Over mij
Begin januari had ik wat pijntjes in mijn rechterborst. Ik heb ook fibromyalgie, dus daar ging dan mijn eerste gedachte naar toe. Na een aantal weken toch maar een afspraak gemaakt met de huisarts, want de pijntjes verdwenen niet. De huisarts heeft naar mijn borsten gekeken en gevoeld, maar er was niets te zien en te voelen. Ik was gerust gesteld. Aangezien ik best grote borsten heb en veel nek- en schouderklachten heb, stelde de huisarts voor om een borstverkleining te overwegen. Zover kwam het niet.
2 Dagen later viel de oproep voor het borstbevolkingsonderzoek in de bus. De voorgaande keer was ik niet gegaan, omdat het onderzoek te pijnlijk is. Dit keer toch maar een afspraak gemaakt. Een week later belde mijn huisarts met het bericht dat er iets in mijn rechter borst te zien was en werd ik doorverwezen naar het Alexander Monro Ziekenhuis. Daar kon ik al dezelfde week nog terecht. Ik ben toch wel blij dat ik aan mijn gevoel gehoor heb gegeven. Anders had ik niks geweten en was gewoon met die tumoren door blijven lopen.
Dan ga je de molen in, allerlei onderzoeken volgen. Het wachten op de uitslag was echt afschuwelijk, je haalt je van alles in je hoofd.
En dan is daar de uitslag. Er komt zoveel informatie op je af, dat het je duizelt. Ik hoorde het aan, maar het drong niet tot me door. Het was alsof het over iemand anders ging.
Een behandelplan wordt gemaakt en met je besproken. 4 Hele zware chemo behandelingen om de week met vervolgens 12 lichtere behandelingen per week. Dan de operatie, bestraling en hormoontherapie voor een aantal jaar. De biopten, die tijdens de vooronderzoeken waren gemaakt, zijn opgestuurd naar Amerika voor nader onderzoek. Weer een zenuwslopende periode voordat daar de uitslag van binnen is. En al die tijd werd er nog niks gedaan.
Gelukkig was de uitslag uit Amerika gunstig. De tumoren zijn niet agressief en laagdrempelig. Ik hoef geen chemotherapie, want dat zou niets toevoegen en veel te belastend voor mijn lijf. Door de fibromyalgie en de chemo zou ik bijna niets meer kunnen.
Besloten werd om met hormoontherapie te beginnen. Ik slik nu inmiddels 5 weken Anastrozol. Ik die probleemloos de overgang was ingegaan, kreeg nu verschrikkelijk veel last van opvliegers. Wel 20 tot 25 per dag. Mijn huid ziet er verschrikkelijk uit, zit onder de netelroos. Wat gepaard gaat met veel jeuk. Helaas is hier geen remedie voor, alleen smeren met hydraterende crème om de huid soepel te houden. Ik had al last van vermoeidheid, maar die is nog erger geworden. Bij elke kleine activiteit moet ik echt gaan rusten.
Over 6 weken volgt de eerste controle. Ik kijk er nu al naar uit. Ik hoop dat de behandeling aanslaat en dat het al iets met de tumoren gedaan heeft.
Wordt vervolgd
