Ik weet even niet wat ik moet voelen, het is teveel
Nu nog 2 nachtjes, zondagochtend om 10 voor 7 begint mijn reis.
En terwijl ik er de afgelopen weken zo naar uitkeek, rol ik nu van het ene uiterste, in het andere.
Ik kijk er naar uit om terug te zijn, 6 jaar, is een lange tijd, maar ik voel me ook heel alleen, Margreet is er niet meer, om het mee te delen, het is confronterend.
Ik wou dat ik het ter plekke, met iemand kon delen, nog even een soort samen gevoel te hebben, erover praten, samen blij te zijn, met alles wat op ons pad komt.
Ik mis houvast, en meer dan ooit mis ik mijn Margreet, en ik ben verdrietig, dat ik alleen moet gaan, want nu voel ik het, afgesneden zijn, keihard.
Ik heb de foto's waar Margreet op staat, die in 2018 zijn gemaakt, op mijn telefoon gezet, en een stukje van mijn reis zal herinnering zijn.
Ik wil sowieso naar het Fortézza in Rethymnon, veel dingen ben ik best onachtzaam langsgelopen, maar ik heb zoveel plekjes waar ik nog een keer in haar voetstappen wil staan.
Voor mijn gevoel, heb ik hierna de plekjes bezocht, die bijzonder voor ons zijn geweest, en daar afscheid genomen, maar deze keer valt het me zwaar.
9 reacties
Ik vind het dapper van je, om dit opnieuw te bezoeken zonder reisgenoten, met wie je je gevoelens en gedachten kunt delen. Fijn als je je oude hospita kunt spreken, maar dat is maar even.
Tja....Je hebt mij niet gevraagd om mee te gaan en nou heb ik al andere afspraken. Met mijn voorraam, de stempels, de dorpel en de latei.
Helaas, er is alleen een 2 persoons bed, maar het is wel heel erg mooi, Oh, ik zie net dat er ook een slaapbank is
Als er iemand is, die zondag op Chania wil vliegen, mag die de bedbank.
Het was een moment van melancholie
Ik denk dat het komt, omdat Kreta vanaf het moment dat de kanker toesloeg, altijd op Margreets bucketlist heeft gestaan, en dit is het enige, wat niet vervuld is.
Ik heb wel een bedbank in de aanbieding voor een medereiziger😉😁
Lieverd, ik ga aan je denken! Hoop dat je dat voelt, dat je in gevoel niet alleen bent. Ik sleep Ruud mee, dan denken we samen. En ik brand kaarsjes. En in je hart is ze erbij, jouw lieve Marleen!
Heel speciaal dat je dit gaat doen. En ik snap helemaal dat het je nu raakt, nu je bijna gaat. Komt goed goeie!
xxx Hebe
lieve Hebe,
Dank je wel, ik stuur af en toe wat foto's via de App, in gedachten neem ik jullie dan een beetje mee op reis.
Ik ben iedereen op het forum dankbaar, voor dat ze er zijn, ik voel me een enorm rijk mens.
Speciaal zal het zeker zijn, het Fort dat ik ga bezoeken ligt 20 minuten rijden, bij me vandaan, Gerani ligt redelijk, in het midden, van wat ik wil bezoeken.
En hoewel ze er niet meer is, gaat Margreet met me mee, zoals op haar rouwkaart stond.
Ik loop nog steeds Naast je
Ik ben nog steeds om je heen
En ik omarm je in gedachten
De foto op de kaart is gemaakt, toen ze voor het laatst naar Edinburgh ging, met de boot, ook hier veel symboliek, de reis, en wat ze achterlaat.
Hoewel ik ze niet voel, denk ik dat ze dit keer, in gedachte met me meegaat.
Ik denk dat ik voor deze reis, mijn trouwring, nog een keer omdoe, nog een keer het samen beleven, er staat tenslotte Margreet 15-02-1990 in, dan gaat ze toch een beetje mee.
Misschien teveel symboliek, maar het voelt juist, om voor deze ene keer, mijn/ons huwelijk, mee te nemen.
🫂😘❤️
Beste Peter, de tijd is vaak medogenloos en heelt zeker niet alijd alle wonden. Het gemis van een dierbare waarmee je zowat alle ins en outs van je leven gedeeld hebt, de speciale momenten die opgesloten liggen in een paar seconden maar daarna een heel leven bij je zullen blijven als liggen jullie samen in een warm bad. Dit wordt een hele speciale reis voor je die je niet vanuit Nederland maar vanuit je hart samen met Margreet naar Kreta gaat maken. Ik wens je morgen een goede reis, geniet van het mooie Kreta maar nog meer van de mooie herinneringen aan Margreet.
Sjozef
Hoi Sjozef,
Dank je wel.
Ik laat me er niet onder krijgen, en het gaat hoe dan ook een mooie reis worden
🫂😊Peter
Lieve Peter
Ik leef met je mee en begrijp heel goed waar je doorheengaat ,juist bij deze reis die jullie nog wilden maken samen en wat helaas tot jullie beiden verdriet niet meer gelukt is ,maar alles wat je nu voelt het verdriet en het enorme gemis kan en mag er zijn ,De keiharde werkelijkheid dat ze niet meer terug komt is keihard binnen gekomen en alhoewel je dit graag wilde je er zelfs op verheugde is het idd zo dat je deze reis alleen maakt ,ook al is jou lieve Margreet er in jou hart en misschien zelfs je gedachten mee ,misschoen voel je haar wel ,feit blijft dat het verdomde moeilijk is ,ik wil je dan ook sterkte wensen maar hoop in mn hart toch ook dat je kunt Glimlachen en er op terug zal kijken op een heel mooie reis en ja doe dat maar stuur jij in de app maar fotos en gedachten dan zijn we er allemaal een beetje bij
dikke knuffel liefs Hes xxx
Lieve Hester.
De glimlach is er zeker, al is maar in m'n hart
Hou van je Peter