Verwachtingen en teleurstellingen

Toen ik met deze blog begon had ik verwachtingen. Ik hoopte zo op reacties. Ik heb b.v. gewacht op de reactie: Eikel, denk je nou echt dat jij de enige bent, of: egoïst, wees blij met wat je allemaal nog kan, of: alweer zo'n blog over wat er allemaal is gebeurd, ik ben klaar met dit soort geschrijf. Elke reactie is een openbaring, geen reactie is een teleurstelling. Wat je er ook van vindt, laat het me aub weten. Ben ik nou de enige die er zo over denkt en wil iedereen alleen zijn eigen emoties het internet op knallen, of zijn we allemaal op zoek. Op zoek naar begrip, naar troost?
Maartje, Dasje, Nath, Babs, dank voor jullie opmerkingen.
Ik wens iedereen heel veel reacties, maakt niet uit wat, maar reageer eens op wat je leest. Please! Niet alleen naar mij, maar op wat je leest, het leed, de hoop, de verwachtingen en de teleurstellingen. Vertel wat het met je doet wat je leest.
Dat is mijn wens en voornemen voor 2018. En heel veel liefde.

3 reacties

Hallo John Ik lees telkens je blog maar heb niks zinnigs te zeggen. Mijn verhaal is gewoonweg uitzichtloos en dus klote maar probeer zo normaal mogelijk te leven. Als ik jou verhaal lees denk ik vreselijk als je niet kan praten, niet kan eten en constant in onzekerheid zit. Ik begrijp je gevoel en je verwoord het mooi en dan vind ik reageren niet geplaatst gewoonweg omdat ik niet weet wat ik moet schrijven. Maar om aan jou wens te voldoen dan nu een reactie van mij dat je wens in vervulling mag worden gebracht door de lezers hier. Ik heb de eerste stap gezet :-). Fijne jaarwisseling Groet kim
Laatst bewerkt: 30/12/2017 - 23:24
Hoi John. Wat heftig. Jouw schreeuw om aandacht kan ik me heel goed voorstellen. Waarom zou ik anders aan mijn blog zijn begonnen? En dan ben ik nog niet eens de patiënt. En je bent geen eikel. Je bent net als wij allemaal een zeer onvrijwillige passagier van die kut kanker trein. En wat jij zegt over jouw akkefietje, in vergelijking met de vrouw van de taxichauffeur, dat is zo herkenbaar. Joke zegt ook zo vaak dat wat anderen meemaken vaak ernstiger is. Want zeg nou zelf, ze is er nog, niet waar? Zo bagatelliseren mensen altijd, want het kan altijd erger. En wat ook veel gebeurt is dat men "slechts" in een bepaalde hoek blijft. Er is zoveel leed, dat is niet te volgen. Ook ik ben steeds in een kleinere kring gaan lezen. Heel veel sterkte.
Laatst bewerkt: 31/12/2017 - 12:37

Ik lees nu pas je blog en reageren op oud nieuws is onwennig. Verder is reacties krijgen een tweerichtingsverkeer, althans, dat weet ik anno 2021/2022. Ik reageer veel op berichten en krijg ook veel reacties, meest van de mensen op wie ik reageer.

Ik lees nog even verder.

Laatst bewerkt: 25/08/2022 - 08:55