Herinneringen en kerstdagen

Kerstdagen 2022, was een moment van herinneringen, en van nog een keer samen, kanker en al het andere even achter ons laten, nog een keer, het leven oppakken, en er alles uithalen, maar kerst dit jaar is anders.

Iedereen vindt, en verliest dingen in het leven, we nemen vaak afscheid, van de kleuterschool, lagere school, middelbare school, familieleden, relaties, en nog veel meer.

En toch gaan we iedere keer weer verder, pakken we ons na ieder verlies op, en leven ons leven. Maar een definitief afscheid van iemand die je na aan het hart ligt, is heel andere koek.

Kerstdagen is ook een traditie, waar je van kleins af aan mee opgroeit, een gevoel van warmte.

Ik herinner me mijn jeugd, hoe ik zorgeloos was, en tijdens kerst altijd bepaalde platen werden gespeeld, ik draai deze muziek met kerstmis, en het herinnert me aan mijn ouders, de nachtmis die we niet oversloegen, en het moment dat ik het huis uit ging, en mijn eigen tradities ging beginnen.

En ik herinner me het afscheid van mijn vader, ik zat als enige aan zijn bed, de rest was doodop, en ging naar huis, ik dus ook, maar keerde toch om.

Ik heb de lamp uitgedaan, de ramen open en voor mijn vader de wiegeliedjes gezongen die hij voor mij en mijn tweelingbroer zong toen we heel klein waren, heb hem bedankt voor alles, gezegd dat hij een goede vader was geweest, en waar ik hem altijd aan zal herinneren. Hij was een fervent wandelaar, en ik zei, "trek je wandelschoenen maar aan, en zoek een mooie plek uit, dan loop ik met je mee"  streelde zijn hoofd, en een minuut later was hij er niet meer. Het was goed.

Mijn moeder heb ik dat ook beloofd, en dat heb ik ook gedaan.

Daar denk ik met de kerstdagen aan, En ik ga proberen de tradities die ik met Margreet en de kinderen had, in ere te houden, maar dat is moeilijk als de spil van dat alles er niet meer is.

Ik troost me met alles wat ik heb gehad, met alle momenten die ik terug kan halen, met de heel bijzondere dingen, met de geluksmomenten die we gehad hebben, zeg in gedachten, dank je wel aan iedereen die er niet meer is. Ze hebben het leven de moeite waard gemaakt.

Mijn leven werd ons leven, en is nu weer mijn leven geworden, een afscheid, en een nieuw begin.

Maar ieder afscheid in mijn leven, werd het begin van iets nieuws, het is geen achterlaten, het is verder gaan, het is niet vergeten, maar koesteren, het is niet de pijn ontwijken, maar voelen hoe dat die zoveel moois in je los kan maken.

Met kerst, is ieder afscheid een herinnering.