Niet alles gedaan, toch voldaan

Ik had in huis meer willen doen, daarentegen heb buiten wat meer gedaan. Ik ben gekomen tot het werkblad boven de wasmachine en droger. En toen zag ik buiten dingen die mijn aandacht nodig hadden. Max houdt al een paar dagen het gras bij. Net voor de regens van afgelopen week had ik het gazon bemest. Niet met het molentje, dat is een leuk ding voor een postzegelgrasje. Gewoon weer op de ouderwetse manier. Het molentje kan straks op de weggeeftafel. Max komt niet langs de rand en evenmin rond de bomen. Die mag ik doen. En omdat de accu van de bosmaaier nog niet leeg was, meteen ook bij Hendrik rond zijn groentenstalletje gemaaid. Hij roept net uit de verte: Bedankt voor het maaien! En nou komt hij ook nog een zak appels brengen. Wat een geluk. Wat een mooi weer. Vanmorgen nog een meesje zien uitvliegen uit het rechterappartement van de mussenflat en twee merels of kraaien vanonder een verschoven dakpan. Die pan moet eigenlijk weer teruggelegd worden, maar nu nog even niet.

En nu met mevrouw Zweef op het terrasje voor ons kasteel Andijk met een wijntje, genieten van het laatste licht. Het leven is zo slecht nog niet.