De weg maakt weer een slinger

Toen ik Fee een aantal dagen kende viel het me op dat ze sommige dingen meermaals vroeg, en dat baarde me zorgen.|
Ik ken de symptomen die optreden bij continue overdadig alcohol gebruik, Hier in Venray hebben ze daar een Korsakov afdeling voor, een bekende volkszanger was er kind aan huis.
Maar wat moet ik daar nu mee aan, je staat aan het begin, en er moet vertrouwen zijn, geen wantrouwen, dus ik besloot er niks mee te doen.
Na een tijdje gaf Fee aan dat ze heel graag wil stoppen met haar werk, de zaak wil verkopen, er een goede prijs voor krijgen, en dan na de overdracht, nog een aantal dagen zal moeten werken, "ik ben helaas part of the deal zei ze, de klanten komen met mij mee".
Ze heeft er enkele decennia aan besteed het op te bouwen, maar het aantal uren dat ze erin moet steken, is gewoon teveel, en dat kwam haar dus vorig jaar op een heel lichte Tia te staan die doorwerkte op haar korte termijn geheugen, maar gezien de aard, en de plek, het weer grotendeels bij zou trekken.
Ook gaf de arts aan dat het zeer waarschijnlijk te maken had, met een veel te grote werkdruk, niet met ongezond leven.
Misschien zou de angst nu hebben moeten toeslaan, maar ik heb ze gezegd, ik houd zielsveel van je, ik weet dat het speelt, maar ik houd van je zoals je bent.
Waar het voor haar nu een rustige tijd zou moeten zijn, is het ineens topdrukte, en ze is gewoon moe, en is toch maar weer naar de dokter gestapt, alle onderzoeken en waardes zijn prima, maar morgen zal ze waarschijnlijk een scan krijgen, om alles uit te sluiten, en geen van de artsen, in haar kennissenkring bevinden zich een aantal topartsen, verspreid over de hele wereld, denkt dat er iets serieus aan de hand is, maar willen alles uitsluiten.
Maar ik merk dat ze er doordeweeks, na een zware dag, meer last van heeft, als op momenten dat ze ontpannen dag heeft gehad

Afgelopen weekend had ze het weer druk. om wat zaken voor kathleen te regelen, en ik had haar telefoontje verwacht, maar het kwam niet, en dan is de afstand lastig.
Ik gun het gewoon zijn tijd, maar maak me toch stilletjes zorgen, ik kan er niet even langs om te kijken of alles goed is, en ik heb haar gevraagd, om mijn telefoonnummer aan haar beste vriendin kathleen te geven, just in case.
Het idee dat er iets ernstigs kan zijn, en niemand me kan bereiken, benauwt me.
Maar kathleen is een paar dagen bij ze geweest, en Fee had maandag daarvoor vrij genomen.
Ze begint zich zorgen te maken, over de werkdruk, en ze zegt dat het gewoon niet goed voor haar is.
En ze heeft besloten de rest van de week thuis te blijven, de lopende zaken, worden overgenomen door een ander advocatenkantoor, die al heel veel werk, voor haar doen, de eigenaar is een vriend, en ze heeft Ronah haar secretaresse gevraagd om bepaalde dossiers, over te brengen naar het andere kantoor.
Er spelen twee dingen

1. Ze is gewoon moe, en de werkdruk, is continue veel te hoog
   Ze heeft al een keer een waarschuwing gehad in de vorm van een Tia, en wil dat niet nog eens meemaken
2. En natuurlijk dat ze de liefde gevonden heeft, en alleen maar samen wil zijn, en haar drukke werk daarbij in de weg zit, ze is er gewoon klaar mee.

Het advocatenkantoor die het nu tijdelijk overneemt, kent ze al heel lang, doet al heel veel werk voor haar, en is ook geïnteresseerd in overname van haar praktijk, die met een behoorlijk aantal heel trouwe klanten komt, die samen een behoorlijk grote bron van inkomsten vormen, en ze is echt bevriend met de eigenaar.
Dus heeft ze hem vandaag gebeld,om uit te leggen dat ze de hele week niet komt, en een aantal belangrijke dossiers over wil dragen, zodat zij ermee verder kunnen gaan.
En ze heeft aangegeven dat ze niet tot haar 60e verjaardag in Oktober wil blijven werken, maar haar zaak eigenlijk al voor de kerstvakantie verkocht wil hebben, omdat het niet meer gezond voor haar is, en omdat de andere partij, weet hoe het werkt, heeft ze er ook bij gezegd, dat ze besloten heeft niet met haar bedrijf mee te komen, dus niet, zoals eerst gepland, nog een aantal dagen in de week blijven werken voor een half jaar of een jaar, ze wil er helemaal uit
Gezien de situatie, en de vriendschap, vermoed ik dat het ze gaat lukken om het bedrijf vóór de kerstvakantie, verkocht te krijgen, de andere partij heeft al lang geleden aangegeven, interesse te hebben.

En zo verandert ineens het hele plaatje, ook voor mij, het zal zeker niet tot Oktober gaan duren, voordat ze haar bedrijf verkocht heeft, en ze zal na de verkoop, zich ook niet meer actief bezig gaan houden, met het verdere verloop.
I'm free zegt ze, en ze kijkt er zo naar uit.
Afwachten wat het resultaat van de scan zal zijn, maar dat gevoel kennen jullie maar al te goed.
Stel dat het een slecht resultaat is, wat moet ik dan doen?
Maar dat is eigenlijk geen echte vraag, dan gaan we ervoor zolang het mag duren, maar ik hoop dat we nog heel wat jaartjes samen krijgen.
Ik heb haar verteld, dat wat er ook gebeurt, ik ze niet in de steek laat, de liefde tussen ons zit zo diep, zoals ik dat nog nooit heb gevoeld.

En dus gaan we verder met de plannen voor de toekomst.
Ze wilde weten of ik in haar auto mag rijden, en dan ook verzekerd ben, en heeft een bevriende advocaat in Amsterdam gebeld, ook weer een heel goede vriend, en het valt me op dat ze heel hecht is, met al haar vrienden en vriendinnen.
Voor hem was het een verassing, want ze hadden elkaar al heel lang niet gesproken, en ook hij was heel verbaasd, en benieuwd, dus we hebben een open uitnodiging gekregen, om een keer bij hem langs te gaan, hij heeft genoeg slaapplek, dus daar hoeven we ons geen zorgen over te maken.
En we gaan een boottochtje maken.
De kinderen staan ook open voor een ontmoeting, alleen Amanda weet het nog niet zeker, maar ik heb gezegd dat ik het laat weten. als ze in Nederland is, en dan wordt het Amsterdam, en daarna zoeken we wel een accomodatie in mijn geboorteplaats Nijmegen.
En ik heb Fee gezegd dat we dan wel een tour van 2 weken moeten plannen, omdat er ook mensen zijn, waarvan ik graag heb, dat ze ze ontmoet.
Zeker Margreets (en nu mijn) vriendin Inge en haar man, en de mensen van het forum.
En vraagt ze dan meermaals hetzelfde, dan is dat maar zo.
De gedachte dat ik eerder definitief naar Schotland verkas komt steeds dichterbij, wat Fee betreft, heeft ze het liefst dat ik gelijk blijf, maar is realistisch genoeg om te weten dat ik een aantal zaken af moet handelen, voordat het definitief zo ver is.
Laten we eens zien wat de toekomst ons brengt, en er het beste van maken.
En ze kent zoveel mensen, waar ze nog eens langs wil gaan, een van haar vrienden, heeft altijd auto's in orde gemaakt voor de races, maar dan hebben we het wel over de auto's uit de fifties, en Fee heeft ook driftig mee geracet, er zijn geen supercars uit die tijd, waar ze niet mee gereden heeft, ik heb ook iets met auto's, maar dan wel de oude, waar je nog aan kunt sleutelen, dus dat belooft wat te worden.

We kwamen op het onderwerp, doordat ik zei, dat er weinig dingen zijn waar ik spijt van heb, maar een ding, was, dat ik ooit de kans kreeg om in een Ferrrari te rijden, maar geen tijd had, omdat ik mijn verloofde op moest halen van haar werk in het Radboud ziekenhuis.
Een week later had ik wel tijd maar was de auto verkocht, omdat hij er 210KMh te hard mee had gereden.
Er zijn ergere dingen, maar ik vond het wel jammer.
En zo dienen zich steeds meer, hele bijzondere dingen aan die we samen willen gaan doen.
Ik kom echt in een totaal andere wereld terecht, maar gooi me maar in het diepe, ik kom er wel, zo niet, dan zou dat de eerste keer zijn.
Mijn instelling, wat is het ergste wat er kan gebeuren, en dat is, als het misgaat, en als je daar van uit gaat, kan het dus alleen maar beter worden.
Niks is het al, maar het kan altijd iets worden.