2024 Ik ben er nog.

Mijn verhaal begon in 2022. Ik had borstkanker met een (behandelbare) uitzaaiïng. Eerst kreeg ik chemo en daarna de borstamputatie. Hierna moest ik  een paar weken een strakke band om mijn borst dragen om vochtophoping te voorkomen. Maar er kwamen ook nog een stel bestralingen achteraan. 
Nu blijkt dat seroom (is wondvocht, dus geen lymfevocht) en bestraling niet goed samengaan. Resultaat toch seroomvorming. 
Weghalen kon alleen met een echogeleide punctie. Ondertussen bleef de seroomaanmaak doorgaan en na verloop van tijd ontstonden er harde knobbels. Die gaven een heel onaangenaam gevoel. 

De plastisch chirurg heeft in mei 2024 de harde knobbels operatief verwijderd en het zag er 'keurig' uit. Maar sindsdien stroomt er steeds nieuw seroom terug, elke 2 weken zo'n 200cc en die worden dan middels puncties afgetapt.  

Bij de vierde punctie heeft met gemeend dat het opgelost kon worden door opnieuw een echogeleide punctie met erna inspuiting van een soort alcohol (dit is een behandeling die bij cysten wordt gedaan). Wat een rotgevoel was dat, alsof je vanbinnen in brand staat. Gelukkig ging die vloeistof er na een minuut weer uit waarna ook de brand verdween. Het haalde echter niets uit. 

De vijfde keer weer een gewone punctie er werd nu zelfs 340cc uitgehaald. Nu werd er na de punctie een spuitje Kenacort (prednison) achtergelaten. Maar twee weken later, de zesde keer, kon er weer 200cc worden getapt!

De zevende keer werd een herhaling van zetten. Opnieuw werd er Kenacort ingespoten maar ik moest nu 6 weken lang weer die strakke band om mijn borst dragen. Dag en nacht. Nu heb ik die band anderhalve week om en toch zie ik het alweer klotsen!

Begin oktober 2024 mag ik het resultaat laten zien... Gatver, is de kanker onder controle blijf je dit gezeur houden.

Flits