Halve waarheden, hele leugens

Als patiënt wordt je van de domme gehouden. De specialist roept een term die voor meerdere uitleg vatbaar is en denkt, hopelijk, dat jij op dezelfde hoogte en met dezelfde kennis communiceert. "Uw been loopt vol zonder steunkous".

Als leek krijg ik visioenen van een gieter onder een waterkraan . Alles wat ik ken dat volloopt, komt van bovenaf. Pilsje onder de tap, van bovenaf. En het is ook geen vocht vasthouden, het is vocht wat wordt aangevuld en onvoldoende weg kan. De gevolgen worden benoemd, niet de oorzaak. En alle specialisten doen daaraan mee. Komt het door tijdgebrek en is de uitleg vooraf te intensief? Maar bij een onvolledige waarheid komen er toch meer vragen en kost het toch meer tijd? Wat nou als ze duiden wat er gebeurt: "Meneer, uw lymfevocht kan niet weg." Dat is even lang als het been loopt vol. Maar schept veel meer duidelijkheid. Dan is het duidelijk dat een steunkous de spanning op het been vergroot en het lymfevocht naar boven stuwt. Dan is het duidelijk dat een extra strakkere band om de bovenkant van het been om de kous omhoog te houden averechts werkt. Had jullie minimaal twee blogs bespaard en mij een portie ergenis.

Ik vraag mij af wie die termen bedacht heeft.