Emotioneel, mijn muziek

Ik voel me heel emotioneel, niet alleen over de vakantie op Kreta, ik heb gisteren de vlucht geboekt en ga de 7e April heen, de 21e, terug, huurauto is geregeld, en Yianna, gaat vandaag of morgen informeren, of er een plekje voor me is in Gerani, waar we de eerste keer geweest zijn. Het bezoek wordt emotioneel, en iet s om naar uit te kijken.

Ik lees jullie reacties, onder de Activiteiten, en keer op keer raken die me, ik lees blogs van anderen, reageer ook, en iedere keer komen de tranen, over, hoe Zweef, het gesprek vreest, en tegelijk hoopt, hoe Clemence verdrietig is, hoe Helma, haar best doet, om het leven een feestje te maken, Hester, iedereen troost en moed inspreekt, kato, zich altijd even meldt , Willy die teksten schrijft, waar je stijl van achterover slaat, en nog veel meer mensen die een momentje van hun leven, met mij delen, met ons allemaal delen.

Excuses aan degenen die ik niet genoemd heb, het zijn er teveel om op te noemen, maar ik denk ook aan jullie.

Sommige reacties, maken me helemaal stil, en emotioneel ben ik een beetje een ramp, de laatste dagen, ik heb snel de tranen in  mijn ogen, en moet jullie daarvoor bedanken, in positieve zin.

Muziek, heb ik vaker geschreven, zorgt bij mij dat de emoties die ik niet kan uiten, eruit komen, en na 2 maandjes op dit forum, ben ik erachter dat jullie mijn muziek zijn.

Ik voel een enorme behoefte aan contact, een stem, een aanraking, maar daar houdt het dan ook bij op.
Ik ben niet zoekende, 

Ik las over huidhonger, geen idee welke halve zool dat woord bedacht heeft, alsof je in je nakie tegen elkaar aan moet hangen, maar ik begrijp de gedachte erachter wel.

Maar hoe doe je dat nou, als je je in een groep mensen alleen voelt, als je graag iemand om je heen hebt, maar je ook buitengesloten voelt.

Ik worstel daar echt mee, het niet kunnen uiten van die behoefte.
En dan ben ik niet eens degene met kanker, hoe moet het voor jullie wel niet zijn.

Het enige wat ik weet is dat ik jullie bewonder, in al je onvolkomenheid, in al je angsten, maar ook in al jullie doorzettingsvermogen, net als halmen in de wind, jullie komen altijd weer rechtop, en in jullie mooie momenten.

Ik ben bang dat ik verkeerd begrepen wordt. als ik mijn bericht afsluit  met LIEFS, of KUS, of Knuffels. Schade uit het verleden.
Maar ik zet het er nooit gedachteloos bij, het is altijd heel bewust, want ik hou van jullie.

Liefde is er in vele soorten, en je hart voor eventjes aan iemand schenken is er een van.

Jullie zijn mijn muziek, en zo verdomd mooi, dank jullie wel