Humor, en wat het doet
7 jaren heb ik doorgebracht, als Senior phone technician, bij een groot computerbedrijf.
Klanten vanuit de Europa hadden een gratis nummer dat ze konden bellen, en zo kregen ze ondersteuning, en ik zie het ook als een persoonlijke service, die je levert.
Dat was voor het tijdperk dat iedereen Email kreeg, en het internet, nog amper bestond.
En het was ook wel een beetje mijn ding, ook door de mix van Nederlands Duits en Engels.
Sommige mensen die belden, waren vooral boos, en schreeuwden de collega's van de lijn, en begonnen te gillen dat ze de manager wilden spreken, een rol die ik toebedeeld kreeg, niet dat ik dat was, maar ik kon er altijd gelijk de Angel uithalen.
De collega's lieten altijd de andere persoon uitspreken, en als ie dan uitgeschreeuwd was, kreeg ik hem.
Soms denk ik dat ik psycholoog had moeten worden, want ik bedacht een andere aanpak.
Ik liet ze niet praten, en vertelde gelijk Pacakard Bell technical support, how can I help you.
Steevast, 1e regel, I have a problem with my computer, en dan moesten ze altijd even ademhalen om hun litanie af te kunnen spelen die ze in hun hoofd al vele malen hadden gerepeteerd.
Alleen kregen ze daar de kans niet toe, want ik zei altijd, op een heel oubollige manier dat ik zojuist geïnformeerd was geworden, dat wij nooit problemen hadden.
Diepe ademhaling aan de andere kant, voor het ingestudeerde verhaal, maar voordat ze iets konden zeggen, wij spreken liever over uitdagingen, en als u me uw uitdaging vertelt, ga ik het voor u oplossen.
En zo kwam er van het ingestudeerde verhaal, dus niks terecht, een onverwachte reactie kan wonderen doen.
Iedere ICTér die ik dit vertel, zegt gelijk, bij mij lukt je dat niet, maar ik heb het bewijs op papier, dat het me zo'n 12500 keer gelukt is.
En dat vormt je denken, ooit een rollenspel acteur voor mijn neus gekregen, wiens taak het was om in twee regels iemand over de zeik te krijgen, en daar moest je dan grip op zien te krijgen.
Ben er nog trots op, 30 tellen later, was het afgelopen, terwijl de collega ICTérs met open mond zaten
Maar ook humor is een belangrijk ingrediënt.
Ooit een Engelse klant te woord gestaan, die de harddisk uit zijn PC had gehaald, en het niet meer aan de praat kreeg, en zei dat hij het ding uit het raam had willen gooien
Beleefd gezegd " Ik heb gehoord dat Engelsen wel gevoel voor humor hebben, klopt dat"
Even stil, ja hoor>
Okay, als je hem uit het raam gooit spring er dan achteraan,
Weer stil, gierende lach, heb ik al eens gedaan.
Hoezo?, nou voor een reclamefilmpje voor Compaq was hij uit een vliegtuig gesprongen met een PC, ik was uitgenodigd, ook eens te komen springen want hij was o.a. de directeur van die school.En ik mocht het met een parachute doen, da's humor.
Veel mensen hadden in die tijd, de PC op de slaapkamer staan, en ik had een vriendelijke dame aan de lijn, en heb ze het hele ding uit elkaar laten schroeven, maar er komt altijd een punt, dat ze onzeker worden, of het ook nog in elkaar komt.
Meestal de hoorn van de telefoon tussen het hoofd en de schouder geklemd.
En dat punt wordt gemarkeerd door de zin, je hebt er wel veel verstand van!
M'n antwoord was, eigenlijk weet ik er helemaal niks vanaf, maar doe net alsof, Maar als u het niet aan mijn baas vertelt, komt die het nooit te weten.
Gierende lach. ineens een hoop gestommel en lawaai, en ze pakt de hoorn weer beet, en giert van de lach, Ik ben zojuist van het bed gedonderd.
Ze ging weer zitten, en ik deed er een schepje bovenop, door te zeggen, ik hoop dat u uw man niet vertelt, dat ik u van het bed gedonderd heb.
Ja hoor, daar lag ze weer.
Ja humor.
Een Duitse klant belt op, en zegt met een zwaar Beiers accent, dat hij de master CD ontvangen heeft, maar dat ie zwart is.
We hebben geen zwarte, we hebben groene, rode, gele, maar geen zwarte.
D'r zit een brief bij van de Bundespost, dat de bestelwagen uitgebrand is.
Okay, krijgt u van mij een groene.
Uiteindelijk werd ik de afdeling Customer satisfaction, en dealer support, voor de NATO en Amerikaanse AAFES leger winkels.
Prachtig als iemand zijn monitor op Ramstein gekocht heeft, maar nu in Japan gestationeerd is, en je dan een militaire vlucht moet gaan laten regelen die de monitor meeneemt
Zoveel lol gehad, en nog steeds klanten die me na ruim 30 jaar nog af en toe schrijven, iets moet ik goed gedaan hebben.
Ooit iemand gehad, die zei, ik ben jezus.
Mijn zoon, daar ben je!
Ik ben heel ad rem, maar soms moet je serieus zijn.
Ik werd door ons kantoor in Engeland gebeld, ik moest Dixons Customer services bellen, want er was een klant, met een dooie kip, in de PC, nou dat was zelfs voor mij onverwacht,
Dixons gebeld, en de dames daar kenden me al een behoorlijke tijd, en ze hebben dus allemaal de headsets op mute gezet, en begonnen luid te kakelen, maar het bleek echt waar.
En zo'n verhaal houd je niet voor jezelf, jongens ik moet iemand bellen, met een dooie kip in de base unit.
Heel begrijpende collega's hoor, zeker als je de klant belt, een Stiff upperlip engelse dame, en al je collega's om je heen de vogeltjesdans doen.
Humor.
En klant die belt, hallo, ik ben het weer.
Oh hallo, ik ben het ook weer.
toen we echt de hele dag door van de lijn gescholden werden, ben ik begonnen met mijn, tover een glimlach op iemands gezicht actie.
Withete collega, die zijn headset in de hoek smakt, en dan ineens de zin, heb ik je vandaag eigenlijk al verteld dat je geweldig bent.
Dat zeg ik tot op de dag van vandaag, en is mijn handelsmerk geworden.
Als je ooit iemand dat hoort zeggen, is er een grote kans dat ie me kent.
Dus ook voor jullie, in welke toestand dan ook.
Heb ik jullie ooit verteld hoe geweldig je bent??
Nou nou, nou?
Ooit een Engelse Dixons storemanager in Glasgow gesproken, die ik die dag al 5 keer had gebeld, om iets voor een klant te regelen.
Zegt ze op zijn Schots, Peter we have to stop meeting like this.
Humor, ik vindt het heerlijk.
Je lost er niet alles mee op, en het is ook niet altijd het juiste tijdstip, maar het helpt wel. En in mijn werkzame leven heb ik er heel wat van gehad.
Ik wens jullie allemaal, de slappe lach, eh is dat nu positief?
Weet je, bepaal dat zelf maar, ik hoop wel dat ik ik reacteis krijg, van wat anderen aan humor hebben beleefd, de lacht in het leven.
Het leven een tranendal, nou als het tranen zijn van de lach, laat maar komen
8 reacties
Lees mijn blog nog maar een keertje, daar zitten echt pareltjes tussen.
Leuk om te lezen, heerlijk om te schrijven.
Een aantal heb ik al gelezen, en Hebe liet me het boekje van de rat zien, toen ze hier was.
Ik vindt het altijd mooi, hoe dat jij je soms even losmaakt, en niet met die KKK bezig bent.
Ik barst van de fantasie maar ben teveel bezig, met nadenken over mijn woorden.
Misschien moet ik gewoon uitgedaagd worden.
Jij bent een mooi mens.
De eerste jaren bij mijn vorige werkgever kreeg je een kerst-, paas- en vakantiegratificatie contant in een envelop. Meestal 100 gulden. Ik open de envelop op een afdeling en zeg: wat fijn dat we nu 200 hebben gekregen! De meeste collega’s hadden door dat ik een grapje maakte, maar eentje liep direct op hoge poten naar de directeur waarom zij maar 100 had ontvangen🤣🤣🤣🤣🤣
Da's een goede.
Is het nog wel goed gekomen?
De directeur had weinig humor en ik moest bij hem komen 😆😆😆. Hij dacht dat per abuis er 200 in m8jn envelop was gestort en vond het geen leuke grap.
Had ie goed kunne maken door iedereen nog wat extra extra geven😂
Bij mijn laatste werkgever kregen we in December altijd een extra bonus.
Maar 1 collega, werkte voor een andere tak van het bedrijf, en kreeg dus niks.
Toen we daar achter kwamen, hebben we als 3 support collega's, allemaal een bedrag afgestaan, had hij ook een bonus
In de jaren dat ik bij Philips werkte, moest ik regelmatig om 06:00 beginnen, we reden met twee personen, en er werd nog een derde meegenomen.
Op een van mijn beurten reed ik om half zes, de parkeerplaats op, met plaats voor een paar duizend auto's, en die was helemaal leeg.
De collega's lagen te dutten tijdens de rit, tot ik midden op de parkeerplaats, op de rem stampte, en ze ineens wakker schrokken.
Dat past maar net, kijk jij of het links kan, en jij rechts?
Een andere collega was helemaal idolaat van zijn auto, die hij zelf helemaal opgeknapt had, overgespoten, en echt in nieuwstaat had gebracht.
Ik kwam op de afdeling, en zei tegen hem, je had toch die en die auto, met dat kenteken?
Ja, mooi geworden he.
Zeker, alleen wat jammer dat je die deuk aan de achterkant hebt laten zitten.
DEUK!!
Oh, zat die er nog niet in dan, heb ik misschien toch te laat geremd.
Dat gezicht.
In de tijd dat ik de legerwinkels ondersteunde, was ook de golfoorlog, en ik heb redelijk wat piloten gesproken, en vliegtuigen is ook wel mijn ding.
Een van de piloten had een foto van zichzelf laten maken zittend in zijn F15 Eagle, aangekoppeld aan een tankvliegtuig, in de lucht.
Een aantal collega's bij Packard Bell, waren ex luchtmacht mensen die op Soesterberg gelegerd waren geweest, en ik liet ze trots de foto zien.
Hun antwoord, Miss July????
Hoezo, Miss July??
Er bleek een Playboy foto in de cockpit bevestigd, en dat scheen Miss July te zijn, door meerdere kenners bevestigd.
Wat een domper zeg