Rot gevoel
Deze week is gevuld met allemaal leuke aktiviteiten, werk, drie keer uit eten (dat is wel wat veel voor 1 week maar tja......dat kwam zo uit) En toch heb ik sinds 4 dagen weer dat zelfde rot gevoel in mijn lijf en vooral in mijn buik wat ik herken. Het gevoel wat er altijd licht aanwezig was toen Martijn ziek was, en wat heel hevig aanwezig was bij elk bezoek aan het ziekenhuis, hopend op iets minder negatief nieuws en vrezend voor het negatiefste nieuws. Dat gevoel kon ik toen prima plaatsen, althans de oorsprong ervan. Het gevoel zelf was vreselijk en daarvoor was valeriaan een heel welkom middel.
Maar waarom is dat gevoel er nu weer dan? Dit gevoel nu zo ongrijpbaar, het voelt het zelfde maar ik weet de oorzaak niet. Het ergste is al gebeurd, Martijn is er al bijna vier maanden niet meer. Het leven gaat door, we proberen dat echt zo goed en kwaad als we kunnen. En er zijn echt nog wel dingen waar aangewerkt moet worden maar dat komt wel. Waarom is dan toch dat klote (sorry) gevoel terug?
2 reacties
Omdat het er gewoon is. Maar je voelt het als je te moe bent. Dan piept het er doorheen. Kortom: neem rust en geef het ruimte. Sterkte!
Dat gevoel heb ik ook soms. Het piept er inderdaad tussen. En Savornin63 heeft gelijk.... rust nemen. Hier is het 5 maanden geleden sinds Wil er niet meer is. En ik merk ook dat als ik volle weken heb dat ik afspraken moet afzeggen. En dat doe ik ook. Dan neem ik tijd voor mezelf en iedereen heeft daar ook begrip voor. Ik ben ook weer aan het werk en merk dat ik het moeilijk vind de balans te vinden. Dat heeft tijd nodig. En rust.
Liefs Susan