekregen en om kwart voor zes wakker geworden met een vieze stekende pijn in mijn nek en van het hoesten. Oh ja, massa's slijm in de buitenste canule met het verschonen en vandaag is er het jubileum, het jubileum des uitzichtsloosheid. Thorazepam gehad en ik zal zo wel weer in slaap vallen, maar zo leven, nee dat wil ik zeker niet! Daar zal nog wel over gesproken gaan worden. God wat stink ik..
8.45 uur
Sonde gaat in mijn maag. Niemand verwacht dat ik voorlopig weer kan slikken. Wat klote allemaal. Zeker als ik de info lees. Lucie komt donderdag weer, tot die tijd ben ik alleen. Amsterdam is ook ver weg.
Het wordt erger en erger, steeds meer terugslag. Niks positiefs.Ik ben straks een bedlegerige oude man met allerlei apparaten in en aan mijn lijf. Maanden lang. Waar de fuck heb ik dit en heeft Lucie dit aan verdiend? Wat een wrede straf en voor wat eigenlijk? Ik ga maar even naar het dakterras. Ook al geen zin in. Wie kan me in godsnaam helpen, of verkies ik de dood boven dit lijden wat ik nu doe?
De tijd kruipt en ik zie zo uit naar een terrasje aan de Main, met Lucie, mijn liefje, ondanks en dankzij alles.

Zo was het, letterlijk uit het dagboek, nog geen jaar geleden. Hoe anders is het nu.