Oude Tonge

Vandaag was ik in Oude Tonge. Samen met mijn vrouw maakte ik daar een Podwalk: "Het water komt", de podwalk ging over de Watersnoodramp van 1953. Indrukwekkend, 305 mensen uit Oude Tonge vonden tijdens de ramp de dood. Op de terugweg brak ik mijn  kies. Gadver kan ik naar de tandarts, waarschijnlijk een kroon, zit ik natuurlijk allemaal niet op te wachten. De tandartsvind ik altijd een ramp. (Niet persoonlijk uiteraard, want ik kan het verder prima met hem vinden). 

Mijn vrouw zei echter; wat zeur je nou, 4 jaar geleden lag je deze dag op de operatietafel en werd je slokdarm verwijderd. En ze had natuurlijk gelijk. Vergeleken daarmee is de tandarts peanuts. Ik weet nog dat ik voor de operatie en tijdens en voor het hele behandeltraject vol met vragen zat, wat staat me te wachten, welke bijwerkingen krijg ik, wat kan ik nog en wat niet. Na vier jaar vind je alles weer "zo gewoon". En toch, ik weet dat ik veel geluk heb gehad. 

Ook weet ik dat mensen die dit traject doormaken, vol zitten met vragen, net als ik toendertijd. Ik had toen een buddy die ik vaak overstelpte met vragen, die hij dan geduldig en met empathie beantwoorde. Omdat ik weet hoe belangrijk het is om een maatje te hebben heb ik besloten ook Buddy te worden. Ik ben het net (via SPSK) en ben benieuwd naar de vragen van mensen die ook mee gaan maken wat ik heb meegemaakt. Hopelijk kan ik hen dan ook met raad en daad steunen.