De 1e kerstdagen zonder zitten erop
Gehaald en met een lach en een traan hebben we ons er best oké door heen geslagen. Om echt nieuwe herinneringen te maken ben ik voor het eerst met de kids en de hond met kerst op vakantie gegaan. Dus zit ik op Texel, tot vandaag zoveel mogelijk in quarantaine want Corona ging ook “gezellig “ met mij mee😡. Maar vandaag was ik weer vrij. We hebben glow in the dark midgetgolf gespeeld, gewandeld op het strand met de hond, veel (veel te veel) gegeten en veel spelletjes gespeeld. Alles om er wat van te maken en ondertussen gaat het missen gewoon door.
Gister op het strand, Martijn was net als ik enorm fan van duinen, strand en zee, liep ik voorop, de jongens en dochter waren aan het voetballen met de hond. En ik hoorde hen lol hebben, en toen had ik opeens sterk het gevoel dat Martijn schuin achter me liep, dat hij elk moment zijn armen om me heen zou slaan en zijn koude neus in mijn nek zou duwen. Het zou me geen sec. verbaasd hebben. En heel heel even voelde ik me weer heel….
4 reacties
Zwaar, de eerste kerst zonder jouw allerliefste. Fijn om dan samen met je kinderen op een plek te zijn, waar Martijn ook graag bij had willen zijn . Dat het je veel kracht mag geven. Want hoe zwaar ook, je moet door. Liefs Dasje 🌺🌺🌺
Wat mooi dat jij de nabijheid van Martijn hebt gevoeld. Ik voelde mij eenzamer dan ooit. Zelfs de dag erna.
Ach, hannes…
Kom eens wat dichter bij jezelf en leg je geest eens ten luister!
Hoor je die lach, die zucht, voel je het leven, de warmte? Marion is altijd bij je maar daar moet je wel voor open staan!
Sterkte ❤️
Ik denk dat ik het geluk heb dat ik jeugd om me heen heb, en ook mijn broer is inmiddels aangeschoven. Dat maakt nog steeds dat Martijn heel erg schittert door afwezigheid maar geeft ook een hoop afleiding. Ik heb een boek gekregen over contact met de “overkant” Ik heb het nog lang niet uit maar vind er wel troost in. De scepsis in mij heeft wel vraagtekens maar ik zoek en vind er ook veel troost in. Dus misschien iets voor jou?