afscheid en thema

Mijn 1e 5 dagen zitten erop, en het is heel mooi, heel emotioneel, en heel eenzaam. Ik ben iemand van symboliek, en het thema is de muziek van "sometimes a prayer will do" 

Ik voel me zo verloren, en had zo graag iets om me aan vast te houden , en vraag me af, hoe lang ik dit moet voelen, voor het over is. Ik reik ook naar iets wat er niet meer is.

Dat is de symboliek van dit nummer voor mij.

Ik heb het fort bezocht en in het kleine kerkje waar ik ook met Margreet geweest ben, heb ik een kaars voor ze opgestoken, en dit nummer afgespeeld, want het verwoordt zo, wat ik voel, en het klinkt zo prachtig in zo'n ruimte en er zijn bijna geen toeristen dus het is leeg, als ik dat doe. Even mijn moment met Margreet, om ze te vertellen hoe ik ze mis, en afscheid te nemen, en dat lucht op, ik ben gewoon bezig voor de laatste keer, alle liefde te geven die ik in me heb.

Ik ben de dag erna naar de Melidoni grot geweest, en ook daar in het kerkje waar we samen hebben gestaan, een kaars opgestoken en weer in mijn eentje dit nummer geluisterd, misschien vinden jullie dat overdreven, maar alleen zo komt het verdriet er uit, en besef ik hoe immens het eigenlijk is.

De grot is prachtig maar wel heel spaarzaam verlicht, om niet te zeggen, donker, en er is ook een soort Tombe voor diegenen die er vermoord zijn, door de toenmalige bezetters. En ook daar, weer in mijn eentje, het nummer afgespeeld, het is magisch de versluierde klanken door de druipsteen formaties te horen gaan.

Daarna het Arkadi klooster bezocht, een kaars opgestoken, en het nummer geluisterd.

Maar als ik dan weer terug ben, hunker ik zo naar iemand die me even vasthoudt , en dan slaat de eenzaamheid toe, dat is moeilijk. Maar toch ga ik door, dankbaar dat ik deze kans krijg.

Mijn lijstje is bijna volledig afgewerkt, vandaag naar het meer van Kournas gereden , maar dat was uitgestorven, toch mooie foto's gemaakt. Nog een keer op het strand geweest waar we zo lekker hebben gezwommen (het was toen 35 graden, dan wil je wel), geen muziek maar wel de herinnering en de beelden in mijn hoofd . En daarna op het piepkleine Gerani beach gezwommen, en na afloop kon ik via de afwatering, toch bij de plek komen, waar ik zulke mooie foto's heb gemaakt van Margreet . Weer een magische moment, de golven die op de rotsen breken, gemengd met mijn thema muziek , kippenvel.

Nu staan er nog 2 trips op mijn lijstje, de oude stad en haven van Rethymnon waar we zo heerlijk gegeten en rondgelopen hebben, en daar is een grotere kerk, daar steek ik voor het laatst een kaars op, en als het kan, luister ik dit nummer. En als laatste ga ik met de bus naar Chania, nog wat herinneringen ophalen, misschien een rit in een koetsje zoals we in 2018 samen hebben gedaan.

En dan is mijn lijstje klaar, en zie ik wel wat ik nog ga doen, misschien naar de bronnen van Spili, daar had Margreet zo graag naartoe gewild totdat kanker alles de grond in boorde .

Maar ik loop met mijn ziel onder de arm