Die ene dag

Voor de achterblijvers.
Er is altijd die ene dag die je herinnert aan het verlies van een geliefde, en die ieder jaar weer op je weg komt.
En als je op zo'n dag, nog extra zorgen erbij krijgt, en je je even terugtrekt, dan is het fijn als je weet dat er mensen voor je zijn, en aan je denken.
Ik vindt dat altijd moeilijk, omdat je iemand dan zo graag wil helpen, maar het niet kunt, ook niet weet of diegene er eigenlijk wel op zit te wachten.

Muziek helpt mij daarbij, in de zin, dat als iemand me vertelt, welke nummer ze raakt, en speciaal is, door de muziek die is gekozen, en het gevoel wat ik erbij heb, er soms een mooie tekst uitrolt, die die persoon dan hopelijk troost biedt.
dat is het enige dat ik kan doen, er op die manier zijn, laten weten dat er aan je gedacht wordt.
Muziek maakt het persoonlijker, maar het kan ook zonder.
Dus heb ik het in een gedicht gezet, voor alle nabestaanden, die een moeilijke dag hebben

Sterfdag.

Als de liefde van je leven, een herinnering is.
Je het nog steeds moeilijk hebt met je gemis.
Je verder moet gaan, met de herinnering, aan wat je is afgenomen.
Hoe moet je daarmee in het reine komen.
Jouw helft van jullie, leeft verder, zo goed en kwaad als het kan.
Maar het leven gooit nog meer op je weg, wat dan.
Soms val je even stil, trek je je terug, omdat de realiteit te zwaar is om aan te gaan.
Heb je mensen om je heen, maar voel je, je er toch alleen voor staan.
En je sleept jezelf verder, wachtend, of je ooit voorbij de pijn zult geraken.
Of het leven jouw helft ooit weer heel zal maken.

Dit is voor iedereen, die die ene dag, mee moet maken.
Samen met een mooi nummer van Chris Rea, Nothing to fear.
Ooit komt de dag, dat je niet meer bang bent voor deze ene dag