Gouden boekjes

Tijdens onze vakantie in 2011 ben ik er eens mee begonnen: het maken van een dagelijks verslagje in een opschrijfboekje. Een goudkleurig boekje. Geen grote verhalen, maar iets over het weer, wat we gedaan hebben, de camping waar we zijn, bijvoorbeeld: hier NOOIT! meer naartoe,  of: super camping . Maar ook handige routes en afslagen voor een volgende keer. Heel praktisch allemaal.Toen het vol was kwam er een tweede boekje. Ook goudkleurig, voor de herkenbaarheid. De 'gouden boekjes' zijn inmiddels een begrip voor Lief en mij. Allebei de boekjes neem ik mee als we op reis gaan. Als naslagwerkje, maar niet in de laatste plaats om mijn gelijk te halen. Dat komt omdat Lief een iets minder goed geheugen heeft dan ik, zullen we maar zeggen. 

We zijn net terug van een prachtige rondreis met onze caravan door Spanje en Portugal. Vijf weken waarin we heel veel moois gezien hebben. Ook dit jaar gingen beide boekjes mee. En ja hoor, ik moest het boekje toch weer inzetten bij de volgende welles-nietes aflevering: We zijn van plan om naar een bepaalde camping in de Ardeche gaan. Hier zijn we al twee keer eerder geweest. Prima camping, maar het is heet, en we twijfelen of er veel schaduwrijke plaatsen zijn. Onderweg blader ik wat in de ACSI gids (campinggids) en zie de advertentie staan van camping Gallo Romain in Barbieres in de Franse Alpen/Drome. Ik herinner mij dat we daar eerder zijn geweest. Prachtig in de natuur. Alsof je een beetje in het wild kampeert.   " Dat is ook een mooie camping" zeg ik. Lief kan het zich niet meer herinneren. Ik weet het zeker. Ik heb het afgelopen week nog gelezen in het 'gouden boekje'.
We stellen de routeplanner in naar de camping. Eenmaal van de A7 naar Barbieres wordt het prachtig, maar ook ruiger. 
" Ik ben hier nog nooit geweest" zegt Lief". " Wel waar", zeg ik,  maar ik knijp 'm toch wel een beetje als we een 'col' oprijden met de caravan. Het komt mij eigenlijk ook niet bekend voor, als ik eerlijk ben. 
Gelukkig, daar is eindelijk het bord van de camping. Dan herken ik het gelijk allemaal. Lief heeft nog steeds geen idee.
We hebben een fantastische plek met uitzicht over het dal en rotsen. Beneden ons horen we de rivier. Ik denk misschien wel hetzelfde plekje wat we eerder hadden.  
We eten op het terras van de camping. Panorama rondom. Ik lees voor uit het gouden boekje: "Zaterdag 30-05- 2015. Vertrokken naar Barbieres in de Franse Alpen/ Drome . Warm weer. Werkelijk prachtig plekje. Uitzicht over heuvels/ rotsen. Beneden ons de rivier. Op terras van camping gegeten".
" Ik geloof inderdaad dat ik hier toch eerder ben geweest" zegt Lief. 
En herinnering of niet, het staat in het boekje, dus ja, het kan niet missen.

Ik vind het leuk om tijdens onze reizen de boekjes door te bladeren en verslagen van vorige jaren weer eens door te lezen. Het valt me op dat ik de laatste jaren vaker persoonlijke dingen opschrijf. Of ik moe ben, weinig energie heb, of juist fit ben. Maar soms ook hoe ik me mentaal voel. Ik lees terug dat ik jaren heb waar ik veel over klachtjes schrijf, of dat ik me zorgen maak. De woorden stram, stijf en kortademig lees ik ook regelmatig. Achteraf is het ook bijzonder  en wrang om te lezen dat ik in de zomer van 2014, het jaar waarin ik in september de diagnose uitgezaaide eierstokkanker zou krijgen, heb opgeschreven dat ik wat last van mijn buik had en moeite met de ontlasting. Zonder te weten dat dat al klachten waren die horen bij het sneaky gedrag van de ' silent lady killer'. Oftewel eierstokkanker. 

Kortom, deze boekjes zijn een waardevolle schat aan informatie. Ze worden ook steeds belangrijker. Lief zegt het regelmatig: " die gouden boekjes" moet je goed bewaren hoor. Nooit wegdoen. Die wil ik later lezen en als ik dan de foto's bekijk, beleef ik het opnieuw".  Er wordt gezegd dat je herinneringen levend kunt houden met foto's, maar ook met verhalen. Dan kunnen de gouden boekjes daar mooi bij helpen. En zolang we reisjes maken, al zijn het een paar dagen, blijf ik schrijven. En ik hoop op nog wel een paar gouden boekjes erbij.