De teerling is geworpen

Heel onrustig geslapen omdat ik erge buikpijn had. Toen ik wakker werd begreep ik al snel dat er gisterenavond iets verschrikkelijks was gebeurd. Het slechte nieuws komt hard aan. Het liefst was ik in mijn bed gebleven. Wat voor recht heeft de mens om zoveel levens te beëindigen onder het mom van God of Allah die dit wil.
Hoe ouder ik word hoe humanistischer ik in het leven sta.Ik denk aan de tijd dat ik boeken moest lezen van Sartre, Camus en Simone de Beauvoir. De eindeloze discussies met onze leraar Frans. Deze schrijvers die uitdroegen dat de mens een zelfstandig wezen is en zijn eigen keuzes maakt heeft en het roer in eigen handen heeft. Ik vond destijds dat God onze weg uitstippelde en dat we zelf niet veel konden doen aan de situatie waarin we zaten. Je kon bidden en hoop hebben dat alles goed zal komen.
Een passieve houding maar wel veilig en vooral gemakkelijk en vooral overzichtelijk.
Intussen heb ik mijn visie regelmatig bijgesteld en weet ik dat je het heft in eigen handen moet nemen. Als je niks doet ben je overgeleverd aan de Goden.........of toch niet?
Mijn keuzes heb ik gemaakt, de teerling is geworpen. Heel stiekem hoop ik dat er toch nog een engeltje op mijn schouder zit. Consequenties zal ik moeten aanvaarden.
Maakten de mensen die gisteren bij de terroristische aanslag zijn omgekomen ook een keuze? Gezellig naar het theater, naar een voetbalwedstrijd, lekker uit eten?

Pffffff.........daar ga ik maar weer eens over nadenken tijdens het wandelen.