Een mooie dag, en missen
Afgelopen zaterdag naar Friesland gereden, om Elma te ontmoeten, voor een bakje koffie.
Alle weer onderweg gehad, beetje zon, veel regen, natte sneeuw, en sneeuw, maar Google maps wist hun woonboerderij te vinden.
Het was wel enigszins onwennig, want ik wilde niet met lege handen komen, maar vlaai was niet zo'n goed idee, en na een beetje puzzelen, heb ik bij de rozenkweker heerlijk geurend rozen gekocht, allemaal zonnige kleuren.
Onwennig in de zin dat ik andermans echtgenote bloemen aan het geven ben, en sinds Margreet er niet meer is, voelt het anders, ik weet niet wat het is.
Getrouwde vrouwen zijn off limits, da's gewoon een gevoel, is ook een reden voor, maar dat is heel persoonlijk.
Ik heb het uitgelegd, dat ik het moeilijk vond, en Elma begreep het.
Wat een lief mens, een doorzetter en optimist, ik heb echt bewondering voor haar.
Fijne gesprekken gehad, ook over onze bonuskinderen, en dan komt er veel los, zeker van mijn kant, maar het gaat natuurlijk niet alleen om mij.
Poes sprong op schoot, en al spinnend, hebben we gepraat.
En als je zo praat krijg je vanzelf waardering en bewondering voor haar.
Ook hele persoonlijke zaken besproken, die met ons verleden te maken had.
En de tijd vloog voorbij, en we namen afscheid, en ik heb gevraagd of ik haar een knuffel mocht geven,Tuurlijk.
Ik toog naar de B&B, en was blij dat ik niet naar huis moest rijden, ik was doodop (niet Elma's schuld), ik merk eigenlijk dat de gesprekken die ik tot nu toe heb gehad, best veel energie kosten, maar ik voel me gewoon gelukkig, dat ik de kans krijg, ben in mijn element,
Ik ben gewoon een bofkont, met iedereen die op mijn weg komt, en ik kreeg heerlijke Friese Duumkes mee.
De dag daarop ben ik eerst naar Veenhuizen gereden, naar het gevangenismuseum, 18 jaar geleden was ik er ook, maar dan vanuit mijn werk.
Als je als collega, ook al ben je de afdeling ICT, bent dan krijg je altijd een rondleiding, behalve in Vught.
De gids had in het verleden ook voor justitie gewerkt, mooie verhalen, en we kwamen in gesprek, en ik gaf aan dat ik 18 jaar eerder op bezoek ben geweest, en dan ontspint een gesprek, da's altijd leuk, op de een of andere manier, zie je elkaar toch als collega.
Op een punt, opende hij een celdeur, tegenover de ISO cel, en wees me aan, en zei, die meneer kan je vertellen, wat je daar binnen ziet.
De FIETS.
maar de fiets wordt al heel erg lang niet meer gebruikt, en ziet er ook absoluut niet uit, als een fiets, maar mijn collega's hebben me destijds uitgelegd waarom het de fiets heet.
Het is een soort brancard, met leren riemen, als een boef dan helemaal door het lint ging, en niks hielp werd hij of zij, daarop vastgemaakt, hoe vast, hing af van het gedrag van de boef.
Nu zijn er twee verhalen.
Als je zo vast zit kan het zijn dat je krampen krijgt, en fietsbewegingen gaat maken.
Meer waarschijnlijk was zijn uitleg, dat de benen af en toe los worden gemaakt, en ze door fietsbewegingen de bloedsomloop weer stimuleren.
Maar zoals ik al zei, de fiets werd allang niet meer gebruikt toen ik in 1993 stage liep in de gevangenis, het was echt iets van de oudheid.
Een leuk weetje, het Nederlandse gevangenis systeem heeft wereldwijd een voorbeeldfunctie.
Wist ik ook niet tot ik een aantal gevangenissen in Kroatie bezocht, en die hebben bij ons afgekeken, hoe bepaalde dingen geregeld zijn.
Het was exact hetzelfde als bij ons.
Op de terugweg ben ik bij een nichtje langs gegaan, die ik 50 jaar geleden voor het laatst gezien had, ik ben begonnen de familieleden op te zoeken.
Gesellig.
En thuis lag er nog een kaart van Inge, gewoon omdat ze aan ons dacht, en 1 jaar geleden, wat is het toch een lieverd. Maar het verzendadres was anders, dus ik appte haar, of zij hem gestuurd had.
Ze had mijn laatste blog gelezen, en zei iets dat me aan het denken zette.
Het kan niet zo zijn dat ik Margreet niet mis, al de momenten, en dingen die we samen hebben gehad,samen op de bank.
En ze heeft gelijk, ik mis ze wel degelijk, maar het doet niet meer constant zeer.
En omdat ik me gewoon gelukkig voel, met alles wat er nu op mijn pad komt, verdwijnt het meestal naar de achtergrond
Weer een les gekeerd, ik kom er wel, kan effe duren, maar ik kom er wel.
In het woelige water wat kanker is, drijf ik de goed kant op
6 reacties
Je bent een mooi mens Peter. Een mens dat op zijn geheel eigen wijze 'de strijd' van het verder leven zonder je geliefde vrouw. Je bent schuchter, open en eerlijk en je kent een diep medeleven voor de mensen (hier) om je heen. Je deelt en stelt je kwetsbaar op. Dat is vaak een 'blikopener' voor de ander en biedt daarmee vertrouwen een weerwoord in een zelfde kwetsbaar vertrouwen te geven. Hoe mooi en bijzonder is dat!
Ik moet nog sprokkelen met mijn energie en de pijn ligt nog regelmatig in de kussens. Toch zal het niet meer zo heel lang duren eer wij elkaar fysiek leren kennen.
Liefs xx Hebe
Och lieve Hebe,
Wat een lieve woorden, ik wordt er stil van, en moet even slikken.
Ik ben gewoon wie ik ben, en wil heel graag iets moois voor een ander zijn, dat is misschien mijn waarde in het geheel, en hier mag dat.
Daardoor voel ik me nu echt gelukkig.
Ik voel gewoon iets voor de mensen hier, die allemaal krassen en deuken hebben opgelopen in het leven, en soms moet je daar overheen aaien, laten merken dat je de krassen en deuken wel ziet, maar meer naar het mooie geheel kijkt.
Veel lotgenoten voelen de onmacht als KKK in het leven van hun geliefde komt, hoe dankbaar is het dan, als je een ander af en toe overeind kunt helpen, als die gestruikeld is.
Als mensen met me willen praten zie ik dat als een voorrecht
Je kent mijn visie op het leven, en voor iedereen hier geldt het spreekwoord,, Wie geeft wat ie heeft, is waard dat ie leeft.
Zeker gaan we elkaar zien, Helmond is maar op een steenworp afstand van waar ik woon.
😘😘🫂🫂Peter
Een mooi blog vanuit een mooi mens geschreven.
De rozen staan er nog en hebben een prachtige kleur! Manlief vond het heel aardig van je!
We hebben mooie gesprekken gehad, waarbij jij vond dat je veel aan het woord was. Ik had juist het gevoel dat je iemand nodig had om je verhaal bij kwijt te kunnen, en ik heb aandachtig geluisterd.
Je bent een prachtig, liefdevol, eerlijk mens! Vergeet dat niet
Een warme knuffel van mij
Lieve Elizabeth Martina,
Ik heb rozen uitgezocht, met zonnige kleuren, en normaal gesproken staan de rozen van deze kweker, soms wekenlang mooi te wezen.
Je woorden raken me heel erg, want met pracht, liefdevol en eerlijk, doe jij zeker niet voor me onder.
Je bent een schat, in de waarste zin van het woord, een mooi mens
Nadat ik ook het genoegen had, jouw man te ontmoeten, dacht ik, wat een fijn stel samen.
En het was weer een mooie dag, een die ik niet snel vergeten zal.
Dikke knuffel 🫂🫂🫂
Wat fijn om te lezen dat je een waardevol mooi weekend hebt gehad ,Jaaa Elma is een echte schat van een mens en voor mij lijkt het alsof zij altijd alles begrijpt ze begrijpt zelfs wat je niet eens uitspreekt dus kan me er alles bij voorstellen wat een mooi gesprek dit was voor jullie allebei
liefs hes xxx
Je beschrijft ze precies zoals ze is.
Ik zal nog vaak aan de ontmoeting terugdenken, gewoon gezellig in de keuken, da's vaak een hele gezellige (Gesellige) plek.