De Bolero van Zweef

We hebben vandaag gefietst. Over de Ravel L45 van Trois Ponts naar Malmedy. Fietsen in de Ardennen is fietsen voor gevorderden in uitstekende conditie en niet voor kankerlijers onder de medicijnen of chemo. Tenzij je de Ravel neemt. Dit zijn paden voor wandelaar, ruiter en fietser over veelal in onbruik geraakte spoorweg tracées. En stoomlokomotiefjes houden ook niet van hellingen, dus dat komt mooi uit.

Eerste stop was in Stavelot. Daar schijnt een beroemde abdij te staan en mevrouw Zweef was geïnteresseerd of er nog monniken een biertje aan het brouwen waren. Of kaarsen aan het gieten, of beide. Niets daarvan, de monniken zijn gestopt met dat monnikenwerk en de kathedraal hebben twee inwoners van Stavelot steen voor steen tot op de fundamenten afgebroken en de stenen verkocht. Wat resteerde waren slechts een stukje van de toegangstoren en wat lage muurtjes. Vast hebben ze ook de brasserie afgebroken en verkocht, want hoewel gevraagd bij de vvv in het museum, toch niet gevonden. Gelukkig wel een tearoom en de Eglise was indrukwekkend. 

Ik moest toch even bij mijn schepper op bezoek, want ik had in mijn dossier gekeken naar de psa. In drie maanden tijd van 0,12 naar 0,32. De vorige periode van drie maanden was de psa van 0,04 naar 0,12 gegaan en noemde de oncoloog dat een verdubbeling. Nou verschillen daar de meningen over.

Is het nou een verdubbeling van de waarde EXTRA of een verdrievoudiging?

Denk daar maar eens over tijdens het beluisteren van de Bolero van Ravel. De Ravel van Zweef had een zwart rafeltje.