Alsof het niet zo is
Ik heb gedaan alsof Martijn nog leeft, alsof niet drie en een halve maand geleden de toekomst voorgoed en definitief veranderd is. Alsof mijn wereld zoals het hoort te zijn nog steeds bestaat. En niet omdat ik daar in geloofde of dat ik wilde liegen maar omdat het het gemakkelijkste was.
Omdat ik die jonge lieve cursist niet in verlegenheid wilde brengen.
Ik had het namelijk met mijn collega over Martijn een gesprek waarbij ik net als toen Martijn er nog gewoon was een opmerking plaatste als…. O ja, dat deden Martijn en ik ook zo. (En ik ben zo blij dat ik sinds een week of 2/3 dit soort gesprekken over Martijn kan hebben zonder daar emotioneel van te worden)
lieve jonge cursiste hoorde dit en vroeg: “ Martijn, is dat jouw man? Leuke naam, mijn vriend heet ook Martijn!” En ik zei: “Ja, MIJN man heet Martijn.” En dacht er achteraan…..en hij leeft niet meer maar het klopt nog steeds….MIJN man heet Martijn!!
4 reacties
Tuurlijk blijft hij altijd jouw man. Net als overleden babies, altijd iemands kind blijven!
Ja, dat is inderdaad precies hetzelfde! Ik vond het ook erg confronterend dat ik voor de wet nu weer als ongehuwd wordt beschouwd……..
Natuurlijk mag je er trots op zijn dat Martijn jouw echtgenoot is, dat zal bij mij ook niet veranderen, Marion is en blijft mijn echtgenote. Ik zal ook keihard vechten tegen de uitspraak u bent weduwnaar van....
Wat een rot woord is dat hè? Ik vind nabestaande beter te behappen. Maar goed, eigenlijk vind ik elke ”titel” die naar het feit verwijst dat hij overleden is naar en confronterend.
😘