Rust, ruimte en ritme
Ik heb rust. In mijn hoofd, in mijn werk. Ik hoef niks meer. Mijn werk is overgenomen door een nieuwe projectleider. Vorige week een paar telefoontjes gehad met wat vragen. Afgelopen maandag nog een overdracht gehad op kantoor. Is dit het nu? Het gevoel dat je zou moeten hebben als je met pensioen gaat?
Ik hoef niks meer. Rust. Het uit zich ook in dat het ritme weg is. Geen vijf dagen en soms ook nog op zaterdag aan het werk. Het ritme, week in week uit. Drie weken bouwvak en dan nog twee weken met kerst waar naar uitgekeken werd. Nu zijn het alle dagen vakantie. Waar ik altijd plannen had, zijn die nu weg. Ik kijk niet meer zo ver vooruit. Niet eens een week. De dagen rijgen zich aaneen. Ik was altijd een vroege opstaander, nooit lummelen in bed. Als de wekker ging eruit, aankleden, ontbijten en weg. Nu als de wekker gaat is dat voor mevrouw Zweef. Dan is er koffie, het nieuws van de dag, een tweede bakje koffie, dan een spelletje op de tablet, nog een koffie, nog wat lummelen en dan is de ochtend bijna voorbij. Ik hoef niks meer. Dat is ook ritme, maar een ritme waar ik mij niet fijn bij voel, achteraf. Ik zou zoveel meer kunnen, willen. Maar wat wil ik dan? Ik weet het niet. Concentreren lukt mij niet, lezen boeit mij niet, of het moet iets vluchtigs zijn. Een column maximaal. Er liggen zoveel clubblaadjes van de ds club, van de eeec (Enige Echte Eenden Club), vaak nog in folie. Maar lezen, daar kan ik mij niet toe zetten. En ongelezen bij het oud papier gaat mij te ver. Rust, ritme....
Ruimte. Ik probeer ruimte te scheppen. In huis, in de garage, in mijn hoofd. In huis gaat goed. Kamer/keuken is vrijwel klaar. Slaapkamer, wellness, gastentoilet en het kantoor van mevrouw Zweef, alles licht van kleur en strak. Ruim, rust. Het boetje, daar ben ik de spullen aan het verplaatsen. Voorraad naar de keuken en de rest naar de garage. Ruimte creëren om het boetje te kunnen slopen, zodat er een koude serre kan worden geplaatst. Voor rust en ruimte. En dan de garage, daar is niets rust, ruimte en ritme. Een allegaartje van spullen uit een tijd waarin het einde oneindig leek. Dingen waar ik ooit iets mee heb gedaan, dingen die ik ooit zou gaan doen. Dingen waar een beslissing over moet worden genomen. Wil ik daar rust en ruimte krijgen, dan moet ik beslissingen nemen waar een afscheid in schuilt. En ik heb al van zoveel dingen de afgelopen anderhalf jaar afscheid genomen. Van wat ik nog wilde, van wat ik kon, afscheid van mijn ritme.
Een warrig blog. Tijd om Midnight uit mijn stoel bij het kacheltje te jagen, dan kan ik mijn zondes nog eens goed overdenken. Wat ik zal, met mijn Rust, Ruimte en Ritme.
20 reacties
Ledigheid is de duivel zijn oor kussen, zo werd gezegd. Maar de nieuwe werkelijkheid schept zoveel herrie in je hoofd dat rust, ruimte, en ritme vage begrippen zijn geworden. En zeg nou zelf is nadat mevrouw Zweef is opgestaan en jij rustig met een zee van ruimte en daarna een 1 en een 2e bakkie koffie hebt genuttigd is dat dan geen rust, ruimte en regelmaat? Als je de nieuwe werkelijkheid vindt is het straks lente en roept de tuin je weer bij de les.
Sterkte
Dank mijn waarde, voor deze wijze les.
Mooi blog Zweef, en zeer herkenbaar. Gelijke issues hier, op een iets andere manier. Heb afgelopen week een opdracht aangenomen voor 2 korte dagen in de week voor een langere periode.
Hoewel veel vrijheid qua in te vullen uren en dagen vind ik het toch best spannend. Neem ik niet teveel hooi op mijn vork, heb soms ook andere opdrachten en opeens wat extra ( mantel) zorg voor schoonvader.
Aan de andere kant snak ik naar een soort ritme in mijn werk / leven na ruim 2 jaar van veel vaagheid en 'hoe voel ik me vandaag ' dagen.
Dus op hoop van zegen en hoop voor jou op een nog uit te vinden nieuw ritme.
Op dit moment herken ik jou ochtendritueel. Ook ik ontbijt rustig, spelletje en voor je het weet is de halve ochtend voorbij. Mensen vragen aan mij of ik me verveel maar dat is nog niet het geval en toch kijk ik er naar uit straks weer te reïntegrerende, weer wat ritme in mijn dag, hopelijk gaat dat allemaal lukken. Voor jou is hier geen sprake meer van maar als ik zie wat je de afgelopen tijd hebt geklust dan denk ik dat het wel goed gaat komen met je dagen, het wordt een beetje zoeken naar een nieuw ritme wat voor jou prettig is. Ook je tuin kan na de winter weer een beetje aandacht gebruiken en wie weet wordt er ook nog een beroep op je gedaan met alle kennis en handigheid die jij bezit. Ik zou ook niet te hard afscheid nemen van dingen waar je ooit nog wat mee wilde doen maar misschien wel handig om die dingen eens op papier te zetten zodat het niet zo blijft zweven, misschien lukt het om daar deze winter wat van af te vinken, ook dat brengt rust in je hoofd.
Halve ochtend...Daar teken ik voor. Hier komt de hele ochtend bijna eerst. Tenzij ik wat moet. Als ik een afspraak heb met iemand. Nee.....Een afspraak met mijzelf heb ik al geprobeerd.
Mevrouw Zweef zei gisteren nog tegen mij dat in de winter de natuur zich terugtrekt, in ruste gaat. En wat doet die gekke Homo sapiens? Die gaat feesten met Halloween, Sint Maarten, Sinterklaas, Kerst, Oud en Nieuw. Bezoeken over en weer. Kerstmaaltijden, menu's, boodschappen, huis gezellig maken met lichtjes (alsof het huis voordien niet gezellig was). Weg Rust, haast, druk, druk, druk.
Laat ik daar dan maar de tegenhanger van zijn; ik kom in het nieuwe jaar wel weer in beweging.
Kauwen is toch ook beweging? Ben je heel goed in...
Kauwen op Lindor chocoballen is een zonde. Zuigen en sabbelen is het devies, de warme chocolade door je mond verdelen met je tong voordat het je keel mag verwarmen.
Echt Jammer Zweef , dat jij zo ver weg woont .
Mr Willy is het werken en karweien nij hem allang kotsbeu . En d'r is bij hem thuis nog zoveel te uit te voeren .
En Zweef , die zich dan begint te vervelen .....
Heb zo'n visioen van Zweef die s'morgens vroeg uit de veren is om wat te behangen, te schilderen , nog andere klusjes , te tuinieren , enz bij Mr Willy.
En Mr Willy die dat dan van uit zijn bed of vanuit zijn zetel prinsheerlijk ligt te bekijken .
Is wat men noemt een win-winsituatie
Geen zorgen Willy, ik kan nog genoeg klusjes bedenken. Vervelen zal ik mij denk ik niet gauw, ik ben ook erg goed in rusten en bedenken wat ik nog zal. Maar dat zal, mij daartoe zetten, dat lukt niet altijd. Mevrouw Zweef zei: Plan dan één ding per dag en de rest is extra. En dan blijkt op het eind van de dag dat de extra's zijn gedaan en hetgeen gepland nog moet. En ondanks alle extra's, geeft dat dan geen bevrediging.
Ik denk dat ik de lat voor mijzelf minder hoog moet leggen.
En jij? Wie stoort zich aan het behang, plintjes en schilderwerk? Misschien moet je daar de oplossing leggen. Kun jij blijven tokkelen op de pc.
Ik stoor er mij er niet zo erg aan .
Jammer genoeg denkt Mevr Willy er anders over .
Maar mijn oude dag is nog niet zo slecht . Heb uiteindelijk toch nog maar last van ptn 1 en 3 . Kon dus erger
https://www.leven-met-prostaatkanker.be/humor/grappen-en-grollen/109385…
Keep on dreaming, Willy,,,,,
Hai Zweef, ik wil niet lullig doen maar volgens mij ben je aardig op de voor jou goede weg. Afscheid genomen van het oude en het nieuwe aan het verkennen. Gedwongen, jazeker, maar daar gaan de scherpe kantjes ook vanaf en het vermogen en de gave om verder te leven gaan een steeds grotere rol spelen. Succes met je nieuwe perspectief! Fijne zondag, Ab
Je hebt gelijk, Ab. De scherpe kantjes gaan er vast wel af. Ik zou minimaal honderd worden en tot mijn vijfentachtigste nog motorrijden, daarna met een zijspan. En ik zou nog dit en dat. En dan het verdict, niet meer kunnen genezen. Vijfjaarsoverleving, tienjaarsoverleving, alles wat moest, moet voor die tijd. Zoveel. En dat werkt verlammend. Een nieuwe einder aan de horizon is wat ik zoek. Bijstellen wat moet, doen wat kan, beleven wat plezier schept.
Tja zweef dit is heel nieuwe situatie en dat vergt gewenning toch weer dat inleveren en nieuwe dingen zoeken maar ik geef de rest gelijk en vooral jou lieve vrouw als je nu eens rust neemt nu de winter voor de deur staat dan maak je plannen gewoon ouderwets opschrijven met veel leuke dingen waar je van te voren al weet daar ga ik plezier in hebben en dan als de lente voor de deur staat bekijk je of ze haalbaar zijn en dan doe je wat jij wil en vooral niet waar je echt geen zin meer in hebt
liefs hes xxx
Rust, ruimte, ritme en overzicht.
Een opgeruimde omgeving zal meer overzicht en rust geven. Je hebt al bergen verzet.
Na het werkzame leven bepaal jezelf de structuur waarbij je je goed voelt.
Beste Zweef, wat is dit (weer) een prachtig stuk. Heel erg bedankt voor uw taal!
Ballen bestellen, 'krijgen', opeten, vragen, ophalen, opeten, bestellen, uitkijken naar 3e week januari, ophalen of gebracht krijgen, na, kun je toch weer even vooruit...:-)
Maar zonder gekheid liefste Zweef, ik begrijp je al geen ander. Voel de frustratie en het overweldigende besef dat dit is wat het is. En blijft.
Toch gaan we voor die 100 hè, met onwijs veel ballen!
Knufs xxx van mij
Beste Zweef, hoe herkenbaar. Maar dat heeft zijn tijd nodig. Er worden zelfs cursussen gegeven aan vers gepensioneerden hoe hier nu mee om te gaan. Stel je voor je komt in een burn-out terecht van het niet weten wat te doen. Je verplichtingen vallen weg. Mooi of niet mooi, et zij zo. En je moet daarin je draai nog weten te vinden.
Bij mij was dat net zo nadat ik besloot om te stoppen met werken. Praat samen met mevrouw Zweef over jullie "nieuwe" leven en maak er wat van. Jou kennende vanuit je schrijfsels zal dat allemaal wel goed komen. Trouwens er ligt nog een boek naast je bed voor je: "het is oke om je niet oke te voelen". Daarin staat precies wat jij nu doormaakt.
Hans
Misschien moet ik toch maar aan dat boek beginnen. Had hem alvast op voorraad gelegd voor het moment dat ik mij echt niet meer oke zou voelen. Maar ingelezen zijn voor dat moment kan misschien wel goed zijn.
Ik pak het op, maar na het boek dat ik van mijn kleindochter mag lezen.
Dacht dat je ook nog 2 andere had...