Verwachtingen en teleurstellingen
Toen ik met deze blog begon had ik verwachtingen. Ik hoopte zo op reacties. Ik heb b.v. gewacht op de reactie: Eikel, denk je nou echt dat jij de enige bent, of: egoïst, wees blij met wat je allemaal nog kan, of: alweer zo'n blog over wat er allemaal is gebeurd, ik ben klaar met dit soort geschrijf. Elke reactie is een openbaring, geen reactie is een teleurstelling. Wat je er ook van vindt, laat het me aub weten. Ben ik nou de enige die er zo over denkt en wil iedereen alleen zijn eigen emoties het internet op knallen, of zijn we allemaal op zoek. Op zoek naar begrip, naar troost?
Maartje, Dasje, Nath, Babs, dank voor jullie opmerkingen.
Ik wens iedereen heel veel reacties, maakt niet uit wat, maar reageer eens op wat je leest. Please! Niet alleen naar mij, maar op wat je leest, het leed, de hoop, de verwachtingen en de teleurstellingen. Vertel wat het met je doet wat je leest.
Dat is mijn wens en voornemen voor 2018. En heel veel liefde.
Maartje, Dasje, Nath, Babs, dank voor jullie opmerkingen.
Ik wens iedereen heel veel reacties, maakt niet uit wat, maar reageer eens op wat je leest. Please! Niet alleen naar mij, maar op wat je leest, het leed, de hoop, de verwachtingen en de teleurstellingen. Vertel wat het met je doet wat je leest.
Dat is mijn wens en voornemen voor 2018. En heel veel liefde.
3 reacties
Ik lees nu pas je blog en reageren op oud nieuws is onwennig. Verder is reacties krijgen een tweerichtingsverkeer, althans, dat weet ik anno 2021/2022. Ik reageer veel op berichten en krijg ook veel reacties, meest van de mensen op wie ik reageer.
Ik lees nog even verder.