Hoe staat het ervoor

Gisteren met een groep mensen djembé gespeeld, en ervaren, dat ook die deelnemers, buiten plezier, ook energie kregen, en zoals ik aangaf, die energie, heb je nodig, om de volgende dag door te komen.
Mijn Queste, mensen een glimlach op het gezicht bezorgen, is geslaagd, energie geven, is geslaagd.
Omdat ik geen zin had, om daarna naar huis te rijden, heb ik een B&B in Enkhuizen geboekt, en een leuk gesprek gehad, en heerlijk geslapen.
En als ik nu terugkijk, heb ik een bijzonder afscheid gehad, waarvan ik nu achteraf pas besef, hoe bijzonder het eigenlijk wel was, ik ben opgenomen in een groep mensen, die als GEMEENzame deler, Kanker hebben, een woord waar je niet blij van wordt, maar toch heeft het ook veel gebracht, want het heeft ons allemaal samengebracht, mensen waar we misschien, nooit mee in contact zouden zijn gekomen, zijn nu ineens wel in mijn leven, en ik voel me daardoor rijk, en de gedachte dat ik iets moois in hun leven mag zijn, dat doet me goed, en ik weet dat iedereen daar ook zo over denkt, er voor elkaar zijn, en zoals ik eerder schreef, het is alsof je je hart aan iemand geeft, die het koestert, wat extra liefde geeft, en het opgeladen, met gevoel, weer aan je teruggeeft.
Ook nu zou ik graag de woorden weten, om te omschrijven hoe dat voelt, maar ik vind ze niet, maar ik voel het wel, ik voel enorm veel.
Ik ben trots op jullie, de doorzetters, de aanpakkers, de "ik laat me er niet onder krijgen" mensen.

Op de terugweg heb ik plaatsjes aangedaan, waar ik voor het laatst ben geweest, voordat ik Margreet leerde kennen, zo'n 37 jaar geleden.
Ik herinner me maar al te goed, dat ik op zoek naar een nieuwe liefde, een advertentie in de krant had geplaatst (zo ging dat toen hè) die door iemand, anders uitgelegd werd als ik het had bedoeld.
Mannelijk potje, zoekt een vrouwelijk dekseltje, of iets van die strekking, en er werd gereageerd door iemand uit Zeewolde, en toen ik voor haar neus stond, was de verbazing, voor haar, heel groot, want zij had de term Potje, wat anders ingeschat, en zo gebeurde het, dat ik heel lang met een Lesbienne opgetrokken ben, leuke uitstapjes, en hele intieme geprekken.
Ze woonde in een soort, Blijf van m'n lijf huis, na een stukgelopen relatie, en de daaropvolgende poging, haar leven te beïndigen .
Ze lag mentaal in de kreukels, en niet om mezelf op de borst te kloppen, maar ik heb mijn best gedaan, haar te laten inzien, dat ze een mooi mens is, en de moeite waard, en zo langzaamaan kwam haar zelfvertrouwen weer terug, begon ze weer op te bloeien, kreeg een goede baan op het UMC in Amsterdam, en vond een nieuwe liefde, waarbij ze introk, en die haar wel waardeerde, en liefde gaf.
Ze heet Kim, en haar nieuwe Partner, Bea.
Maar Bea was een stuk ouder, maar toch kozen ze voor elkaar, en ik ben er nog een keer met de kinderen geweest, en daarna zijn we elkaar uit het oog verloren.
Gezien haar leeftijd, denk ik niet dat Bea, nog in ons midden is, maar ik hoop dat ze een mooi leven hebben gehad.
En vandaag heb ik de dijk Enkhuizen Lelystad genomen, en ook bij Enkhuizen, kwam er een herinnering, een van de dames die gereageerd had op mijn advertentie, woonde er.
Zeewolde bezocht, haar oude adres, mooie herinneringen, aan een heel bijzonder stuk van mijn leven, wie had dat ooit gedacht, maar wel een waardevol stuk, de oude route via Nijkerk, Barneveld, Ede Wageningen, en langs de Planken Wambuis, de snelweg weer op.
En ook 37 jaar gelden, speelde muziek een belangrijke rol, ik had altijd cassettebandjes, met allerlei mooie nummers, en een heeft Kim, gedoopt tot "mijn" lied, You are so beautiful to me, van Joe Cocker
https://www.youtube.com/watch?v=Q9C2i_Z2ETA 
En op het bandje stond ook,  Brass and Batons van Kim Carnes (een andere Kim)
https://www.youtube.com/watch?v=xJ8qMwpLmSM

Ik herinner me, dat ik bijna ieder weekend een dagje met Kim optrok, eigenlijk weer net als nu, een dagje geleefd.
Muziek heeft bij heel veel dames, die ik heb ontmoet, een rol gespeeld, vaak zochten ze een nummer uit, dat voor hun, gelijkstond aan mij, zoals ze me zagen.
Een van de dames dacht aan Simply the best
https://www.youtube.com/watch?v=GC5E8ie2pdM

En als ik dan weer eens diep in de nacht, terugreed naar huis, hielden die liedjes me gezelschap, alles bij elkaar waren het 3 volle cassettes.
Ik heb Margreet verteld van mijn zoektocht, voordat ik haar leerde kennen, en ze zei, dus ik ben nummer 31.
Er komen heel veel dingen naar boven, tijdens deze rit, want niet alle dames, hadden eerbare bedoelingen, en een tweetal is (volgens mij, met een smoes) blijven slapen, nachtblind, en dat ze er thuis, zo laat niet in kon, ik kan moeilijk beweren dat dat niet klopt.
Het komt boven, omdat Willy ooit verbaasd was, dat mensen zijn huis van binnen wilden bewonderen, zo ook deze dames.
Ik kon ze geen ander bed aanbieden als het mijne, dat wisten ze, maar ik kan prima naast een leuke vrouw slapen, zonder iets te moeten, dat zocht ik niet, voor mij moet je echt iets voor iemand voelen, en dat was er niet.
Heel lang, probeerde ik ze af te houden, tot ik het gevoel kreeg, dat dat, van je wordt verwacht als man, dan maar zorgen dat het snel achter de rug was.
Veel mannen praten erover, dan zal het wel zo horen.
Maar ik voelde me vies, smerig, bezoedeld, en nadat ze weg was, heb ik alles verschoond, en ben lang onder de douche gaan staan, maar ik kreeg het niet van me afgewassen.
Ik vroeg me echt af, wat me nu weer overkomen was, en heel veel later, gebeurde het nog een keer, en toen pas, daagde het me, dat het niet vanzelfsprekend was, dat je dat als man, moet doen.
Dat waren de mindere ervaringen, maar ik heb er wel van geleerd.
Ik schrijf erover, omdat het me veranderd heeft, en ik ermee rondloop, niemand weet ervan, maar het heeft een grote impact gehad