Domme vogel of dappere dodo?

Hebben jullie weleens gehoord van de kakapo? De kakapo is een papagaaiachtige uit Nieuw-Zeeland. De groene vogel staat bekend als een van de domste dieren. Deze twijfelachtige roem heeft hij omdat hij steeds vergeet dat hij door zijn gewicht (ca. 4 kilo) niet kan vliegen. Dit resulteert erin dat hij het regelmatig probeert, maar tijdens het opstijgen met een harde klap neerploft.

Ik las dit verhaaltje een tijdje geleden en op de een of andere manier blijf ik erop “broeden”. Ik voel een enorme sympathie voor dit onhandige beestje. Ergens diep in zijn oerbrein herinnert de kakapo zich dat hij een papagaai is en dat hij kan vliegen. Uiteraard is hij nu een kakapo en zou het beter zijn als hij dat accepteert, maar ik vind zijn gedrag juist ook heel sterk. Ondanks vele harde landingen blijft hij het proberen. Na zo’n noodlanding weet hij weer zeker waar hij thuishoort. Zijn gedrag komt misschien dom over, maar is ergens ook een teken van doorzettingsvermogen en moed.

En anders bekeken: zou het niet veel dommer zijn als papagaaien accepteren dat ze een kakapo zijn, terwijl ze toch (weer) zouden kunnen vliegen?

Het gaat over het opzoeken van grenzen. Je weet niet zeker waar ze liggen, als je het niet probeert. Iedereen die een lang hersteltraject heeft doorlopen zal de wens naar het oude (vliegen) en de beperkingen (neerploffen) herkennen. Als je zelf nu in deze situatie bent en de volgende keer iets probeert, maar tijdens het opstijgen al neerploft: Je bent geen domme vogel, maar en heel dappere dodo! Even de veren gladstrijken en op een later moment gewoon nog een keer proberen.

Liever een kakapo die neerploft dan een papagaai die op de grond blijft.