Van het westfront geen nieuws

Mijn pogingen om Rat in de val te lokken lijken op niets uit te lopen. Nog het vat, nog de andere vallen, met of zonder huisje er omheen doen Rat besluiten tot op te steken en een versnapering te nemen.Zou Rat niet weten dat kasteel Andijk niet onder horeca valt? En dan nog, de lockdown is voorbij, het mag weer.

De storm van gisteren heeft danig huisgehouden. Het schot dat buurman tegen de rand van het boetje had geschroefd ter voorkoming van ratten die zich via de meikers, het afdakje van het boetje, het boetje zelf en het gangetje tussen boetje en huis de dakgoot betraden, is losgewaaid en ligt nu ergens in de tuin. Zo Rat door dat schot zou worden tegengehouden, is dat nu volledig van de baan. Rat kan zich weer vrijelijk bewegen.

We horen Rat in de loop van de middag en vaak 's avonds laat. Beetje scharrelen op de plek op het plafond zo ter hoogte van de vriezer en vlak bij de buitengevel. Ook horen we hem met zijn vacht langs de afvoerpijp van de wasemkap van het kookeiland lopen. Maar niet meer hollend over de plafonds. We leven dus in gewapende vrede.

Ik ben geïnteresseerd in geschiedenis. Niet welke graaf welke hertog opvolgde, maar ik zoek het lager. Wie zijn verleden niet eert, is zijn toekomst niet weerd. Hieronder verhaal ik wat mij behalve Rat en kanker nog meer bezig houdt.

Waar kasteel Andijk getuigd van een degelijke bouwstijl, is dat bij het boetje aanmerkelijk minder. Bij het huis zijn de overgangen tussen staand metselwerk en lagere bouwdelen met loodslabbes afgewerkt; bij het boetje hebben ze tussen de dakpannen en het metselwerk een kwak cement gemikt. Met als gevolg lekkages van het dak. Hoewel zichtbaar op foto's van 1926 vermoed ik dat het boetje niet tegelijkertijd met het huis zelf is gebouwd. Per slot van rekening zit daar ook al weer vijftig jaar tussen. Rond 1900 was er een schrijnend tekort aan woonruimte. Als ik de foto van 1926 vergroot, dan zie ik ook gordijntjes voor het raam. En er zit ook een wc in, hoewel die waarschijnlijk van latere datum was. In het huis zelf zat toen ik het kocht geen douche en toilet. Ik denk dan ook dat het boetje eerst een apart huisje is geweest en dat dit later bij het huis is getrokken. Afwijkend metselwerk staaft die gedachte ook.

In het boetje is later ook de cv ketel ondergebracht. Hoe lang al kan ik niet achterhalen, wel weet ik dat er ook een gasketel op zolder heeft gestaan. De aansluitingen waren nog zichtbaar. Ik denk zelfs dat er nog bewoning in het boetje is geweest op het moment dat ook het huis een ketel had. In het huis zit een aftakking van een doorgaande leiding naar het boetje. Waar het huis steens muren had met hout betimmerd voor isolatie en houten vloeren, had het boetje halfsteens metselwerk en een betonnen vloer. Heeft het boetje dienst gedaan als loonwerkershuisje voor in de zomer en herfst? Het zal bokkoud geweest zijn in de winter en ik heb niets gevonden van een keukentje of schoorsteen voor een kolenkachel. En de wc is zeker van latere datum; tot ver in de twintigste eeuw stond er een gemak boven de sloot. Ik ga dat nog weleens uitzoeken in de archieven.

Tegenwoordig heeft het boetje weinig functie meer. De wc pot is weggehaald en de afvoer afgedopt. De douche is ook al veertien jaar in onbruik en de cv is vervangen door een warmtepomp op een andere plek in het huis. Er staan wat schappen in, een extra vriezertje die bij mijn moeder stond en de hondjes slapen er als het zomers weer aangenamer is. Maar het is onverwarmd en ongeïsoleerd. En met een oude houten paneeldeur ertussen naar de kamer een bron van kou in de winter.

Reeds geruime tijd speel ik met de gedachte om het boetje plat te gooien en er een serre te bouwen. Leek dat eerst een plan voor na mijn pensioen, nu leeft dat plan sterker. Zou fijn zijn als ik straks uitgemergeld in het zonnetje in de serre kan liggen, toch? En als ik daarmee ook Rat de toegang tot de dakgoot ontzeg, dan sla ik twee vliegen in één klap.