Achterblijver

Weer de muziek, en een blog van iemand anders die ik zojuist gelezen heb

Je wordt een achterblijver, draagt een hart vol pijn.
Een hart wat gevuld met moois had moeten zijn.
Dwaalt door het huis, en leeft met de herinnering.
Voelt, hoe het was, je prille begin.
Je tijd van liefde, van samenzijn.
En nu is het alleen, doet soms zo'n pijn.
Je huilt, en voelt het verdriet, het gemis.
Die ander die er niet meer is.
Zal het ooit nog, beter voelen
Waar moet je met je hart naartoe, als je achterblijft.
En je hoopt dat iemand je begrijpt.
Dat je even samen huilt, samen voelt.
Want zo is het leven voor jou bedoeld.
Samen is verleden, en verder gaat het met je leven.
En je gaat mee met de golven, met hoog en laag.
Tot je weer vaste grond onder je voeten hebt, en weer opstaat, en gaat lopen