Hardcore Brazilian

Waar zal ik beginnen....

Rond 10 april merkte ik dat mijn rechterbeen wat vocht vasthield, zie mijn blog Stalpoot. Ik had een paar dagen later een belafspraak met de oncoloog, waarin ik hem dat vertelde. Gezien mijn dalende psa zag hij daar geen aanleiding in om mij accuut op te roepen, ik moest mij eerst maar vervoegen bij de huisarts. Trombose been? Huidirritatie, het kon allemaal ook. De volgende dag zat ik al bij de huisarts die mij niets van dat al in mijn been zag. En daar ik er geen last van had en er bij het avl ook geen alarmbellen afgingen, moest ik het nog maar even aanzien. Tot een week geleden ging het goed, maar toen kwam er een trekkend gevoel in de lies bij, die later uitstraalde naar de onderkant van de bil. En aangezien ik de huisarts moest bellen als het pijn ging doen of er last van kreeg, hing ik afgelopen vrijdag bij hem aan de bel. En eigenlijk wist hij niet goed wat hij er mee aan moest. Nou moet ik zeggen dat dit een jonge, sympathieke nieuwe arts is, begaan met mijn onvermijdelijke lot, dus hielp ik hem op weg. "Misschien even het avl bellen als artsen onder elkaar?" Dat zou hij doen en mij later op de dag terugbellen, hetgeen hij keurig deed. Helaas was Bergman bezig met onderzoek naar het ultieme prostaatkankermedicijn en kon niet gestoord worden. En patiënten werden niet door anderen besproken. Maandag nog eens proberen was het devies. Alleen...hij zelf was er dan niet, maar hij ging het zorgvuldig overdragen.

De maandag ging voorbij, geen telefoon en daarom sloot ik mij dinsdag aan in de rij met de vreselijke jaren negentig wachtmuziek, compleet met ruis, knetters en haperingen. Alsof ze de muziek hebben opgenomen vanaf een cassettebandje uit het voorgaande decennium. "Ja, hij had gehoord dat hij maandag het avl moest bellen," en "nee, dat had hij niet gedaan, want hij vond dat niet nodig." "Oedeem, die sturen we door naar een oedeemtherapeut." Maar hij zou mij nog wel bellen, zei hij.

Ik had mij voor het weekend al wegwijs gemaakt in oedeemtherapeutenland en nagezocht welke therapeuten gecertificeerd waren. Dat was de therapeute van Balance & Energy overigens niet. Die was therapeut van alles, ook van oedeem, behalve oncologisch oedeem. Daarop het Fysioteam Grootebroek gebeld en mijn situatie uitgelegd bij de receptie. Die vond overigens dat mijn klachtbeschrijving en mijn onderliggend lijden bij het avl thuishoorde. Ik ben het daarmee eens. Ik zou dezelfde dag door de therapeute worden teruggebeld, wat ook gebeurde en daarop een afspraak gemaakt voor de dag er op, gisteren, woensdag dus. En daarnaast heb ik ook toch weer het avl gebeld, want de pijnklacht is ontstaan nadat er een vochtprobleem was. Er staat een belafspraak voor maandag 13 mei.

De oedeemtherapeute heeft gevoeld, betast en gestreken. En geadviseerd steunkousen en compressiebroekje te overwegen. Ik zal daar in meegaan en dat op de volgende afspraak ook op 13 mei zeggen. De oorzaak van de pijn, dat kon zij niet zeggen, logisch ook, want wat er binnen zit, zie je niet van de buitenkant. De uitstraling naar de bil zou de hamstring kunnen zijn en daar heb ik oefeningen voor meegekregen. Ik moet zeggen dat ik de uitstraling naar de bil niet meer heb gehad. 

De plaats van de pijn in de lies, daar loopt heel wat langs aan pezen, spieren en vaten. Zeker is wel dat de boel daar erg gevoelig is en geïrriteerd. Ook voelde ze wat vocht tussen het schaambeen en het bovenbeen. Mogelijk is dit het gevolg van late bestralingschade aan het heupgewricht. Maar het kan net zo goed het extra vocht zijn in de lies, waardoor de boel daar klem zit.

Bovenstaand plaatje geeft al een mooi strak pakje aan, ik zal overwegen ook pijp te gaan roken, want dat is kennelijk een accessoire waarmee je goede sier maakt als je dergelijke kleding draagt. Wel vraag ik mij af of dat soort strakke kleding ook een plasluikje heeft, want ik zie mij niet mijzelf half ontkleden bij het urinoir. Nu is mij ook al fysiotape toegeworpen als ondersteunende therapie op plaatsen waar het lastig is te compresseren, zoals de lies. Een tape met een huidvriendelijke lijmlaag.

Ik stel mij zo voor dat er toch nog een Brazilian in het verschiet ligt. Hardcore, onverdoofd.