Het uitslaggesprek

Eindelijk hadden we dinsdag 16 mei het uitslaggesprek met de chirurg. Goed nieuws, zei hij, het is geen borstkanker! Huh? Daar gingen we sowieso toch al niet van uit? Jij zou mij nu toch vertellen dat alle drukte voor niets geweest is? Maar, zo vervolgde hij, je hebt wel atypische ductale hyperplasie (ADH) dus we bespreken je morgen in het multidisciplinair overleg. Mijn assistente maakt een afspraak voor het gesprek over hoe nu verder.

Ho. Stop. Ik heb iets gelezen over ADH. Dat dat een fase is voor DCIS, maar dat het onderscheid moeilijk te maken is, en dat dat iets te maken had met de grootte. Chirurg wist niet hoe groot het was, dat zou hij morgen bij het MDO navragen. Moest dat andere cluster niet beter ook onderzocht worden? En waarom is er eigenlijk 10 of 8 jaar geleden geen biopt genomen? Hij zou dat uitzoeken. En weg was hij. Lang wachten op assistente die ons briefje in handen drukte dat we maandag 22 mei om 11.05 bij een andere chirurg meer zouden horen. Deze afspraak moest al ergens tussen gepropt worden, en het was erg druk. En weg was ze.

Wij zaten er nog een beetje flabbergasted bij. ‘Goed nieuws’ en ‘je wordt in het MDO besproken’ voelde toch een beetje raar. Dus thuis meer gegoogled op ADH. De meningen hierover bleken nogal verdeeld: afwachten met extra controles of opereren. In de richtlijn borstkanker blijkt te staan: bespreken in multidisciplinair overleg. En dat is wat er is afgesproken. Jeetje, nog langer in onzekerheid over hoe nu verder.