Yes! Het is zover! Mijn tumormarker CA125 zit ná 7 jaar weer onder de grens: 29!!!
Lieve lezers,
Ik zie dat het alweer bijna 2 maanden geleden is dat ik mijn blog heb bijgewerkt. Intussen heb ik alweer 2 controles achter de rug. De laatste controle was op maandag 21 november. Toen hoorden we het geweldige nieuws dat mijn tumormarker gezakt was naar 29!! De laatste keer dat het onder de grens van 35 kwam, was in januari 2015! Het betekent dat de tumoractiviteit enorm is afgenomen en waarschijnlijk stil ligt. De medicatie werkt dus goed en gaat de vermenigvuldiging mijn kankercellen tegen! Bij de vorige controle op 25 oktober was mijn tumormarker al naar 37 gezakt!
N.a.v. deze spectaculaire daling, krijg ik vragen of ik nu kankervrij of genezen ben? Nee, dat ben ik niet! Op de laatste paar CT-scan’s is geen verandering in tumorweefsel te zien.
Lees verder via: marianneke2012.blogspot.com
9 reacties
Hoi Marianne, wat een fantastisch nieuws is dit! Dit moet voelen als een mirakel, zeker nadat je zó slecht was.
Ik herken het van bij mij thuis: mijn man met asbestkanker was al aan het wegzakken (niet meer eten, alleen maar liggen, pijn, weinig lucht), toen hij aan de immuno therapie begon. En binnen twee weken gebeurde er al wat en nu, twee maanden later, merk je niets meer aan m! Hij is -net als jij- teruggekomen uit de (bijna) dood. Ongelofelijk dat zoiets kán, zó geweldig dat we zoiets mogen meemaken hè? En als je dat prachtige kleine mannetje ziet glimmen van plezier en levenslust dan knijp je natuurlijk wel eens in je arm om zeker te weten dat je niet droomt, maar dat dit écht is! Wát een geluk. Wat zullen jullie genieten van de komende feestdagen. En wat is het jullie gegund. Dikke knuf 💝
Lieve El,
Bedankt voor je lieve bericht! Goh wat een verhaal ook van jouw man zeg! Wat zullen jullie de wetenschappers ook dankbaar zijn! Ik hoop dat het voor jullie ook nog heel lang stabiel mag blijven!
Het klopt wat je zegt, soms moet je jezelf in je arm knijpen....! Vooral als ik met mijn blog bezig ben en even de hoofdlijnen terugkijk, dan kan ik soms nog niet geloven dat het over mij gaat.... Gek is dat eigenlijk!
We gaan absoluut genieten van alle komende (feest) dagen.
Liefs en een dikke knuf terug,
Marianne X
SUPER 🥰
Lieve Marianne,
Wat ben ik blij voor, met en door jou!
Dit is weer een voorbeeld van zo'n mooi positief verhaal. Zo kan het gaan! Hoop geven door het feit dat je leeft.Ik heb die vraag ook wel gekregen: " ben je nu beter?". Nee dat zijn we niet. We leven met kanker. Met een grote nadruk op LEVEN he lieve Marianne.
Xx Lenneke
Lieve Lenneke,
Bedankt voor je lieve reactie. Sorry dat ik de laatste tijd geen tijd heb gehad om met andere blogs bezig te zijn.... Ik heb die van jou ook al even niet gelezen. Ik hoop dat er rustiger tijden komen, dan kan ik weer vaker reageren.
Ik ben ook blij met jou! En vind het fantastisch dat je zoveel goed werk doet voor Olijf! Misschien is het een idee om mijn blog weer eens onder de aandacht te brengen. Het is een hoopvol verhaal, dankzij allerlei ontwikkelingen.
Ik ben ook heel erg blij dat jij stabiel bent, voor zover ik op de hoogte ben. Ik hoop nog lang contact te houden!
Liefs,
Marianne XX
Fantastisch Marianne!
Dank je!
Lieve groetjes,
Marianne
Marianne, wat een bemoedigend verhaal van een moedige vrouw. Goed dat je het verhaal deelt.
Dank je wel voor het delen.
Elisabeth
Hoi Elisabeth,
Bedankt voor je reactie.
Ik hoop dat velen door mijn verhaal hoop blijven houden De ontwikkelingen gaan door en er kan misschien iets "op de plank liggen" wat voor anderen ook gaat werken.
Lieve groetjes,
Marianne