Doorzakken

In het kader van "elke dag een klus, de rest is extra" had mevrouw Zweef mij een klusje gegeven waar zij blij van zou worden als dat gedaan was. En wie ben ik dan om die lieverd zoiets te weigeren? Sinds de echtelijke stede door hoofdzakelijk mij intensief wordt gebruikt, is de versterkingsplank onder de bodems los gegaan met het risico van gezamenlijk doorzakken. En gezamenlijk doorzakken is fijn, maar dan in een exquise etablissement met een goede ambiance op kruipafstand van kasteel Andijk. In bed doorzakken is Not Done.

Nu zit er eigenlijk altijd een extra poot in het midden onder de antidoorzakplank, maar Zweef vindt dat ondingen. Tijdens het stofzuigen onder het bed bots je tegen die poot of als je de stang terugtrekt, dan haakt het mondstuk achter de poot, zodat je alsnog op je buik door het stof moet, om het mondstuk te repatriëren. Nu is door het stof gaan niet erg, zaagsel, steengruis e.d. als je aan het verbouwen bent, maar stof onder bed is van een andere orde. En hoewel Boef van het repatriëren van balletjes is tegen beloning, begrijpt hij de term "stofzuigermondstuk" nog niet erg.

Ik heb ooit (proces van erkenning van verlies van werk) iets gedaan in staal en leerde daar dat de hoogte van een profiel de sterkte daarvan voor het grootste deel bepaalt. En laat ik nu toch een plank hebben van voldoende hoogte om de doorzakkrachten te reduceren, maar daarbij ook laag genoeg om de stofzuigermond ongehinderd doorgang te verlenen. Deze plank op zijn zijkant onder de doorzakplank geschroefd. Wat ik mij toen niet realiseerde, is dat de lengte van de schroef wel een dingetje is. Deze bleek op het uiteinde van de plank niet lang genoeg, waardoor het laatste deel van de plank los hing en mevrouw Zweef gruwelijk haar teen daaraan stootte. Mijn maag draait nu nog bij de gedachte.

Samen met buurman hebben we een schutting opgericht op de erfafscheiding. Hij had nog oude steenschotten en wat palen over van de walkantbeschoeiing die hij had gemaakt. En ik heb dan stalen U profielen laten maken, waar die steenschotten dan weer inpasten. Zie foto onder. En van die U-tjes had ik er nog eentje over. Deze onder de doorzakplank geschroefd met voldoende schroeven van uitzonderlijke lengte, zodat niets een intensief gebruik van de stonde ons nog in de weg staat. Of ligt.

Ow....De steiger staat er ook al een half jaar... Met steentjes die nog moeten worden ingemetseld boven het keukenraam. Ik vrees dat die steiger daar nog wel eventjes blijft staan.