Hoe wil ik de dag zien
Ruim 1 jaar gelden begon het sterven, met de mededeling dat alle behandelingen gestaakt worden.
En dan beginnen de datums
Maar dit zijn datums, en wat ga ik daarmee doen, NIKS.
Ik wil niet iedere 23e februari denken, dit het de datum is waarop Margreet overleed, Niet iedere 1e maart denken aan, dat we haar samen in de kist legden, niet iedere 2e maart denken, dat toen de afscheidsdienst plaatsvond.
Vind ik dit dan geen belangrijke dingen, heeft de herinnering daaraan dan geen waarde.
Dat is moeilijk om daarop een antwoord te geven, maar ik wil niet tot in lengte der dagen, telkens deze datums weer oprakelen, ik wil niet denken over missen, ik wil denken aan de mooie dingen, die ons leven samen, hebben gebracht, ik wil dankbaar zijn voor die momenten, en het leven vieren wat we samen gehad hebben.
Misschien ben ik daarin een rare, maar ik luister liever naar muziek, en laat de tranen en emoties vloeien, of laat me soms raken door spontane gebeurtenissen.
Maar dat betekent niet, dat ik de lieve Appjes die gestuurd worden, niet waardeer, het is toch een moment van even samen, beleven, en het is fijn als andere mensen aan je denken.
Maar ik ben meer, als alleen een man zonder Margreet, ik ben een man, met de mooie herinneringen, met nog een leven voor me.
Het is geen, proberen te vergeten, maar wel proberen, verder te gaan.
Het is nu eenmaal mijn leven, wat ineens een andere richtig heeft gekregen.
Ik heb regelmatig gehoord "dat zou Margreet niet gewild hebben" maar eigenzinnig als ik ben, denk ik, ik moet niet het leven gaan leven zoals Margreet dat gewild zou hebben, wat heeft dat voor zin.
Ik moet het leven gaan leven, zoals het zich voor me opent, onbevangen.
Ik denk dat er een verschil is in telkens weer herinneren vanwege een datum, of telkens weer herinneren, omdat er iets moois in mijn leven gebeurt.
En heel eerlijk, iedereen mag daarvan vinden wat men vindt, maar zij, zijn niet ik.
En op deze manier, vindt ik ook dat ik mijn/ons vorige leven, eer, door door te gaan, door me gelukkig te voelen, door vooral te voelen.
Ik denk hoe mooi het leven kan zijn, je moet er iets van maken, uit zichzelf gebeurt het niet.
En zo zat ik vanmiddag aan het worstenbroodje, en had een heel mooi gesprek.
En dan zie ik 2 mensen die van elkaar houden, die hun best doen, er samen iets moois van te maken, en ik ben oprecht blij voor ze.
En als ik ze samen zie dan wordt ik daar gelukkig van, je ziet de liefde en de toewijding.
Dus geen, vandaag is het geen jaar geleden dat, maar vandaag was een fijne dag, en het was ook een fijne knuffel.
En met een beetje mazzel gaan we samen djembé spelen
3 reacties
Als jij het leven leeft zoals jij wil en je daar goed bij voelt dan kan dat nooit verkeerd zijn ,vul het dus maar in op jou manier .
mooi blog vind ik dit
liefs hes xxx
De djembe’s staan te wachten😊
Ik verheug me er al op