Leef voor mij

Ik heb een stukje geschreven, vanuit het perspectief van mijn vrouw, zoals het volgens mij gevoeld werd, ik wil het graag delen.

27-11-2023

Leef voor mij.

Ineens was daar die ziekte, die me de schrik om het hart joeg.
De reis van mijn leven maakte ineens een haakse bocht, op een onbekende weg.
Angstig voor wat de toekomst brengen zou, en voorbereid me niet te laten verslaan.
En ik ging het gevecht aan, had goede momenten, en ook momenten dat ik er doorheen zat.
En er kwamen kansen op mijn weg, die ik met beide handen aangegrepen heb.
En voor een tijdje leek het alsof het goed ging, en spiegelde ik me aan de mensen die het wel gelukt was, het zou goedkomen, ik zou ook tot die groep gaan behoren.
Ik greep alles aan wat mijn kansen kon vergroten, en kon niet zomaar accepteren dat dit het dan was.
En ineens kwam het bericht, wat ik niet wilde horen, u gaat het niet redden.
Waarom ik, die het leven zo omarmde, het is niet eerlijk.
Hoe ga je hiermee om, als je weet dat je leven ten einde loopt.
Ik doe mijn best, maakt er het beste van, wat kun je anders.
En ik geef mijn dierbaren, herinneringen mee, zodat ze daar altijd op terug kunnen vallen, en aan je denken.
Want ook voor hun is het moeilijk te accepteren, dat je er niet meer zult zijn, hoe bereid je ze daar op voor, alle woorden schieten tekort.
En toen kwam ik aan het eind van mijn leven, nam afscheid, en het leven liet me los.
En ik hoopte dat mijn dierbaren, op een of andere manier, door kunnen gaan met hun leven, er iets moois van kunnen maken, dat gaan doen, waar jij de kans niet voor hebt gekregen.

LEVEN

En ik was er niet om ze te helpen, hoe had ik ze dit willen besparen, en hoezeer hadden zij, mij dit willen besparen.
Maar alstublieft

LEEF VOOR MIJ

Geniet dubbel van ieder mooi moment, en denk af en toe aan me, en houd me vast in je hart, terwijl je, je best doet verder te gaan