Borsten

Een collega, die persoonlijke interesse toonde, vroeg me eens of ik een borsten- of billenman was. Toen ik haar vraag, na enig nadenken, begreep, heb ik gezegd dat ik een borstenman was. En nu, tijdens mijn hormoontherapie, ben ik nog steeds een borstenman, maar dan echt anders.

In het voorjaar van 2023 startte mijn hormoonkuur. De kuur bestaat uit Pamorelin, per injectie om de zes maanden, en dagelijks Apalutamidepillen. De pillen ga ik gebruiken tot ze geen effect meer hebben, dus tot mijn PSA weer gaat stijgen. Het is de bedoeling dat ik nooit meer stop met de Pamorelininjecties. 
Als ik met een medicijn begin, lees ik in het Farmaco Therapeutisch Kompas na wat dat naslagwerk zegt over die medicatie. En dan heeft met name de paragraaf "bijwerkingen" mijn volle aandacht. Bij Pamorelin staat dan dat gynaecomastie een mogelijke bijwerking is. Gynaecomastie is borstvorming bij mannen.

Na een maand of zes hormoonkuur was er nog niet veel aan mijn anatomische vormen veranderd. Dus ik dacht dat borstvorming niet op mijn lijstje bijwerkingen bijgeschreven zou worden. Maar die gedachte was te voorbarig.

In het afgelopen halfjaar begon mijn lijf zichtbaar te veranderen. De meeste borstharen waren al als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik was lang zuinig op die twee mooie grijze borstharen die mij nog restten. Inmiddels zijn die ook met de noorderzon vertrokken. 
Mijn benen zijn zo glad als die van een fanatieke wielrenner. 
Ik krijg een buikje, mijn bovenbenen nemen iets in omvang toe. Ik lig er niet van wakker. Er zijn trouwens ook andere aspecten in het leven die invloed kunnen hebben op mijn lichaamsgewicht. Bijvoorbeeld dat ik sinds anderhalf jaar niet meer werk en daardoor minder beweging heb. Maar dat terzijde.

Het is nu ruim een jaar na de start van de hormoontherapie. 
Inmiddels is het toch wel duidelijk geworden, dat ik een vinkje kan zetten bij de bijwerking borstvorming. Een veertienjarig pubermeisje zou trots zijn op zulke borstjes en ze zou van mama een eerste behaatje op haar volgende verjaardag krijgen. Bij de meeste mannen met borstvorming blijft alles, denk ik, gewoon een beetje los hangen. Wij mannen hebben niet de kledingtraditie waar die jonge meisjes wel prat op kunnen gaan.

Ik zal mijn borstvorming binnenkort eens met mijn oncoloog bespreken. Ik neem aan dat er niets middels medicatie aan zal worden gedaan, want met pillen gynaecomastie behandelen zal vast de hormoonhuishouding in de war gooien. En dat lijkt me ongewenst. Alles voor een lage PSA, nietwaar?

Maar dan weet ik nog niet wanneer die borstvorming eens gaat stoppen. Ik bedoel: heb ik over drie jaar een grote bos hout voor de deur of gaat dat meevallen? Een nieuwe onzekerheid. Een cup D sportbeha van de Hema of is een slobberpolo afdoende? 
Ik moet niet overdrijven, het valt allemaal wel mee. Maar het is er, ik kan er niet omheen.

Ik lees nu trouwens ook, dat plastische chirurgie een mogelijkheid is om de mannenborsten te lijf te gaan. Maar wat mij betreft de eerste jaren niet hoor. Laten we het er maar op houden dat snijden niet, of voorlopig niet, gaat gebeuren. Overigens heb ik nog van niemand gehoord dat die al eens zo'n ingreep heeft gehad.