Eerste periode gebruik van vacuümcups ter voorbereiding op AFT (lipofilling en liposuctie)
De pomp werd toch nog op tijd geleverd, en de plastisch chirurg vond bij de controle de hoeveelheid seroom (wondvocht) klein genoeg om te kunnen starten. Mocht het meer worden zou er mogelijk nog een punctie uitgevoerd worden, eventueel nog bij de start van de operatie.
Ik besloot wat eerder te starten met het dragen van de cups, om er zo geleidelijker aan te kunnen wennen. Bij de apotheek kocht ik Cutimed protect spray om de huid te kunnen beschermen.
Ik vond die eerste x 3 uur niet meevallen. Wel dat het toch bleek te passen. Ik draag er een bh-topje van de hema (maat M) overheen, die rekt genoeg mee en is toch strak genoeg. Ik heb afgeteld tot het tijd was om te stoppen. Dat is trouwens het meest pijnlijke moment: die cups weer lospeuteren van de toch wel heel erg gevoelige huid. Deze verzorgd met een aloeveragel die ik nog had staan. Tot mijn verbazing was er al een echte zwelling te zien.
De dagen erna bouwde ik op met 5, 5 en 8 uur. Ik doe dit overdag/‘s avonds, omdat ik niet voor me zie hoe ik hiermee zou kunnen slapen. Er zijn echt 2 borsten ontstaan, die knetterhard aanvoelen. Heel gek.
De volgende dag (zaterdag) wil onze oudste (22) graag uit eten om te vieren hij bij dat de start van zijn master zulke mooie resultaten heeft behaald. Ik zet daarom de wekker zodat de gelande 10 uur voorbij zijn voordat we naar het restaurant gaan. We hebben heerlijk gegeten, maar ik kreeg steeds meer pijn. De bandjes van mijn hemdje sneden gemeen in het overgevoelige gebied. Blij toen ik thuis gewoon mijn nachthemd aan kon doen.
De volgende ochtend bleek er bij inspectie wondjes te zijn onstaan. Enorm grote krassen onder de borstjes (die trouwens inmiddels al echt flink zijn, direct na het losmaken van de cups pas ik mijn oude bh weer, die ik ter controle van de maat even gepast had). Toch weer gestart met de cups (12 uur die dag). Maar het zat me niet lekker.
Maandag een soort instorting gehad, heb de hele dag huilbuien gehad. De krassen waren erger geworden, er zaten nu ook blaasjes/blaren bij. En de krassen ontstonden nu ook aan de bovenkant. Ziekenhuis gebeld: u wordt in de loop van de middag teruggebeld. Paniekgevoel, want om 12 uur moest ik volgens schema weer starten. Ook mail gestuurd met foto’s van de wondjes. Om 9 uur kwam ergotherapeut. Een ander dan de vorige keren (want zij is uit dienst). Ik had een andere vrouw verwacht, maar bleek een man te zijn: error!
Tijdens dit gesprek belde het ziekenhuis. Maar ze had de mail nog niet gezien, dus ze hing weer op. Toen ergotherapeut weg was belde ziekenhuis weer: er was overleg geweest met oa plastisch chirurg en er was een recept onderweg naar de apotheek. Opgelucht bedankte ik haar. Meteen door naar oncologische fysio en op de terugweg langs de apotheek. Recept was wel binnen, maar zij hadden het niet, het zou via extern bedrijf morgen bezorgd worden. Thuis direct weer ziekenhuis gebeld. 12 uur starten ging niet meer lukken. Toen ik teruggebeld werd mijn probleem uitgelegd: moet ik nu toch verder gaan met die cups? Beter wachten tot morgen? Of??? Ze zou gaan overleggen en terugbellen.
Dat gebeurde om 17.15 uur. Ik moest er maar huishoudfolie tussen doen, want ik doe mee aan de trial en dan is het wel belangrijk om die uren te maken. Manlief sprong op de fiets om huishoudfolie te halen, want dat hadden we ook niet in huis. Daarna het getut en gefrut om dat dan voor elkaar te krijgen. Waarna die pomp 100x (nouja, niet echt, maar zo voelde dat wel) alarm gaf. Ik was inmiddels een mentale ineenstorting nabij. Na 5 uur vond ik het welletjes en ben gaan slapen. Volgende dag was het pakketje er niet om 12 uur dus nogmaals getut en gefrut met de huishoudfolie en pomp met alarm. Toen dat allemaal voor elkaar was kwam het pakketje binnen. Toch maar direct gebruik van gaan maken. Bleek dat het formaat (10x10cm) wel erg klein was. Dus knippen en plakken, ook hier weer getutcen gefrut omdat die randen dan over elkaar kwamen. Pomp gaf weer veel keer alarm. Ik voelde me uitgeput en ik zag er tegenop nog 2 dagen te moeten werken.
Na een nacht slapen, ging het wel weer. Tussen de middag de cups weer geplaatst, nadat ik een stuk van de duoderm extra thin had vervangen. Dat materiaal ging wel hard!
Donderdag kreeg ik bericht over hoelang de operatie as donderdag is. Mail met vragen gestuurd naar het ziekenhuis en meteen opmerking over de weinige hoeveelheid en klein formaat.
Vrijdag nog geen reactie, maar voelde druk omdat ik bang was tekort te komen, dus app gestuurd naar pluripharm direct. Die belde vrij snel terug. Met wondverpleegkundige overlegd, want in het ziekenhuis hadden ze het steeds over tegaderm, en ik had duoderm gekregen. Dat laatste bleek beter bij mijn situatie te passen. Maar het grotere formaat kon pas over 10 dagen geleverd worden. Mijn ogen begonnen alweer te prikken van de tranen. Maar oplossing bleek nu nogmaals wat meer van de kleine variant te sturen, de grotere volgen dan dus later.
Eind van de dag antwoord op mijn vragen vanuit het ziekenhuis: ik moet er om 11.35 uur zijn; operatie is om 13.35. Moet ik mijn 48 uur dan starten dinsdag om 13.35? -> rond het middaguur. Tss, 🤣 daar kan ik dus niets mee!
Tevens heeft ze tegaderm rol besteld. Nou, we gaan het zien.
De rest van de week 10-11 uur de cups gedragen. Ik begin er aan te wennen, doordat die laag ertussen zit is het iets minder pijnlijk. Wel vergeet ik nog regelmatig dat het snoer in het stopcontact zit…
Ter verzorging van de huid gebruik ik nu bepanthencreme. De huid staat enorm onder spanning dus kan mijn armen niet meer zo goed bewegen. Zag in mijn dossier folders met oefeningen voor na de operatie: zowel folder voor ‘borstoperatie’ als ‘borstoperatie met reconstructie’. In die laatste hebben ze het over prothese of tissueexpander. Dus welke nu voor mij bedoeld is? Ik zou graag meer dingen duidelijker gecommuniceerd willen hebben!
Nog een onderwerp: het drukpak voor na de operatie. Gebeld over maatvoering, mijn maten exact doorgegeven, maar toch te kleine maat toegestuurd gekregen. Zucht. Alsnog grotere maat besteld. Intussen bij HEMA en zeeman wat corrigerend ondergoed gehaald, maar die lijken mij niet genoeg druk geven en dat heb ik allemaal weer teruggebracht.
Afgelopen tijd heb ik veel gehad aan lotgenotencontact. Met 2 dames die het AFT-traject al doorlopen hebben (via Cancer Connect) en met een dame die ongeveer gelijktijdig met mij geopereerd is geweest.
Ik had donderdag mijn laatste klant, nu rust proberen te pakken voor de operatie. Ik vind het dragen van die vacuümcups best hard werken.
5 reacties
Ach Wendy,
Wat moet je veel doorstaan. En dan ook nog al dat getut en gefrut. Wel fijn dat je al zo snel mooi resultaat ziet.
Heel veel sterkte en veel succes met de operatie morgen.
Houd je taai, je kunt dit!
Yvonne
Dank je wel, Yvonne.
Man wat een traject! Wat heb je er veel voor over!
Jemig lieve Wendy, ik ben er stil van!
Ook al heb ik niet 'jouw' kanker, ik heb helaas heel wat vriendinnen die dat wél hadden / hebben. Waar jij doorheen gaat, heb ik echter niet eerder gehoord of gelezen. Je mag jezelf gerust een tópvrouw noemen!
Ik lees gauw verder om te horen hoe de operatie is gegaan.
Liefs Hebe
Dank voor je lieve woorden!