De levensboom

Abjo had het over de levensboom, en het zal voor iedereen, iets persoonlijks zijn, het gevoel, de gedachte en de herinnering die daarbij hoort.

In mijn tuin is een witte magnolia geplant, en er zit een verhaal achter, wat uit een ander land komt, uit een andere cultuur.

Door mijn werk ben ik in contact gekomen met een Cheyenne indiaanse vrouw, heel erg spiritueel, en met een andere kijk op dingen. ze is opgegroeid in Amerika als dochter van een chief, en de medicijnvrouw, tevens arts. Ze woont al heel lang in Nederland.

Ze heeft verhalen verteld, die je echt aan het denken zetten over de wereld, en dat er buiten wat wij zien, nog veel meer is, en een van de dingen is de reden voor deze Magnolia.

Zij geloven dat alle bomen en planten, met elkaar communiceren, via de wortels, en je op deze manier met elkaar kunt praten.

Als voorbeeld gaf ze haar grootmoeder aan, die probeerde in contact te komen, met een van haar zoons die in een heel ander deel van Amerika woonde, niet iets, waar je even langs gaat, maar wat ze ook probeerde, het was onmogelijk om met hem in contact te komen. Maar het was helaas slecht nieuws wat ze moet brengen.

Uiteindelijk is ze naar het bos gegaan, heeft bij een Aspen tree gemediteerd, met het verzoek om haar zoon te laten weten dat ze hem wilde spreken. De Aspen tree was hun boom, niet zozeer specifiek die boom , maar de soort boom.

Een half uur later, werd ze door hem gebeld, hij was al een aantal dagen in de bossen, maar iets zei hem, om gelijk te bellen, zo gauw het mogelijk was. Het is niet logisch te verklaren, maar is waar gebeurd, en er waren nog veel meer voorbeelden.

Toen ik ze net had leren kennen via een telefoongesprek, kwam ook de kanker van Margreet ter sprake, en een paar dagen later zijn we samen op bezoek gegaan.

Echt helpen kon ze niet, in de zin, van een wondermiddel, maar het gesprek kwam dus op bomen, en planten, en de communicatie, die ze onderling voeren. Ze vroeg Margreet een boom struik, of plant uit te zoeken, die ze het allermooist vond, en dat was dus een witte Magnolia.

Na Margreets overlijden heeft ze gezegd, zoek een witte Magnolia, en plant die in je tuin.

Als je hem vasthoudt, en aan Margreet denkt, gaan je woorden via de wortels naar alle andere planten, en zo kun je met haar praten, want waar ze ook is, ze hoort je. En zelf heeft ze ook een Magnolia geplant

Daarom staat er nu een spierwitte Magnolia in mijn tuin, houd ik hem soms even vast, en laat Margreet weten, dat ik aan ze denk, ze mis, en van ze houd.