Slokdarmdag

Zaterdag 2 juli was er een regionale Slokdarmdag, georganiseerd door het LUMC, (Leiden)  Reinier de Graaf Gasthuis (Delft) en Groene Hart Ziekenhuis (Gouda). De opkomst was hoog, zo'n 120 deelnemers hadden zich aangemeld. En wat natuurlijk heel leuk was, ook de artsen, verpleegkundigen en diëtisten uit de verschillende ziekenhuizen waren aanwezig. Dus om 10.00 uur even tijd voor een praatje met de chirurgen uit het Reinier de Graaf die mijn  leven hebben gered. Dr. Dekker en van Esser. En natuurlijk ook met Erlinde de gespecialiseerd verpleegkundige. Ik ben haar nog steeds dankbaar voor de actie die zij ondernam toen bij mij de vernauwing in de buismaag dusdanig was dat eten echt een uitdaging werd. Gelukkig ben ik toen 6x gedilateerd en kan ik nu weer alles eten. 

Het programma was in twee delen gesplitst: 

• nieuwe ontwikkelingen op het gebied van Slokdarmkanker
• het functioneren met een buismaag.

Op het gebied van nieuwe ontwikkelingen gebeurt er heel wat. We kregen een uitgebreide en interessante uitleg over bestraling met protonen, die veel nauwkeuriger is dan de "oude" methode met fotonen. Deze manier zorgt ervoor dat  hart en longen minder worden mee bestraald en dat is (gezondheids) winst.  Verder een duidelijke uitleg van de MDL arts over hoe een dilatatie in zijn werk gaat, met foto's geïllustreerd.

Het tweede deel ging over het leven met een buismaag. Daar konden de aanwezigen alleen maar knikken en bevestigen, want wij maken dat natuurlijk dagelijks mee. De arts en diëtiste die hier uitleg over gaven kwamen met de bekende adviezen: eet vaak kleine beetjes, eet rustig, geen koolzuurhoudende dranken, voorzichtig met alcohol.

Na afloop nog even gezellig napraten met andere "buismagers" onder het genot van soep en broodjes. Al met al een prima dag, waar ik weer helemaal bijgepraat ben. Zeker aan te bevelen. Wat ook goed was om te zien: met de meeste mensen die geopereerd waren en aanwezig op de Slokdarmdag, gaat het goed. Natuurlijk hadden sommigen nog wat klachten en werden er vragen gesteld als "Waarom kan ik geen bami eten?". Tja als dat het enige ongerief is......Er blijft gelukkig genoeg over om te eten en vooral om te LEVEN.