Lectuur of literatuur

Willy, ook hier actief op deze site en ook fanatiek prostaatkanker belijder zoekt deze site af naar Literatuur met een hoofdletter. Blogs geschreven met meerwaarde, ontroerend, indringend, onvergetelijk. En die verzamelt hij en componeert die tot impressieve boekjes. Een stuk of zes, zeven heeft hij er al gemaakt voor eigen gebruik, want hij wil geen gelazer met copyrights of privacy. Hij vindt dat hij dat moet doen, want door dit te doen worden de bloggers ook na hun verscheiden niet vergeten. Ik heb een aantal werkjes gezien en ik noem het Literatuur, met hoofdletter. Willy vroeg mij voor één van zijn werkjes een intro te schrijven, wat ik graag voor hem doe. Helaas, geen literatuur, maar lektuur. Is je nieuwsgierigheid gewekt, stuur dan een berichtje naar Willy. https://www.kanker.nl/ervaringen-van-anderen/personen/willy-0

Kanker is iets voor andere mensen. Niet voor mij. Ik deed daar niet aan. Aan mijn lijf geen polonaise. Prostaatkanker zou voor mij eigenlijk onmogelijk zijn met een extra x-je in mijn dna en bijna geen testosteron. Maar ook andere kankers zou ik niet krijgen. Nooit gerookt, amper drinken, matig vlees en geen rare sex. Oh nee, dat was een andere ziekte.

Maar kanker houdt zich niet aan wetmatigheden. Kanker doet zijn eigen ding. Kanker krijgen is botte pech. De kwaliteitscontrole op de lopende band van de lichaamscellenproductie heeft een steekje laten vallen. Of was even afgeleid. En net op dat moment kwam er een mislukte prostaatcel voorbij. Op het einde van de band staat de sorteermachine en valt die minkukel in de (prostaat)bak. En elke cel die hij aantikt tijdens het vallen in en over cellen doet die cellen beschadigen. Allemaal afkeur. Waar je mee omgaat raak je mee besmet geldt in hoge mate voor kankercellen. En meer prostaatcellen vallen in de prostaatbak. Goede gezonde cellen, maar al gauw worden die ook besmet. 

Soms is de kwaliteitscontroleur er op tijd bij en bestempelt hij die complete bak als afkeur en wordt die als bedrijfsafval afgevoerd. En dan hopen dat de heftruckchauffeur voorzichtig manoeuvreert en er geen cellen uit de bak vallen. Als dat wel gebeurt, of als de kwaliteitscontroleur loopt te flirten met de koffiejuffrouw, dan stroomt de bak over en rollen de kankercellen richting lymfenbakken, botbakken, leverbak of longbak. En ja dan ben je goed zuur. 

Ik ben in de aap gelogeerd. De prostaatbak was overvol en heeft 10 lymfenbakken besmet. En misschien wel meer. Deze tent hier gaat falliet. Hier is geen houden meer aan.

Ik schrijf onder de blognaam Zweef. Ik moest mijn verhaal kwijt, wat mij overkwam. Maar daarvoor moet je een inlognaam maken en op zo'n moment word je daardoor overvallen. Jaren heb ik forums onveilig gemaakt met Zweefteef, maar ik ben nu wat ouder en afkorten tot Zweef leek mij goed te staan.

Ik schrijf dus over wat mij overkomt. Niet alleen mijn aftakeling en (tijdelijke) revitalisaties, maar ook over mevrouw Zweef die ik te laat heb ontmoet, de woonstede waar ik immens gelukkig ben, de levende have (die ik deels dood wens). Mijn dromen die ik nog heb en welke ik nog probeer te leven.

En dat alles gelardeerd met een vleugje humor, voor zo ver het blog dat toelaat. 

De kunst van gelukkig zijn zit hem in de kleine dingen en gelukkig ben ik in staat om dat te zien. En dan kronkelen en buitelen mijn gedachten zich door mijn hoofd en ontstaat een blog.

Nu, elke keer als ik kanker intik, komt er een suggestie van mijn telefoon voor een emoticon ♋. Nu probeer ik al heel lang het verband te leggen wat standje 69 daar in hemelsnaam mee van doen heeft. Wat heb ik gemist......?