De operatie
We hoorden al in het begin dat de operatie binnen 4 tot 6 weken zou plaatsvinden. Hartstikke fijn, want wat een onzekerheid! Terwijl we eerst als datum 26 april doorkregen, werd het uiteindelijk donderdag 20 april. Precies 7 weken na de eerste diagnose bij het darmonderzoek.
We worden om 8 uur 's morgens verwacht en zijn voor de zekerheid op tijd thuis vertrokken. Iets na half 8 zijn we er klaar voor. Het ziekenhuis nog niet. We wachten nog 4 uur, in de ziekenzaal. De koffiekamer is om de hoek, maar dat weten we dan nog niet. Er moet bloeddruk worden gemeten, temperatuur en er wordt een klysma toegediend. Verder is het afwachten. Tegenover ons ligt een erg zieke man. Hij is de dag ervoor geopereerd en kreeg te horen dat ze de tumor niet weg konden nemen. Hij heeft zichtbaar pijn en gebruikt zijn morfinepompje zoveel mogelijk. Zou Gideon er straks ook zo bij liggen?
Om 11:35 wordt Gideon naar de operatiekamer gereden en nemen we afscheid. Ik zie nog net hoe hij een blauw plastic mutsje op krijgt, over zijn witte haar. Nu maar duimen. Sommige mensen steken een kaarsje aan voor hem. Ik hoop dat het helpt. Omdat we niet al te ver wonen ga ik naar huis.
De operatie zou 3 uur duren, dus vanaf een uur of twee kijk ik naar de klok. Het wordt half drie, drie uur, half vier. Zou er iets mis zijn gegaan? Ik bel de afdeling en wordt gerust gesteld. Er stond 178 minuten voor de operatie en met de voorbereiding erbij.. de chirurg zou mij bellen als het achter de rug zou zijn. Vier uur, half vijf. Paniek en mezelf vermannen wisselen elkaar af. Uiteindelijk om 16:55 krijg ik het verlossende telefoontje. de operatie is goed gegaan! Er is wel erg veel weggenomen, 1,35 meter, Gideon heeft nog 30 cm dikke darm over. Het weefselonderzoek zal ook wel wat langer duren, omdat er veel te onderzoeken is. Verder heeft hij niets geks aangetroffen.
Ik mag naar hem toe als hij weer op de afdeling is, en ook dat duurt even. Maar dat is niet heel gek na zo'n flinke operatie. Iets voor 8 uur zie ik hem weer. Hij lacht. Hij is er nog niet helemaal bij, maar heeft geen pijn en is opgelucht dat het achter de rug is. Zoon en schoondochter komen ook langs. Fijn! Nadat wij vertrokken zijn, zal de zuster Gideon nog helpen om op te zitten, op de rand van zijn bed.