Nog 6 bestralingen te gaan......
Heel veel drukke, leuke en gezellige dagen achter de rug. Drukke dagen omdat ik het maar niet kan laten om afspraken te combineren. Leuke dagen waarop ik vrienden op visite heb gehad.Gezelligheid met onze kinderen tijdens Sint, een gezellige Sintloop met de Nordic Walkers, een verjaardag van een goede vriendin en tenslotte mijn vriendin uit België die een nachtje kwam logeren. Sinds tijden niet zo gelachen. We zijn dan net weer die meisjes van 10 jaar met dezelfde humor als toen.
Natuurlijk zit ik nu uitgeput op de bank maar dat was het allemaal dubbel en dwars waard.
Vanmorgen hoorde ik in het ziekenhuis dat ik volgende week op maandag een afspraak heb bij de radioloog. Ik schrik daar weer even van maar weet ook dat het bij de hele procedure hoort, een soort eindgesprek. Mijn hersenspinsels maken daar weer een eigen verhaal van. Misschien krijg ik wel te horen dat er nog 14 bestralingen bij moeten.........meteen geef ik mezelf een standje "doe even rustig". Tja, ook mijn vertrouwen heeft een knauw gekregen, niets is zeker........Het lijkt me zooooo fijn om straks alles achter mij te laten. Mensen die niet meer hoeven te vragen hoe het met mij gaat maar vragen hoe de vakantie was, of het theater, of op mijn werk. Natuurlijk besef ik wel degelijk dat ik niet zomaar een streep kan zetten maar ik begin wel met een nieuw hoofdstuk. De angst voor kanker op de achtergrond geschoven, latent aanwezig. Het litteken en de vorm van mijn rechterborst.
Humor krijgt steeds meer ruimte. "Ik heb nu een appel en een peer", zei ik melodramatisch tegen een vriendin. "Ja", zei ze, "en je man heeft een banaan en twee mandarijnen". Tja, het niveau was laag maar de stemming opperbest.
Stiekem haal ik de Kerst steeds een beetje meer in huis. Het begon met mijn kerstboom van paverbol, die ik tijdens een workshop afgelopen week heb gemaakt. Intussen heb ik mijn kerstservies tevoorschijn gehaald en staat er een mini kerstster op tafel. Mijn collega bracht vanmiddag ook nog een schattig kerstboompje mee. Ik heb er zin in, Kerst in huis, licht in huis.
Natuurlijk zit ik nu uitgeput op de bank maar dat was het allemaal dubbel en dwars waard.
Vanmorgen hoorde ik in het ziekenhuis dat ik volgende week op maandag een afspraak heb bij de radioloog. Ik schrik daar weer even van maar weet ook dat het bij de hele procedure hoort, een soort eindgesprek. Mijn hersenspinsels maken daar weer een eigen verhaal van. Misschien krijg ik wel te horen dat er nog 14 bestralingen bij moeten.........meteen geef ik mezelf een standje "doe even rustig". Tja, ook mijn vertrouwen heeft een knauw gekregen, niets is zeker........Het lijkt me zooooo fijn om straks alles achter mij te laten. Mensen die niet meer hoeven te vragen hoe het met mij gaat maar vragen hoe de vakantie was, of het theater, of op mijn werk. Natuurlijk besef ik wel degelijk dat ik niet zomaar een streep kan zetten maar ik begin wel met een nieuw hoofdstuk. De angst voor kanker op de achtergrond geschoven, latent aanwezig. Het litteken en de vorm van mijn rechterborst.
Humor krijgt steeds meer ruimte. "Ik heb nu een appel en een peer", zei ik melodramatisch tegen een vriendin. "Ja", zei ze, "en je man heeft een banaan en twee mandarijnen". Tja, het niveau was laag maar de stemming opperbest.
Stiekem haal ik de Kerst steeds een beetje meer in huis. Het begon met mijn kerstboom van paverbol, die ik tijdens een workshop afgelopen week heb gemaakt. Intussen heb ik mijn kerstservies tevoorschijn gehaald en staat er een mini kerstster op tafel. Mijn collega bracht vanmiddag ook nog een schattig kerstboompje mee. Ik heb er zin in, Kerst in huis, licht in huis.
3 reacties
En dat eindgesprek ik gewoon heel normaal.
groetjes, Doortje
En.... weer eentje afstrepen!
Super.