Gevonden, de tekst die ik op het bandje ingesproken heb
1989
Ik moet je wat vertellen in een dichterlijke bui.
Dus ga er maar voor zitten, en luister wat ik spui.
Soms voel ik me zo incompleet, wil ik mezelf zo graag met iemand delen.
Zoek ik iemand die het met me deelt, zoek ik handen die me strelen.
Soms zoek ik warmte en begrip, en een kans om het een ander te geven.
En heel vaak zoek ik voor mezelf, een mooi mens om mee te leven.
Eerlijkheid en openheid, zijn de regels waarnaar ik leef.
Warmte, respect, en tederheid, zijn de dingen die ik geef.
Ik weet van mezelf wie ik ben, ben een huiselijke vent.
Groot van stuk en ruim van hart, iemand die een ander graag verwent.
Roken of drinken doe ik niet omdat de smaak mij tegenstaat.
Ik ben zacht van aard en ruim van geest, iemand die 'n probleem niet uit de weg gaat.
Ik ben geboren optimist, zie de dingen positief.
En voor dieren en voor kinderen daarvoor ben ik erg lief.
Ik geef mezelf niet zomaar, ben voorzichtig tot en met.
En voor diegeen die het wil weten, ik slaap ”niet” in ieders bed.
Vrijheid blijheid ligt me niet, en trouw is meer als alleen een woord.
Ik ben een man die zich helemaal geeft aan de vrouw die me bekoort.
Levenslustig, ondernemend, met meer interesses als ik in een leven kwijt kan, daarmee is m'n beschrijving wat completer.
En mocht je het willen weten, ik ben 32 jaar en ik heet Peter.
Vrouwelijk, eerlijk en oprecht, dat is wat ik zoek.
En voor wie mij dat kan geven ben ik al gauw een open boek.
En als jij dan die vrouw uit duizenden bent wees niet bang, zet de stap,en schrijf of bel me even.
En wie weet wordt het raadsel dat ik nu nog voor je ben, iets voor een
heel lang leven. PETER
5 reacties
Nou, moest ik een vrouw zijn, 'k zou gelijk reageren.
Och Willy, er is tegenwoordig zoveel mogelijk !!
Maar ik waardeer je bericht
Ahww wat een prachtige omschrijving en zo kwam het dus ,Margreet reageerde erop en toen onstond jullie liefde ,dank voor het meenemen in wat jullie begin was .
Warme groet hes
Lief van je.
Ja dat was het begin.
Ik moest voor de tekst langs de dame van de stichting Date (Olga), om het bandje in te spreken, de goede ouwe tijd van cassettebandjes, Ze woonde in Well, en dat was weer dichtbij Venray, waar Margreet woonde, en na het inspreken, was ze helemaal stil, ik herinner me het nog steeds.
Ik kon me ook niet voorstellen, een tekst in te spreken, met hoe ik heet, hoe oud ik ben. wat mijn hobby's waren, enz, ik wilde me onderscheiden van de rest, en ik moet zeggen dat is me wel gelukt.
En nu ik het 34 jaar later, over lees, denk ik, dat dat precies is wat Margreet heeft gekregen.
We hebben nog lang contact met Olga gehad, tot ze verhuisde, maar zei heeft ons bij elkaar gebracht, weer iets om dankbaar voor te zijn
Nu ik erover nadenk, het was een half leven geleden