Kabbelen

Het is rustig in huize Zweef. Zowel in de fysieke vesting Andijk als in zijn geestelijke en lichamelijke gesteldheid. Het leven kabbelt voort, het weer laat geen forse fietstochten in hemdjes met korte mouwen toe met aangenaam verpozen op een terras met gebak of bitterbal.  De stilte voor de storm?

In de vesting staan nog wel een aantal ingrijpende werkzaamheden in het vooruitzicht, om het fysiek minder worden aangenaam door te brengen. In volgorde:

Nieuwe kunststof achterdeur plaatsen naar het boetje, boetje slopen en een tuinkamer maken op dezelfde hoogte als de woonkamer/keuken. Met aansluitend terras op dezelfde hoogte met hellingbaan, voor als Zweef zo krakkemikkig wordt dat hij zich moet laten rollen. Hellingbaan NIET richting sloot, laat dat duidelijk zijn.

Zonnepanelen op het dak van de vesting. Voor ons gezamenlijk gebruik kom ik nog een 2800 kwh te kort op jaarbasis om volledig energieneutraal te zijn. Deze werkzaamheden moeten in januari gebeuren, maar dat doet een ander. Ik mag aansporingen geven. Ook heel belangrijk. Als dan meteen een extra kookgroep in de meterkast wordt gemaakt, dan kan ik de kabel die ik achter de plint heb gelegd (die eraf is geweest vanwege Rat, maar dat is een ander verhaal), via de oude gasleiding in de vloer naar het kookeiland. Dan kan het werkblad vervangen worden en de inductieplaat gemonteerd.

De constructeur van mijn werk heb ik gevraagd om een berekening te maken voor de staalconstructie voor de tuinkamer. Een dergelijke ruimte wordt vastgemaakt aan een lange muur en die ontbeer ik nu juist. Een nieuwe wand moet worden opgetrokken een stukje vanaf de erfgrens, maar die moet wel stabiel staan. De staalconstructie daarvoor betrek ik van mijn werkgever. Ik heb schetsen gemaakt voor het benodigde staal, als de constructeur heeft bepaald uit wat voor profielen dat moet worden gemaakt, dan kan ik daar later een tekenaar voor charteren.

De geestelijke gesteldheid. Ik luier en lummel. De dag begint met koffie en het laatste nieuws op bed. Tijd voor een spelletje op de tablet. Mijn digitale volkje aan het werk zetten. Vervolgens douchen in de wellness en in de kleren. Meestal de kluskleren, ook als de verdere dag uit lummelen bestaat. Je weet maar nooit of ik een vlaag van energie en vastberadenheid krijg. Je kunt maar beter voorbereid zijn. Dan doe ik een paar klusjes, beetje rommelen in of rondom huis. Of niet.  Veel koffiemomentjes met mevrouw Zweef, buurman bijpraten over vanalles als hij thuis is en regelmatig troostvoer maken voor mevrouw Zweef: grauwe erwten, spaghetti bolognese, pannekoeken, boekweitgrutten, dikke warme custardvla, eigengemaakte gehaktballen en zelf gepaneerde schnitzels. Als ik dit zo teruglees, eigenlijk alles wat ze niet zelf hoeft te koken. Mmmmhhh 🤔.

De fysieke gesteldheid. Weinig spectaculairs over te zeggen. Over twee weken weer prikken en dan hoor ik 28 december of de psa door stijgt of dat het slechts een minieme oprisping was. Een soort van kiekeboe, ik ben er nog. Vind ik het spannend? Nee, hoewel het mij wel wat onrustig maakt. Maar ik kan er niets aan veranderen. Wat moet komen, zal komen.